Η μελέτη δημοσιεύεται στο τεύχος Φεβρουαρίου της «Επιθεώρησης Γάμου & Οικογένειας» και αποδεικνύει πως η συγκατοίκηση, ο γάμος και η καθημερινή συμβίωση… προσθέτουν χρόνια και υπόσχονται καλύτερη ζωή και στους δύο συντρόφους.
Στην μελέτη συμμετείχαν επί έξι χρόνια 2.737 άντρες και γυναίκες, οι οποίοι κατά την έναρξη της μελέτης ζούσαν μόνοι τους. Οι ερευνητές βαθμολόγησαν την κατάσταση της υγείας και της ευτυχίας τους, και αξιολόγησαν την αυτοεκτίμηση, την ψυχική διάθεση και την ισχύ των δεσμών που είχαν με φίλους και συγγενείς.
Με το πέρασμα του χρόνου, σχεδόν 900 εθελοντές παντρεύτηκαν ή άρχισαν να συζούν.
Σε γενικές γραμμές, τόσο ο γάμος όσο και η συμβίωση συνοδεύτηκαν από βελτίωση της ευεξίας, καθώς αυξήθηκαν τα επίπεδα της ευτυχίας και μειώθηκαν αυτά της κατάθλιψης σε σύγκριση με τους εθελοντές που παρέμειναν μόνοι τους. Το όφελος αυτό, πάντως, άρχισε να φθίνει με τον καιρό.
Αντίστοιχα, οι εθελοντές που παντρεύτηκαν ανέφεραν βελτίωση της υγείας τους μεγαλύτερη απ’ ό,τι εκείνοι που συζούσαν – ίσως διότι ο γάμος επιφέρει και βελτιώσεις στην ασφαλιστική υγειονομική κάλυψη, σύμφωνα με τους ερευνητές. Το όφελος αυτό άντεξε στον χρόνο.
Όσον αφορά τις σχέσεις με φίλους και συγγενείς, τόσο ο γάμος όσο και η συμβίωση φάνηκε να μειώνουν τις επαφές μαζί τους – με την μείωση αυτή επίσης να αντέχει στον χρόνο.