Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, βιώνετε πολλές οργανικές αλλαγές, με μία από τις πιο χαρακτηριστικές τη διακοπή της εμμήνου ρύσεως.
Τι πρέπει όμως να περιμένετε μετά την εγκυμοσύνη;
Θα συνεχίσει η περίοδός σας ακριβώς στο πρότυπο που είχατε συνηθίσει ή θα αντιμετωπίσετε νέες «προκλήσεις»;
Μπορεί να συμβούν και τα δύο.
Το πιθανότερο είναι να μην έχετε περίοδο κατά τη διάρκεια του θηλασμού, τουλάχιστον για μερικούς μήνες (συνήθως 5-6) έως ότου το βρέφος ξεκινήσει την κατανάλωση στερεών τροφών και μειωθούν τα γεύματα μητρικού γάλακτος.
Για την παραγωγή μητρικού γάλακτος, ο εγκέφαλος παράγει σε υψηλά επίπεδα την ορμόνη προλακτίνη, γεγονός που συνήθως οδηγεί σε αμηνόρροια (απουσία εμμήνου ρύσεως).
“Παρ’ όλα αυτά μερικές γυναίκες παρά τον αποκλειστικό θηλασμό, θα διαπιστώσουν ότι η έμμηνος ρύση θα επανέλθει μετά τις σαράντα ημέρες λοχείας, χωρίς αυτό να έχει επίδραση στην ποιότητα και ποσότητα του μητρικού γάλακτος“, αναφέρει ο κ. Βασίλειος Βαγγόπουλος, Μαιευτήρας – Γυναικολόγος, Επιστ. Συνεργάτης Γαία.
-Τι συμβαίνει όμως εάν αποφασίσετε να μη θηλάσετε ή μετά τη διακοπή του θηλασμού;
Στις περισσότερες γυναίκες η περίοδος θα επανέλθει στα φυσιολογικά για εκείνες πρότυπα αμέσως μετά τις σαράντα ημέρες λοχείας ή μετά τη διακοπή του θηλασμού αντίστοιχα”, εξηγεί ο κ. Βαγγόπουλος.
-Τι συμβαίνει με τον πόνο ( δυσμηνόρροια) μετά την κύηση;
“Γυναίκες με ιστορικό ενδομητρίωσης ή ιστορικό ιδιοπαθούς δυσμηνόρροιας (επώδυνων περιόδων), ενδέχεται να παρατηρήσουν βελτίωση όσον αφορά στην ένταση και τη διάρκεια του πόνου κατά τη διάρκεια της περιόδου.
Αυτή η αλλαγή μπορεί να είναι βέβαια προσωρινή“.
Η επίδραση των ορμονών
Η επίδραση των ορμονών κατά τη διάρκεια της κύησης και η αμηνόρροια που συνοδεύει την εγκυμοσύνη καταστέλλουν συνήθως τις εστίες ενδομητρίωσης .
Το αποτέλεσμα είναι λιγότερο επώδυνες περίοδοι, τουλάχιστον για τους πρώτους μήνες μετά τον τοκετό.
“Ένας ακόμα μηχανισμός που πιθανώς εμπλέκεται στη μείωση του καταμήνιου άλγους είναι η διαστολή του τραχήλου που συμβαίνει κατά τη διάρκεια του τοκετού, γεγονός που μπορεί να διευκολύνει τη ροή του αίματος διαμέσου του τραχήλου και να οδηγήσει σε λιγότερο επώδυνες περιόδους“, αναφέρει ο κ. Βαγγόπουλος.
-Τι συμβαίνει με την ποσότητα και τη διάρκεια της εμμηνορυσίας μετά την εγκυμοσύνη;
Ορισμένες γυναίκες βιώνουν μεγαλύτερες σε διάρκεια ή σε ροή περιόδους μετά την τεκνοποίηση.
Αυτές οι αλλαγές μπορεί να σχετίζονται με την αύξηση του μεγέθους της μήτρας κατά τη διάρκεια της κύησης.
Ταυτόχρονα ινομυώματα που μπορεί να προϋπήρχαν της κύησης, συνήθως αυξάνονται σε μέγεθος κατά τη διάρκειά της, και ανάλογα με την εντόπισή τους μπορεί να συμβάλλουν σε τέτοιου είδους διαταραχές.
Η αδενομύωση
Η αδενομύωση είναι μια πάθηση που εμφανίζεται όταν τμήμα του ενδομήτριου ιστού που φυσιολογικά καλύπτει το εσωτερικό της μήτρας διεισδύει και μεγαλώνει μέσα στο μυϊκό τοίχωμα της μήτρας.
Αυτό συμβαίνει πιο συχνά μετά την μέση αναπαραγωγική ηλικία (μετά τα 30-35 έτη) ιδίως εάν έχει προηγηθεί κάποιος τοκετός.
Η μήτρα μπορεί να διπλασιαστεί ή ακόμα και να τριπλασιαστεί σε μέγεθος με αποτέλεσμα αυξημένη ποσότητα αίματος ή ακόμα και διάρκεια της εμμήνου ρύσεως.
Ο έλεγχος του θυροειδούς
Ο έλεγχος επίσης του θυρεοειδούς κρίνεται απαραίτητος σε γυναίκες που βιώνουν διαταραχές περιόδου, ιδιαίτερα σε εκείνες που χρειάστηκαν θεραπευτική αγωγή κατά τη διάρκεια της κύησης.
-Υπάρχει πιθανότητα να μην έχω καθόλου περίοδο μετά την εγκυμοσύνη και τον τοκετό;
“Αν η έμμηνος ρύση δεν αποκατασταθεί μετά τη διακοπή που θηλασμού , η γυναίκα θα πρέπει να απευθυνθεί στο γιατρό της για περαιτέρω διερεύνηση.
Συνήθως η αιτία είναι ορμονολογικής αιτιολογίας όπως αναφέρθηκε και παραπάνω“, αναφέρει ο κ. Βαγγόπουλος, προσθέτοντας:
Σπανιότερα μπορεί να οφείλεται στις ακόλουθες καταστάσεις :
–Σύνδρομο Asherman.
Προκύπτει λόγω της παρουσίας ουλώδους ιστού στην επένδυση της μήτρας.
Το σύνδρομο Asherman μπορεί να εμφανιστεί σπάνια μετά από διαστολή του τραχήλου και απόξεση, στην οποία προβαίνουν οι ιατροί σε περιπτώσεις διακοπής κύησης, αποβολής ή αιμορραγίας.
“Σε κάθε περίπτωση η γυναίκα πρέπει να ενημερώνει το Γυναικολόγο της για οποιαδήποτε αλλαγή παρατηρεί σταθερά μετά τον τοκετό, προκειμένου να την κατευθύνει και να κρίνει αν χρειάζεται περαιτέρω εργαστηριακή – απεικονιστική διερεύνηση και ιατρική παρέμβαση“, καταλήγει ο κ. Βαγγόπουλος.