Η ενημέρωση του ασθενούς που πρόκειται να χειρουργηθεί έχει μεγάλη και ουσιαστική σημασία και σαν θέμα έχει πολλές πλευρές.
Ιδιαίτερα αν πρόκειται για σοβαρό πρόβλημα, η ενημέρωση είναι μεν αναγκαία αλλά έχει και επιπτώσεις που πολλές φορές είναι σημαντικές όσον αφορά την ψυχική επιβάρυνση του πάσχοντος και ως εκ τούτου την ικανότητά του να αντιμετωπίσει τη δύσκολη κατάσταση.
Καταρχάς ο νόμος προβλέπει την ενημέρωση του ασθενούς και των άμεσων συγγενών του και είναι απόλυτα κατανοητό αφού αφορά το πρωταρχικό αγαθό όλων, την υγεία.
Για την ενημέρωση των συγγενών δεν υπάρχει θέμα για συζήτηση.
Θα πρέπει όμως ο γιατρός να σεβαστεί, πως με τον όρο συγγενείς, πρέπει να περιοριζόμαστε σε αυτούς που ο ίδιος ο ασθενής επέλεξε να παρουσιάσει στον γιατρό και μόνον αυτούς.
Για κάθε άλλον που ρωτάει, η απάντηση πρέπει να είναι πως έχουν ενημερωθεί ο ασθενής και οι οικείοι του.
Όσον αφορά την ενημέρωση του ίδιου του ασθενούς, στην περίπτωση νοσημάτων για τα οποία υπάρχει ίαση, τα πράγματα είναι απλά.
Αν όμως υπάρχει ερωτηματικό για την τελική θεραπεία και το προσδόκιμο της ζωής, τότε ο γιατρός πρέπει να αφιερώσει χρόνο και προσπάθεια για την ενημέρωση του πάσχοντος, με τρόπο τέτοιο ώστε να μην καταρρεύσει.
“Για όλες τις περιπτώσεις η ενημέρωση, πέραν από την υποχρέωση, έχει και τα θετικά“, αναφέρει ο κ. Διονύσης Βώρος, Χειρουργός, Διευθυντής Γ΄ Χειρουργικού Τμήματος Ερρίκος Ντυνάν Hospital Cente, και εστιάζει σε αυτά:
-Δείχνει σεβασμό στο άτομο.
-Δίνει την δυνατότητα στον ασθενή να ζητήσει και άλλη γνώμη από άλλους γιατρούς, αν το επιθυμεί.
-Γνωρίζει ο πάσχων τα όποια πιθανά επακόλουθα ώστε να ρυθμίσει θέματά του, προσωπικά ή εργασιακά.
-Η γνώση των πιθανών επιπλοκών, καθιστά τον ασθενή πιο συνεργάσιμο σε περίπτωση που προκύψουν.
-Ο ασθενής με πλήρη ενημέρωση κατά κανόνα αποδέχεται και ακολουθεί την ιατρική υπόδειξη για την υγεία του.
Η περίπτωση που ο ασθενής δεν αποδεχθεί την Ιατρική Ένδειξη
Σε περίπτωση που ο ασθενής δεν αποδέχεται την Ιατρική ένδειξη, πρέπει να σκεφτόμαστε αν και οι γιατροί αφιέρωσαν τον χρόνο και τον τρόπο να του δείξουν την αναγκαιότητα.
“Πρέπει ο γιατρός, σαν επίλογο της ενημέρωσης, να μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα: τι θα έκανε για τον δικό του συγγενή ή για τον ίδιο εαυτό του.
Η ενημέρωση από το διαδίκτυο είναι μία πραγματικότητα και δικαίωμα του ασθενούς, αλλά ο γιατρός πρέπει να του εξηγήσει πόσο δύσκολο είναι να καταλάβει με σαφήνεια για το πρόβλημά του και να είναι διαθέσιμος για εξηγήσεις αν χρειασθούν“, τονίζει ο κ. Βώρος, προσθέτοντας:
Η δυσκολία των γιατρών όταν πρόκειται για σοβαρά νοσήματα να μιλήσουν στον ασθενή
“Το πρόβλημα είναι μεγάλο και η θέση του γιατρού δύσκολη στην περίπτωση στην περίπτωση παθήσεων, όπως τα κακοήθη νεοπλάσματα.
Εκεί συνήθως μπαίνουν ερωτηματικά σχετικά με το αν η εγχείρηση είναι θεραπευτική, αν υπάρχουν και άλλες συμπληρωματικές θεραπείες, ποια είναι η πρόγνωση και αν υπάρχει κίνδυνος βαριάς επιπλοκής από την επέμβαση.
Εδώ ο γιατρός, ανάλογα με την ταυτότητα του ασθενούς (μορφωτική, πολιτισμική, ψυχική), πρέπει να ενημερώσει για τις ευνοϊκές δυνατότητες που δίνει η Ιατρική για κάθε περίπτωση, ακόμα και για τις πιο σοβαρές“, λέει ο κ. Βώρος.
Με τον τρόπο αυτό, ο ασθενής θα αντιληφθεί πως θα γίνει κάθε προσπάθεια για την καλή έκβαση και θα έχει την αντοχή να συνεργασθεί καλά με το γιατρό και να παλέψει.
Σε όποια φάση της πορείας, ο γιατρός διαπιστώσει πως η ψυχική κατάσταση του ασθενούς επηρεάζεται σοβαρά, θα πρέπει να του εξηγήσει πως υπάρχει η δυνατότητα να λάβει υποστήριξη από ειδικό ψυχολόγο ή ψυχίατρο, ο οποίος θα τον βοηθήσει να νιώσει ανακούφιση