Ιδιαίτερα ακριβή αποδεικνύεται για το σύστημα υγείας η διαχείριση της οστεοπόρωσης και κυρίως των καταγμάτων που οφείλονται σε αυτή, εφόσον δεν διαγνωστεί και αντιμετωπιστεί εγκαίρως, σύμφωνα με μελέτη της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ).
Συγκεκριμένα, το συνολικό άμεσο κόστος της οστεοπόρωσης, συμπεριλαμβανομένων και διαδικασιών αποκατάστασης, για το ΕΣΥ μπορεί να αγγίξει και τα 890 εκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα, η εμφάνιση ενός κατάγματος αυξάνει κατά 300% το μέσο, ανά ασθενή, ετήσιο κόστος, κυρίως στην περίπτωση κατάγματος ισχίου, όπου απαιτείται χειρουργική επέμβαση.
Το μέσο ετήσιο κόστος της νόσου, όταν η μετεμμηνοπαυσιακή ασθενής έχει υποστεί κάταγμα στο παρελθόν, ξεπερνά τα 2000 ευρώ, ποσοστό 78% υψηλότερο από τις περιπτώσεις που δεν προϋπάρχει κάταγμα.
Τη μεγαλύτερη επιβάρυνση στο σύστημα υγείας προκαλούν τα κατάγματα ισχίου, με μέσο ετήσιο κόστος πάνω από 4.300 ευρώ.
Η συχνότητα της νόσου αγγίζει το 30%, όταν μόνο στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, άνω των 50 ετών, το 79% παρουσιάζει κάποιο παράγοντα κινδύνου, όπως χαμηλό δείκτη μάζας σώματος (BMI), προηγούμενο κάταγμα, κάπνισμα ή οικογενειακό ιστορικό.
Η Οστεοπόρωση είναι το τρίτο ακριβότερο νόσημα μετά το Διαβήτη και την Υπέρταση, σε ότι αφορά στο κόστος διαχείρισης από το ΕΣΥ.