Η επαφή με τη φύση στις πόλεις μειώνει σημαντικά τα αισθήματα μοναξιάς, σύμφωνα με ομάδα επιστημόνων.
Η μοναξιά είναι μια σημαντική ανησυχία για τη δημόσια υγεία, δείχνει η έρευνά τους, και μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο θανάτου ενός ατόμου κατά 45% – περισσότερο από:
-την ατμοσφαιρική ρύπανση,
-την παχυσαρκία ή,
-την κατάχρηση αλκοόλ
Η μελέτη είναι η πρώτη που αξιολογεί πώς το περιβάλλον μπορεί να επηρεάσει τη μοναξιά.
Χρησιμοποίησε δεδομένα σε πραγματικό χρόνο, που συλλέχθηκαν μέσω μιας εφαρμογής smartphone, αντί να βασίζεται στη μνήμη των ανθρώπων για το πώς ένιωθαν.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι :
–τα συναισθήματα υπερπληθυσμού αύξησαν τη μοναξιά κατά μέσο όρο κατά 39%.
-Αλλά όταν οι άνθρωποι μπορούσαν να δουν δέντρα ή τον ουρανό ή να ακούσουν πουλιά, τα συναισθήματα της μοναξιάς μειώθηκαν κατά 28%.
-Τα αισθήματα κοινωνικής ένταξης μείωσαν επίσης τη μοναξιά κατά 21%, και,
–όταν αυτά τα συναισθήματα συνέπεσαν με την επαφή με τη φύση, η ευεργετική επίδραση ενισχύθηκε κατά ένα επιπλέον 18%.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν παρεμβάσεις για τη μείωση της μοναξιάς.
Οι ερευνητές είπαν: «Θα πρέπει να εφαρμοστούν συγκεκριμένα μέτρα που αυξάνουν την κοινωνική ένταξη και την επαφή με τη φύση, ειδικά σε πυκνοκατοικημένες πόλεις».
Ο χρόνος που δαπανάται στη φύση είναι γνωστό ότι ενισχύει την ευημερία , με τους περιπάτους στα δάση που εκτιμάται ότι εξοικονομούν τουλάχιστον 185 εκατομμύρια £ ετησίως από το κόστος ψυχικής υγείας, για παράδειγμα.
“Τα φυσικά μέρη στις πόλεις θα μπορούσαν να μειώσουν τη μοναξιά, ενισχύοντας τα συναισθήματα προσκόλλησης σε ένα μέρος ή παρέχοντας περισσότερες ευκαιρίες κοινωνικοποίησης”, είπαν οι ερευνητές.
“Η μελέτη αμφισβήτησε την παραδοσιακή άποψη για τις πόλεις ως μέρη που είναι πάντα κακά για την ψυχική υγεία και τη μοναξιά”, σύμφωνα με τον καθηγητή Andrea Mechelli, μέλος της ερευνητικής ομάδας και ειδικό στην έγκαιρη παρέμβαση στην ψυχική υγεία στο King’s College του Λονδίνου στο Ηνωμένο Βασίλειο.
«Μπορεί να υπάρχουν πτυχές όπως τα φυσικά χαρακτηριστικά και η κοινωνική ενσωμάτωση που μπορούν πραγματικά να μειώσουν τη μοναξιά», πρόσθεσε.
Ο Michael Smythe, ένας καλλιτέχνης που εργάζεται στην κοινωνική αρχιτεκτονική και τα αστικά τοπία και συμμετείχε στην ομάδα μελέτης, είπε:
«Για ανθρώπους σαν εμάς που εργάζονται με δημόσιο χώρο, η επικύρωση της ανέκδοτης γνώσης που παίρνουμε στο έδαφος με δεδομένα είναι απίστευτα πολύτιμη για την επικοινωνία. την αξία αυτών των χώρων.
Η περιβαλλοντική υγεία και η δημόσια υγεία είναι ένα και το αυτό».
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Scientific Reports , συνέλεξε δεδομένα από αστικούς πολίτες σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιώντας την εφαρμογή έρευνας Urban Mind .
Οι άνθρωποι παρακινούνταν τρεις τυχαίες φορές την ημέρα για ένα δεκαπενθήμερο, κατά τις ώρες αφύπνισης, να απαντήσουν σε απλές ερωτήσεις σχετικά με:
-τη μοναξιά,
-τον συνωστισμό,
-την κοινωνική ένταξη και,
-την επαφή με τη φύση.
Περισσότερα από 750 άτομα παρείχαν 16.600 από αυτές τις αξιολογήσεις, οι οποίες περιελάμβαναν τις ερωτήσεις :
-“Αισθάνεστε ευπρόσδεκτοι μεταξύ [των ανθρώπων γύρω σας];” και,
-«μπορείς να δεις δέντρα αυτή τη στιγμή;».
Οι συμμετέχοντες ήταν αυτοεπιλεγμένοι και επομένως δεν παρείχαν αντιπροσωπευτικό δείγμα των ευρύτερων πληθυσμών.
Αλλά όταν οι ερευνητές έλαβαν υπόψη:
-την ηλικία,
-την εθνικότητα,
-την εκπαίδευση και,
-το επάγγελμα, τα οφέλη της επαφής με τη φύση και τα συναισθήματα κοινωνικής ένταξης στη μοναξιά παρέμειναν πολύ στατιστικά σημαντικά.
Ο Christopher Gidlow, καθηγητής εφαρμοσμένης έρευνας υγείας στο Πανεπιστήμιο Staffordshire του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα, δήλωσε:
«Έχει από καιρό αναγνωριστεί ότι η πρόσβαση στο φυσικό περιβάλλον μπορεί να ενισχύσει τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και τη σύνδεση.
Αυτή η μελέτη προσθέτει περαιτέρω βάρος στα υπάρχοντα στοιχεία της συγγένειάς μας με το φυσικό περιβάλλον και τα πιθανά οφέλη για την κοινωνική ευημερία“.
«Η εξοικείωση με τα περιβάλλοντα δεν μετρήθηκε, αλλά είναι πιθανό να παίζει ρόλο καθώς οι άνθρωποι τείνουν να επισκέπτονται τα ίδια φυσικά περιβάλλοντα.
Αυτή η εξοικείωση έχει συνδεθεί με το αίσθημα μεγαλύτερης σύνδεσης με ένα μέρος, με πιθανά οφέλη για την ψυχική υγεία», πρόσθεσε.
Η Johanna Gibbons, αρχιτέκτονας τοπίου και μέλος της ερευνητικής ομάδας, δήλωσε:
«Οι πόλεις είναι πιθανώς ο μόνος βιότοπος που αυξάνεται με υψηλό ρυθμό.
Επομένως, θα πρέπει να δημιουργούμε αστικά ενδιαιτήματα όπου οι άνθρωποι μπορούν να ευδοκιμήσουν.
Η φύση είναι ένα κρίσιμο συστατικό αυτού γιατί, πιστεύω βαθιά στην ψυχή μας, υπάρχουν πραγματικά βαθιές συνδέσεις με φυσικές δυνάμεις».