Oι ανισορροπίες στη σύνθεσή του εντερικού μικροβιώματος έχουν αναφερθεί πρόσφατα σε άτομα που πάσχουν από Μεταβολικό Σύνδρομο.
Αυτό οδήγησε την επιστημονική κοινότητα να διερευνήσει τη συμβολή του εντερικού μικροβιώματος στα οφέλη των παρεμβάσεων του τρόπου ζωής για τη βελτίωση των χαρακτηριστικών του Μεταβολικού Συνδρόμου και των αντίστοιχων συμπτωμάτων του.
Προηγούμενα ευρήματα σχετικής μελέτης έδειξαν ότι η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων που έχουν υποστεί ζύμωση, σχετίζεται με έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής και μεγαλύτερη τήρηση της μεσογειακής διατροφής.
Μια νέα τυχαιοποιημένα ελεγχόμενη μελέτη, έδειξε ότι το γιαούρτι μπορεί να βοηθήσει στην βελτίωση της αντίστασης στην ινσουλίνη σε:
-παχύσαρκες γυναίκες με,
-μη αλκοολική λιπώδη ηπατική νόσο και ,
-Μεταβολικό Σύνδρομο,
-με τη συμμετοχή των μικροβίων του εντερικού μικροβιώματος και μεταβολικών παραγόντων.
Οι ερευνητές χορήγησαν 220 g / ημέρα γιαουρτιού (n = 48) ή κανονικού πλήρους γάλακτος (n = 44) σε παχύσαρκες ενήλικες γυναίκες με μη αλκοολική λιπώδη ηπατική νόσο (NAFLD) και Μεταβολικό Σύνδρομο.
-Οι ανθρωπομετρικοί δείκτες,
-οι μεταβολικές παράμετροι,
-οι κυτοκίνες φλεγμονής και,
-το εντερικό μικροβίωμα αξιολογήθηκαν κατά την έναρξη της μελέτης και μετά από 6 μήνες παρέμβασης.
Σε σύγκριση με το γάλα, η πρόσληψη γιαουρτιού οδήγησε σε βελτίωση της:
-αντίστασης στην ινσουλίνη,
-της ινσουλίνης νηστείας και,
-της ινσουλίνης 2 ωρών, παράλληλα με τη μείωση της αμινοτρανσφεράσης της αλανίνης (ALT/SGPT) καθώς και του λίπους του ήπατος.
Επιπλέον, η λήψη γιαουρτιού οδήγησε σε:
-μειωμένα επίπεδα των τριγλυκεριδίων,
-της ολικής χοληστερόλης,
-της βασπίνης (μιας λιπο-κυτοκίνης, με δράση στην ευαισθητοποίηση στην ινσουλίνη και αντιφλεγμονώδη δράση),
-του λιποπολυσακχαρίτη (LPS),
-του αυξητικού παράγοντα των ινοβλαστών 21 (FGF 21),
-του παράγοντα νέκρωσης όγκων α (TNFα) και,
-αύξησης των δεικτών οξειδωτικού στρες, συμπεριλαμβανομένης της υπεροξειδάσης της γλουταθειόνης και της δισμουτάσης του υπεροξειδίου.
Το γιαούρτι οδήγησε επίσης σε συγκεκριμένες μεταβολές της σύνθεσης εντερικού μικροβιώματος ,με άγνωστο όμως προς το παρόν λειτουργικό αντίκτυπο.
Χρησιμοποιήθηκε ένα στατιστικό μοντέλο για τη διευκρίνηση των πιθανών μηχανισμών με βάση τους οποίους η κατανάλωση γιαουρτιού βελτιώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη.
Με βάση αυτό το μοντέλο, το LPS, οι δείκτες φλεγμονώδους και οξειδωτικού στρες, τα λιπίδια ορού και η βλάβη στο ήπαρ όπως αυτή αξιολογείται μέσω της συσσώρευσης λίπους, ενδέχεται να αλληλοσυνδέονται και να ενισχύουν τα οφέλη του γιαουρτιού στον ανθρώπινο μεταβολισμό.
Συνολικά, αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι το γιαούρτι μπορεί να βελτιώσει την αντίσταση στην ινσουλίνη, κάτι που είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα της μη- αλκοολικής λιπώδους διήθησης του ήπατος και του Μεταβολικού Συνδρόμου, πιθανώς με:
-τη μείωση των λιπιδίων του ορού,
-της φλεγμονής,
-του οξειδωτικού στρες,
-του LPS και,
-της αλλαγής της σύνθεσης του εντερικού μικροβιώματος.
Τα ευρήματα αυτά προστίθενται σε προηγούμενες επιδημιολογικές και τυχαιοποιημένα ελεγχόμενες μελέτες που δείχνουν τα οφέλη της πρόσληψης γιαουρτιού όχι μόνο σε άτομα με παχυσαρκία, αλλά και σε υγιή άτομα.