Το μεταβολικό σύνδρομο ορίζεται ως η συνύπαρξη καρδιομεταβολικών παραγόντων κινδύνου που περιλαμβάνουν την κεντρική συσσώρευση λίπους (σπλαχνικό λίπος), την υψηλή αρτηριακή πίεση, την υπεργλυκαιμία και τη δυσλιπιδαιμία.
Το μεταβολικό σύνδρομο φαίνεται να σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο όχι μόνο για καρδιαγγειακές παθήσεις αλλά συνολικά μεγαλύτερη θνησιμότητα και, ως εκ τούτου, έχει προσελκύσει την προσοχή των επαγγελματιών υγείας ως ένα σημαντικό πρόβλημα για τη δημόσια υγεία. Από μελέτη στην Ιαπωνία το 2017 φάνηκε ότι ένας στους τέσσερις άνδρες και μία στις οκτώ γυναίκες είχαν μεταβολικό σύνδρομο.
Παράγοντες όπως η σωματική δραστηριότητα, το κάπνισμα και η διατροφή φαίνεται να σχετίζονται με το μεταβολικό σύνδρομο. Συγκεκριμένα, όσον αφορά τις διατροφικές συμπεριφορές, η ταχύτητα κατανάλωσης τροφής έχει αναφερθεί ότι σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας.
Από επτά μελέτες στις οποίες εξετάστηκε η σχέση μεταξύ ταχύτητας κατανάλωσης τροφής και μεταβολικού συνδρόμου, έξι έχουν παρατηρήσει σημαντική σχέση μεταξύ της γρήγορης κατανάλωσης τροφής και του μεταβολικού συνδρόμου.
Η ταχύτητα στην κατανάλωση της τροφής μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη πρόσληψη ενέργειας, με αποτέλεσμα την αύξηση του βάρους και την πιθανότητα εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου. Μέχρι σήμερα, ωστόσο, καμία προοπτική μελέτη δεν έχει εξετάσει τη σχέση μεταξύ της ταχύτητας κατανάλωσης τροφής και του μεταβολικού συνδρόμου λαμβάνοντας υπόψη τη συνολική πρόσληψη ενέργειας καθώς και την πιθανή αλλαγή βάρους κατά το διάστημα της παρακολούθησης.
Σχεδιασμός μελέτης
Σε πρόσφατη μελέτη, εξετάστηκε προοπτικά η σχέση της ταχύτητας κατανάλωσης τροφής με το μεταβολικό σύνδρομο λαμβάνοντας υπόψη τη συνολική πρόσληψη ενέργειας και την αλλαγή βάρους. Εξετάστηκε επίσης η σχέση με τις συνιστώσες του μεταβολικού συνδρόμου.
Στη μελέτη συμμετείχαν 1018 εργαζόμενοι (ηλικίας 19-68 ετών) χωρίς μεταβολικό σύνδρομο κατά την έναρξη της παρακολούθησης και οι οποίοι παρακολουθήθηκαν για τρία έτη. Η ταχύτητα κατανάλωσης τροφής ήταν αυτοδηλούμενη και κατηγοριοποιήθηκε ως χαμηλή, μεσαία ή υψηλή.
Χρησιμοποιήθηκε πολλαπλή λογιστική παλινδρόμηση για την εκτίμηση της πιθανότητας εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου ανάλογα με την ταχύτητα κατανάλωσης τροφής σταθμίζοντας για παράγοντες όπως η συνολική προσλαμβανόμενη ενέργεια.
Αποτελέσματα
Από τα αποτελέσματα της μελέτης φάνηκε ότι κατά τη διάρκεια της τριετούς παρακολούθησης, 67 (6,6%) εργαζόμενοι εμφάνισαν μεταβολικό σύνδρομο. Η ταχύτητα της γρήγορης κατανάλωσης τροφής συσχετίστηκε σημαντικά με αυξημένες πιθανότητες (κατά 2,13) εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου (95%CI: 1,23-3,68) σε σύγκριση με τη μέτρια ταχύτητα φαγητού, έχοντας σταθμίσει για συμπαράγοντες συμπεριλαμβανομένης της συνολικής πρόσληψης ενέργειας.
Η συσχέτιση παρέμεινε στατιστικά σημαντική ακόμη και μετά από πρόσθετη προσαρμογή που πραγματοποιήθηκε για τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) καθώς και για την αλλαγή σε αυτόν των δύο χρονικών στιγμών (OR: 1,95, 95%CI: 1,06-3,56).
Συμπέρασμα για τον επαγγελματία διαιτολόγο
Με βάση τα παραπάνω αποτελέσματα η γρήγορη ταχύτητα κατανάλωσης τροφής συσχετίστηκε ανεξάρτητα με αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης μεταβολικού συνδρόμου ακόμη και όταν συνυπολογίστηκαν η συνολική πρόσληψη ενέργειας, ο ΔΜΣ κατά την έναρξη και η αλλαγή στον ΔΜΣ κατά την περίοδο παρακολούθησης.
Επομένως, φάνηκε ότι η ελάττωση της ταχύτητας κατανάλωσης τροφής μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για την εμφάνιση μεταβολικού συνδρόμου. Με αυτό το δεδομένο, οι επιστήμονες υγείας καλό είναι να προτρέπουν τα άτομα που παρακολουθούν να τρώνε αργά, μασώντας καλά την τροφή τους όπως άλλωστε προτείνει και η φιλοσοφία του slow food.