Όλοι όσοι έχουν έναν σκύλο μέσα στο σπίτι αναρωτιούνται γιατί μπορεί να γαβγίζει όταν ακούει το κουδούνι.
Γιατί γαβγίζει ο σκύλος όταν ακούει το κουδούνι;
Το γάβγισμα είναι μια αυτοενισχυόμενη συμπεριφορά, δηλαδή είναι τόσο ευχάριστη που λειτουργεί σαν επιβράβευση. Οπότε ενθαρρύνεται, και συνεχώς κλιμακώνεται.
Μπορεί ο σκυλάκος μας να γαβγίζει για διαφόρους λόγους, όπως:
● για να μας ενημερώσει ότι κάποιος είναι έξω από την πόρτα,
● από στρες, άγχος,
● να είναι κροτοφοβικός,
● μπορεί απλά να φοβάται και να μην έχει εξοικειωθεί σωστά με αυτόν τον ήχο. Κάτι που αφορά στην κοινωνικοποίησή του.
Ο ήχος του κουδουνιού μπορεί να είναι ψιλός ή δυνατός, άρα ενοχλητικός ή απειλητικός.
Οι ιδιοκτήτες, όταν βλέπουν μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά, όπως το γάβγισμα στο κουδούνι, πρέπει να φροντίσουν να ενημερωθούν από επαγγελματίες εκπαιδευτές για το πώς θα την εξαλείψουν. Γιατί, ενδέχεται, εν αγνοία τους να την ενισχύσουν, αλλά και να μην δώσουν, στην αρχή, σημασία, καθώς έχουν επιβαρυμένο καθημερινό πρόγραμμα.
Όταν λοιπόν ξεκινήσει ο σκύλος τους να γαβγίζει, αγχώνονται και τον τραβούν μακριά ή, ακόμη χειρότερο, του φωνάζουν, με αποτέλεσμα να του μεταφέρουν το άγχος και να τον στρεσάρουν περισσότερο.
Είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε πως αυτές οι συμπεριφορές δεν εξαλείφονται, σε καμία περίπτωση, με τον εκφοβισμό, τις φωνές, τον αυστηρό τόνο και τη βία. Η λάθος διαχείριση θα κλιμακώσει και θα γενικεύσει το γάβγισμα σε άλλους ήχους, όπως το τηλέφωνο που χτυπάει.
Σκεφτείτε πόσους τέτοιους ήχους έχει στην καθημερινότητα του ένας σκύλος. Θα μπορούσε να γαβγίζει σε κάθε κρότο, αλλά και στον χαρακτηριστικό ήχο του τηλεφώνου, όπως και όταν παίζει μουσική. Σε κάθε ψιλό, δυνατό και περίεργο, γι’ αυτόν ήχο. Το αποτέλεσμα; Ένας συνεχώς νευρικός, αγχώδης και φοβισμένος σκύλος.
Πώς θα σταματήσουμε αυτήν τη συμπεριφορά
Και ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε: αυτή τη ζωή θέλουμε για το σκυλάκι μας, που το πήραμε για να του παρέχουμε μια καλύτερη ζωή; Και μας δίνει τόση αγάπη!
Σε αυτό το σημείο σκεφτείτε μια λίστα, με τα ερεθίσματα, στα οποία ο σκυλάκος σας γαβγίζει έντονα και στρεσάρεται.
Θα παρομοιάσουμε τα ερεθίσματα σαν σειρά κρίκων που συνδέονται μεταξύ τους, δηλαδή σαν αλυσίδα.
Στο παράδειγμα με την πόρτα και το κουδούνι, η αλυσίδα έχει ως εξής :
1) Ακούγονται βήματα έξω
2) Κτυπάει το κουδούνι ή η πόρτα
3) Ανοίγει η πόρτα
4) Χαιρετάμε τον άνθρωπο που ήρθε
5) Κλείνει η πόρτα και μπαίνει ο επισκέπτης στο σπίτι μας.
Αφού λοιπόν βρήκαμε την αλυσίδα που δημιουργεί το πρόβλημα στο σκυλάκι μας, δουλεύουμε κάθε κρίκο της αλυσίδας ξεχωριστά, επιβραβεύοντας μόνο κάθε σωστή συμπεριφορά στο σωστό χρόνο.
Η μαγεία και το μυστικό της θετικής εκπαίδευσης είναι ότι φροντίζουμε ο σκύλος να μην αποτυγχάνει ποτέ. Έπειτα, μπορούμε να γενικεύσουμε την ηρεμία και σε άλλα χαρακτηριστικά ακούσματα, όπως: κινητό, μουσική, υπολογιστής κ.τ.λ.
Ολόκληρη αυτή η διαδικασία ονομάζεται «απευαισθητοποίηση» του σκυλάκου μας σε ερεθίσματα που τον στρεσάρουν και του δημιουργούν την ανάγκη να εκδηλώσει μια ανεπιθύμητη συμπεριφορά, όπως το να γαβγίζει έντονα. Η θετική εκπαίδευση αξιοποιεί πολλές τεχνικές ώστε να το πετύχει.
Θεμελιώδεις παράγοντες επιτυχίας
1) Πάντα επιβραβεύουμε την καλή συμπεριφορά και αγνοούμε την ανεπιθύμητη. Τιμωρίες, φωνές και εκφοβισμοί δε φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
2) Τα μικρά, θετικά, καθημερινά, σωστά και σταθερά βήματα στην εκπαίδευση οδηγούν πάντα σε επιτυχία.
3) Όταν απογοητεύεστε, αναρωτηθείτε: είναι δυνατόν να εξαλειφθεί σε δύο εβδομάδες μία συμπεριφορά που επαναλαμβάνεται καθημερινά επί τρία χρόνια;
4) Όταν τελειώσουμε την απευαισθητοποίηση, μαθαίνουμε εναλλακτικές αλυσίδες συμπεριφοράς στο σκυλάκι μας: ο ήχος του κουδουνιού γίνεται εντολή για να πάει στο κρεβάτι του.
5) Όσο διαρκεί η εκπαίδευση, φροντίζουμε να μην υπάρχουν ευκαιρίες για ανεπιθύμητες συμπεριφορές. Ζητείστε από τους φίλους σας να σας καλούν στο τηλέφωνο όταν φτάνουν στο σπίτι σας, αντί να χτυπούν το κουδούνι. Ή μπορείτε να βάλτε τον σκύλο σας σε ένα δωμάτιο με χαλαρή μουσική, ώστε να μην ακούσει το κουδούνι.