Είναι γνωστό σήμερα ότι ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να προκαλέσει διάφορες επιπλοκές.
Ο αυξημένος κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου και η χειρότερη πρόγνωση των ασθενών μετά από το έμφραγμα του μυοκαρδίου, αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα των επιπλοκών της νόσου στην καρδιακή λειτουργία.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μίας νέας έρευνας που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Diabetes, οι αγγειακές επιπλοκές της νόσου συνδέονται με την απουσία ενός συγκεκριμένου μορίου στα ερυθρά αιμοσφαίρια των διαβητικών ασθενών.
Τα τελευταία χρόνια, διάφορες έρευνες έχουν δείξει ότι τα ερυθρά αιμοσφαίρια υπόκεινται διάφορες αλλαγές και μπορεί να γίνουν δυσλειτουργικά στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.
Αλλαγές των ερυθρών αιμοσφαιρίων
Τα ερυθρά αιμοσφαίρια μεταφέρουν οξυγόνο από τους πνεύμονες στον υπόλοιπο οργανισμό.
Τα κύτταρα αυτά παίζουν, ωστόσο, σημαντικό ρόλο και στη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας μέσω της παραγωγής οξειδίου του αζώτου.
Στον οργανισμό, το οξείδιο του αζώτου χρησιμοποιείται για τη διαστολή των αγγείων.
Όπως παρατήρησαν προηγούμενες μελέτες, τα ερυθρά αιμοσφαίρια στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 έχουν μειωμένη ικανότητα παραγωγής οξειδίου του αζώτου.
Το γεγονός αυτό μπορεί να προκαλέσει στένωση των στεφανιαίων αρτηριών.
Άλλες μελέτες έχουν παρατηρήσει ότι στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 επηρεάζεται επίσης η απελευθέρωση τριφωσφορικής αδενοσίνης από τα ερυθρά αιμοσφαίρια.
Το μόριο αυτό χρησιμοποιείται για την αποθήκευση και μεταφορά ενέργειας στον οργανισμό.
Μία άλλη αρνητική επίδραση του διαβήτη στα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι ο σχηματισμός ενεργών μορφών οξυγόνου.
Η παρουσία των τελευταίων ενισχύει το σχηματισμό πλακών στα τοιχώματα των αρτηριών, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο αθηροσκλήρωσης.
Στα πλαίσια της παρούσας μελέτης, επιστήμονες από το Karolinska Institutet της Σουηδίας εξέτασαν τις μοριακές αλλαγές των ερυθρών αιμοσφαιρίων που μπορεί να εξηγήσουν τις παραπάνω επιπλοκές.
Η επιστημονική ομάδα εξέτασε:
-36 εθελοντές με διαβήτη τύπου 2 και,
-32 υγιείς εθελοντές με φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης και χωρίς ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου που αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου.
Η σημασία του MICRORNA-210
Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα ερυθρά αιμοσφαίρια των ασθενών με διαβήτη τύπου 2 είχαν μειωμένα επίπεδα microRNA-210, σε σχέση με αυτά της ομάδας ελέγχου.
Τα μόρια του microRNA ρυθμίζουν διάφορους μηχανισμούς που επηρεάζουν τη φυσιολογική λειτουργία των αγγείων.
Όπως έδειξε η παρούσα μελέτη, η μείωση στα επίπεδα των microRNA-210 προκαλεί μεταβολές στα επίπεδα διαφόρων πρωτεϊνών που σχετίζονται με την αγγειακή υγεία.
Οι μεταβολές αυτές επηρεάζουν τη λειτουργία του ενδοθηλίου, δηλαδή της λεπτής μεμβράνης που επικαλύπτει την καρδιά, αλλά και τα αγγεία.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν επίσης ότι τα δείγματα αθηρωματικών πλακών που απομονώθηκαν από τους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 είχαν χαμηλότερα επίπεδα microRNA-20, σε σχέση με τα αντίστοιχα δείγματα της ομάδας ελέγχου.
Μία ενδιαφέρουσα παρατήρηση ήταν ότι η ρύθμιση της γλυκόζης αίματος με τα φάρμακα δεν φάνηκε να επηρεάζει τις βλάβες στα αγγεία που παρατηρούνται στους διαβητικούς.
Νέες θεραπείες;
Δυστυχώς, όπως παρατήρησαν οι επιστήμονες της μελέτης, ακόμα κι αν διορθωθούν τα επίπεδα των microRNA, η λειτουργία του ενδοθηλίου δεν βελτιώνεται.
Προς το παρόν δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να κατανοήσουμε πλήρως την αλληλεπίδραση ανάμεσα στα microRNA και τα ερυθρά αιμοσφαίρια και, όπως τόνισαν οι επιστήμονες, αυτό θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μελλοντικών ερευνών.
Καταλήγοντας, η επιστημονική ομάδα υποστήριξε ότι τα επίπεδα των microRNA στα ερυθρά αιμοσφαίρια θα μπορούν ίσως στο μέλλον να χρησιμοποιηθούν ως προγνωστικός δείκτης για την εμφάνιση αγγειακών επιπλοκών στους ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.
Πηγή: Παναγιώτης Τσαπόγας MD – Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center