Εάν αναρωτηθείτε “πως είναι δυνατόν” σας λέμε ότι ναι είναι δυνατόν και υπάρχουν σοβαρότατες ενδείξεις ότι μια λάθος στατιστική ανάλυση, ύστερα από επιστημονική έρευνα, σχετικά με τη χορήγηση οιστρογόνων σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση, στοίχισε τη ζωή σε χιλιάδες γυναίκες. Διαβάστε τι ακριβώς έχει συμβεί και τι πρόκειται να γίνει άμεσα.
Την τελευταία 10ετία, μετά από την πρόωρη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων μιας μεγάλης μελέτης, της Women Health Initiative (WHI), οι γιατροί σταμάτησαν να χορηγούν οιστρογόνα στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Αυτό ήταν το τελικό αποτέλεσμα αλλά ας παρακολουθήσουμε την σειρά των γεγονότων και που τελικά οδήγησε.
Η μελέτη WHI αφορούσε 161.808 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, που συγκεντρώθηκαν, μεταξύ των ετών 1993 και 1998, από 40 ιατρικά κέντρα απ όλες τις ΗΠΑ και που αναλύθηκαν, από το The Fred Hutchinson Cancer Research Center, στο Seattle. Ο σχεδιασμός της αποτελείτο από δύο σκέλη: το ένα σκέλος αφορούσε μια κανονική, τυχαιοποιημένη μελέτη 68132 ασθενών και το άλλο μια μελέτη παρατήρησης για τις υπόλοιπες.
Στόχος ήταν να μελετηθούν οι δράσεις της οιστρογονικής θεραπείας στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες πάνω στα οστά, στην καρδιά, στους μαστούς και στον καρκίνο του παχέος εντέρου.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι, εάν χορηγηθούν οιστρογόνα με προγεστερόνη μετά την εμμηνόπαυση, τότε οι ασθενείς θα παρουσιάσουν: 1) Αύξηση καρδιακών επεισοδίων 2) Αύξηση εγκεφαλικών επεισοδίων. 3) Αύξηση των θρομβώσεων 4) Αύξηση του καρκίνου του μαστού 5) Μείωση του καρκίνου του εντέρου. 6) Λιγότερα οστεοπορωτικά κατάγματα και 7) Καμμία βελτίωση των γνωσιακών τους παραμέτρων σε μεγάλες ηλικίες.
Σε περίπτωση που οι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση λάβουν μόνο οιστρογόνα τότε θα παρουσιάσουν: 1) Ιδια καρδιακά επεισόδια με το placebo. 2) Αύξηση των εγκεφαλικών επεισοδίων. 3) Αύξηση των θρομβώσεων. 4) Ιδιους καρκίνους του μαστού με το placebo. 5) Ιδιους καρκίνους του εντέρου με το placebo. και 6) Μείωση των οστεοπορωτικών καταγμάτων.
Αν και μέχρις εδώ τα αποτελέσματα είναι μάλλον σαφή, στη συνέχεια οι διάφοροι ειδικοί αναλυτές μάλλον τα ανακατεύουν και τελικά προκύπτει ότι οιστρογόνα μετά την εμμηνόπαυση σκοτώνουν από καρδιαγγειακά νοσήματα. Σύντομα μπαίνει και η FDA στο παιχνίδι και συνιστά την χορήγηση οιστρογόνων μετά την εμμηνόπαυση, στην χαμηλότερη δυνατή δόση και για το μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα.
Ταχύτατα, την σκυτάλη την αναλαμβάνουν οι έχοντες άποψη για όλα επιφανείς καρδιολόγοι, οι οποίοι, σε μακροσκελείς αναλύσεις τους, προτείνουν την διακοπή των οιστρογόνων σε όλες τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες χωρίς καμμιά εξαίρεση. Μετά από λίγο καιρό, προτείνουν και την διακοπή των αντιφλεγμονωδών φαρμάκων στις αρθρίτιδες και πρόσφατα προτείνουν και την διακοπή και του ασβεστίου στις μετεμμηνοπαυσιακή οστεοπόρωση. Το μόνο που δεν πρόκειται να διακόψουν ποτέ είναι οι στατίνες. Χωρίς αυτές δεν θα γινόνταν τα συνέδρια τους για να εκφράζουν τις απόψεις τους!
Στη συνέχεια το θέμα το αναλαμβάνουν οι δημοσιογράφοι. Το θέμα πουλά, έχει θάνατο, ορμόνες, σεξ και ωρυόμενους καρδιολόγους. Γρήγορα εμφανίζονται πηχυαίοι τίτλοι στις εφημερίδες και τα περιοδικά, άφθονα talk shows στην τηλεόραση και επέρχεται ο βαθμιαίος θάνατος των οιστρογόνων. Μεσα σε ένα χρόνο οι πωλήσεις των οιστρογόνων πέφτουν στο 50% και μέσα σε 2-3 χρόνια πολλά σκευάσματα εξαφανίζονται από την αγορά.
Γύρω στο 2004, κάποιοι δειλά-δειλά λένε ότι ίσως η στατιστική να μην ήταν απόλυτα σωστή, μια και ανακάτευε γυναίκες των 50-55 ετών με αυτές των 65-70 ετών. Κανείς δεν τους ακούει.
Το 2012, στο συνέδριο ΕNDO 2012 (Γεύση από συμπόσια www.myoskeletiko.com), κάποιοι αρχίζουν να αμφισβητούν τα αποτελέσματα της WHI και προτείνουν αλλαγή στις κατευθυντήριες οδηγίες για τα οιστρογόνα. Αλλά πάλι κανείς δεν τους προσέχει!
Σήμερα όμως πιστεύω ότι θα δοθεί κάποια προσοχή, μετά τα αποτελέσματα της μελέτης του Sarrel PM και συν.( Sarrel PM, et al “The mortality toll of estrogen avoidance: An analysis of excess deaths among hysterectomized women aged 50 to 59 years” Am J Pub Health 2013; DOI: 10.2105/AJPH.2013.301295 ).
Οι συγγραφείς, αφού ανέλυσαν ξανά τα αποτελέσματα της μελέτης WHI, αυτή την φορά κατά ηλικίες, διαπίστωσαν με τρόμο, ότι η διακοπή των οιστρογόνων που είχαμε επιβάλλει στις γυναίκες που υφίσταντο υστερεκτομή την τελευταία δεκαετία, έχει στοιχίσει με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς 18.601 θανάτους, ενώ, σύμφωνα με άλλες παραμέτρους, μπορούν να φθάνουν και τους 91.610 θανάτους στις γυναίκες μεταξύ 50 και 59 ετών.
Το αποτέλεσμα αυτό, εάν συμβαίνει πραγματικά, πρόκειται για έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, διότι οι θάνατοι είναι πολύ περισσότεροι, μια και ό,τι συμβαίνει στις ΗΠΑ ακολουθείται σαν κλινική πρακτική απ’όλους τους γιατρούς, σε ολόκληρο τον κόσμο, χωρίς συζήτηση.
Πιστεύω ότι η θεραπευτική είναι τέχνη, μια τέχνη που δεν πρέπει κατευθύνεται από κατευθυντήριες οδηγίες απ’όπου και να προέρχονται. Για να είσαι καλός γιατρός δεν χρειάζεται μόνο να ενημερώνεσαι βιβλιογραφικά. Χρειάζεται και να κρίνεις εάν όλα αυτά που λένε οι μεγαλόσχημοι συνάδελφοι γιατροί στέκουν για τον δικό σου ασθενή.
Ο Βρετανός συγγραφέας Graham Green, είχε πει: Όσο δεν είμαστε σίγουροι, είμαστε ζωντανοί. Φαντάζομαι ότι στην προκειμένη περίπτωση θα ήταν ζωντανές και 100.000 γυναίκες
iatropedia.gr