Η ουρική αρθρίτιδα (γνωστή επίσης ως ποδάγρα όταν εντοπίζεται και στο μεγάλο δάκτυλο του ποδιού) είναι μια παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται συνήθως από επαναλαμβανόμενα επεισόδια οξείας φλεγμονώδους αρθρίτιδας – διογκωμένες αρθρώσεις που παρουσιάζουν ευαισθησία, ερυθρότητα και αίσθηση θερμότητας.
Η ουρική αρθρίτιδα είναι λοιπόν μια μεταβολική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα. Αυτή η υπερουριχαιμία έχει ως αποτέλεσμα την εναπόθεση κρυστάλλων ουρικού νατρίου στους ιστούς, ειδικά των νεφρών και των αρθρώσεων.
Θεωρείται υπεύθυνη η κακή διατροφή για επεισόδια ουρικής αρθρίτιδας;
Η κακή διατροφή θεωρείται υπεύθυνη για την πρόκληση οξέων επεισοδίων ουρικής αρθρίτιδας. Η ουρική αρθρίτιδα συχνά σχετίζεται με υψηλή κατανάλωση πρωτεϊνών (ιδιαίτερα σε μορφή κρέατος και θαλασσινών), οινοπνεύματος και θερμίδων.
Η ασιτία, η νηστεία και η κατανάλωση διαίτων που περιέχουν πολύ χαμηλή ποσότητα πρωτεϊνών αυξάνουν επίσης τα επίπεδα ουρικού οξέος στον ορό. Οι ασθενείς που πάσχουν από ουρική αρθρίτιδα εμφανίζουν μια ασυνήθιστη συχνότητα άλλων χρόνιων παθήσεων που σχετίζονται με τον τρόπο διατροφής όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης, η υπέρταση, η στεφανιαία νόσος κ.λπ.
Διαιτητικές συστάσεις για την αποφυγή εκδήλωσης ουρικής αρθρίτιδας
Nα περιορίζονται ή να αποφεύγονται
- Η υπερβολική κατανάλωση τροφίμων πλούσια σε πουρίνες (καφές, κρέας, θαλασσινά, αντσούγιες, λαχανικά με μεγάλη περιεκτικότητα σε πουρίνες, ήτοι, σπαράγγια, σπανάκι, μανιτάρια, φασολάκια, κουνουπίδι) καθώς και ζωικής πρωτεΐνης (κρέας, αυγά, ψάρια, θαλασσινά, γαλακτοκομικά). Η κατανάλωση κρέατος (ιδιαίτερα το μοσχάρι, το χοιρινό και το αρνί), και θαλασσινών (π.χ γαρίδες, μύδια, σαλιγκάρια, χτένια, αστακός) θα πρέπει να αποφεύγεται, καθώς συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας. Από κρέας να προτιμάτε το κοτόπουλο και τη γαλοπούλα.
- Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ
- Μεγάλα, βαριά γεύματα, ιδιαίτερα το βράδυ
- Η υψηλή συχνή κατανάλωση τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες (> 150 mg/100 g (πίνακες 1.1, 1.2)
Συνίσταται
- Η αυξημένη πρόσληψη υγρών (νερά, χυμοί φρούτων). Πρέπει να χορηγούνται σε ποσότητες μεγαλύτερες από 3 λίτρα την ημέρα για να αυξήσουν την απέκκριση του ουρικού οξέος και να μειώσουν τον κίνδυνο νεφρολιθιάσεως.
- Η αυξημένη κατανάλωση γαλακτοκομικών (γάλα, γιαούρτι) και ιδιαίτερα χαμηλών σε λιπαρά, η οποία μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης ουρικής αρθρίτιδας.
- Η σταδιακή μείωση του βάρους σε περίπτωση παχυσαρκίας. Η παχυσαρκία είναι ένα από τα συνηθισμένα αίτια υπερουριχαιμίας. Η απώλεια βάρους θα πρέπει να είναι σταδιακή και να αποφεύγονται τα πολύ στερητικά διαιτητικά σχήματα, αν θέλουμε να έχουμε βελτίωση και όχι επιδείνωση.
- Η κατανάλωση μικρών γευμάτων.
- Η μείωση της κατανάλωσης αλκοολούχων ποτών.
- Η διατροφή θα πρέπει να είναι πλούσια σε υδατάνθρακες (π.χ. ψωμί, δημητριακά, ζυμαρικά, ρύζι, φρούτα, λαχανικά), φτωχή σε λίπος και μέτρια σε πρωτεΐνες (π.χ. κρέας, πουλερικά, αυγά, ψάρια, γαλακτοκομικά)
Απαγορευμένα τρόφιμα
- Εντόσθια, τηγανητά κρέατα, κρέατα από κυνήγι, θαλασσινά, σαρδέλες, αντσούγιες, μοσχάρι, αρνί, χοιρινό, γαρίδες, αστακός
- Τυρί (τα πολύ λιπαρά τυριά)
- Μπέικον
- Τηγανητές πατάτες και όλα τα σνάκ
- Μπιζέλια στο οξύ στάδιο
- Σπαράγγια και σπανάκι στο οξύ στάδιο
- Όλες οι σούπες κρέατος
- Σάλτσες από κρέας
Επιτρεπόμενα τρόφιμα
- Ανθρακούχα αναψυκτικά και σόδα για αλκαλοποίηση των ούρων και διαλυτοποίηση του ουρικού οξέος
- Γαλακτοκομικά (γάλα, γιαούρτι, τυρί)(χαμηλά σε λιπαρά)
- Πουλερικά και ψάρι
- Αυγό (1-2 φορές την εβδομάδα)
- Ελαιόλαδο σε περιορισμένες ποσότητες
- Ψωμί
- Δημητριακά