Πυρετός είναι η άνοδος της θερμοκρασίας του σώματος υπό την επίδραση διαφόρων αιτιών, η πιο συχνή από τις οποίες είναι η λοίμωξη (ιογενής ή βακτηριακή).
Δεν αποτελεί νόσημα αλλά αποτέλεσμα μιας συγκεκριμένης βιολογικής διαδικασίας.
Γενικά, ο πυρετός σημαίνει θερμοκρασία πάνω από 38ºC.
“Μπορεί να προκύψουν ελαφρώς διαφορετικές τιμές ανάλογα με το σημείο από όπου παίρνετε τη θερμοκρασία (στόμα, μασχάλη, αυτί, μέτωπο ή ορθό.
Οι μετρήσεις από την μασχάλη, το αυτί και το μέτωπο είναι ευκολότερες αλλά λιγότερο ακριβείς“, αναφέρει ο κ. Χαράλαμπος Μιχαλόπουλος, Παιδίατρος, Επιμελητής Β’ Παιδιατρικής Κλινικής του Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών .
Στις περισσότερες περιπτώσεις ο πυρετός μπορεί να αντιμετωπιστεί στο σπίτι.
Το ύψος του δεν είναι πάντα το σημαντικότερο κριτήριο για αυτό.
Αντιθέτως, η συμπεριφορά και η κλινική κατάσταση, είναι ιδιαίτερα βαρύνουσας σημασίας.
Χορήγηση αντιπυρετικών
“Είναι σημαντικό για τους γονείς να γνωρίζουν πότε ένα παιδί με πυρετό πρέπει απαραιτήτως να λάβει αντιπυρετικά ή να εκτιμηθεί από γιατρό και πότε είναι λογική μια στάση αναμονής παρατηρώντας το παιδί χωρίς θεραπεία του πυρετού“, σημειώνει ο κ. Μιχαλόπουλος, προσθέτοντας:
“Έτσι ένα παιδί άνω των τριών μηνών που έχει θερμοκρασία μικρότερη από 38,9 ° C, στο ορθό και που κατά τα άλλα είναι υγιές δεν απαιτείται χορήγηση αντιπυρετικού.
Εκτίμηση από γιατρό συστήνεται στις ακόλουθες περιπτώσεις“:
● Βρέφη ηλικίας κάτω των τριών μηνών που έχουν θερμοκρασία στο ορθό ≥38 ° C, ανεξάρτητα από τον τρόπο εμφάνισης του βρέφους δεν πρέπει να λαμβάνουν αντιπυρετικά έως ότου συμβουλευτούν τον γιατρό τους.
● Παιδιά ηλικίας τριών μηνών έως τριών ετών που έχουν θερμοκρασία στο ορθό ≥38 ° C για περισσότερες από τρεις ημέρες ή που εμφανίζονται άρρωστα (π.χ. ανήσυχα ή με δυσκολία στην σίτιση) ή που απλώς έχουν θερμοκρασία στο ορθό ≥38,9 ° C.
● Παιδιά οποιασδήποτε ηλικίας 1) των οποίων η θερμοκρασία στο στόμα, ορθό, στο αυτί ή στο μέτωπο είναι ≥40 ° C ή ≥39,4 ° C στην μασχάλη 2) που έχουν επαναλαμβανόμενους πυρετούς για περισσότερο από επτά ημέρες 3) που παρουσιάζουν πυρετικούς σπασμούς ή νέο δερματικό εξάνθημα 4) που υπάρχει χρόνιο ιατρικό πρόβλημα όπως καρδιακές παθήσεις, καρκίνος, λύκος ή δρεπανοκυτταρική αναιμία.
Η χορήγηση αντιπυρετικού συνιστάται επί έντονης ανησυχίας, αν και δεν είναι απαραίτητο είτε εάν έχει υποκείμενο ιατρικό πρόβλημα (καρδιολογικό, πνευμονολογικό, νευρολογικό).
“Σε παιδιά που είχαν πυρετικούς σπασμούς στο παρελθόν, η θεραπεία του πυρετού δεν έχει αποδειχθεί ότι αποτρέπει τις κρίσεις, αλλά εξακολουθεί να είναι μια λογική προφύλαξη”, εξηγεί ο κ. Μιχαλόπουλος.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης του πυρετού είναι να χρησιμοποιήσετε ένα φάρμακο όπως παρακεταμόλη, ή ιβουπροφαίνη.
Η ασπιρίνη αποφεύγεται για παιδιά κάτω των 18 ετών λόγω ανησυχιών ότι μπορεί να προκαλέσει μια σπάνια αλλά σοβαρή ασθένεια γνωστή ως σύνδρομο Reye.
Η παρακεταμόλη μπορεί να χορηγείται κάθε τέσσερις έως έξι ώρες, όπως απαιτείται, αλλά όχι περισσότερες από πέντε φορές σε διάστημα 24 ωρών.
Η ιβουπροφαίνη μπορεί να χορηγείται κάθε έξι ώρες και όχι σε ηλικίες κάτω των έξι μηνών.
“Οι δόσεις πρέπει να υπολογίζονται με βάση το βάρος του παιδιού (όχι την ηλικία)”,καταλήγει ο κ. Μιχαλόπουλος.