Μία επιστημονική ομάδα από το Australian National University (ANU) ανακάλυψε γιατί ορισμένα κύτταρα του οργανισμού, γνωστά ως Th17 γίνονται επιβλαβή και οδηγούν σε εμφάνιση αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως για παράδειγμα η πολλαπλή σκλήρυνση.
Στην έρευνά τους η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications, οι συγγραφείς εξερεύνησαν μία μέχρι σήμερα άγνωστη δράση των NETs (neutrophil extracellular traps), σχηματισμών του ανοσοποιητικού συστήματος που εμπλέκονται στην αντιμετώπιση των βακτηρίων.
Όπως αναφέρει η επιστημονική ομάδα, τα NETs είναι αυτά που επηρεάζουν τη συμπεριφορά των Th17 έτσι ώστε τα τελευταία να γίνονται επιβλαβή για τον οργανισμό.
«Η ανακάλυψή μας είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς προσφέρει ένα νέο θεραπευτικό στόχο για την πρόληψη ή αντιμετώπιση της παραπάνω παθολογικής αλληλεπίδρασης», αναφέρει η επικεφαλής της έρευνας, Dr Alicia Wilson.
«Οι θεραπείες που θα στοχεύουν την αλληλεπίδραση NETs-Th17 θα μπορούν ίσως να περιορίσουν τα συμπτώματα αρκετών αυτοάνοσων νοσημάτων, μεταξύ των οποίων και η πολλαπλή σκλήρυνση», προσθέτει.
Τα NETs ομοιάζουν τόσο στη δομή όσο και στη συμπεριφορά με τον ιστό της αράχνης και παράγονται από μία κατηγορία λευκών αιμοσφαιρίων που λέγονται ουδετερόφιλα.
Πρακτικά, τα NETs παγιδεύουν και καταστρέφουν τα παθογόνα βακτήρια, προστατεύοντας έτσι τον οργανισμό από τη λοίμωξη.
Ωστόσο, όπως έδειξε η επιστημονική ομάδα από την Αυστραλία, τα ίδια κύτταρα μπορεί να επηρεάσουν τη λειτουργία των Th17 κυττάρων, με αποτέλεσμα τα τελευταία να γίνουν επιβλαβή για τον οργανισμό.
Τα Th17 κύτταρα φυσιολογικά είναι ωφέλιμα για τον οργανισμό καθώς βοηθούν στην πρόληψη των λοιμώξεων από βακτήρια και μύκητες, ωστόσο όταν ενεργοποιούνται υπερβολικά, μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή φλεγμονή.
Στις παθολογικές μορφές τους, τα Th17 έχουν ενοχοποιηθεί για την εμφάνιση διάφορων αυτοάνοσων νόσων, όπως για παράδειγμα η πολλαπλή σκλήρυνση.
«Διαπιστώσαμε ότι τα NETs ενισχύουν τη δράση των Th17 κυττάρων, γεγονός που αυξάνει τις επιβλαβείς τους δράσεις», αναφέρουν οι συγγραφείς.
“Αν κατανοήσουμε ποιο είναι το σημείο που τα NETs αρχίζουν να επηρεάζουν αρνητικά τη λειτουργία των Th17, τότε θα μπορούμε να αναπτύξουμε στοχευμένες θεραπείες για να περιορίσουμε την παραπάνω αλληλεπίδραση”, σημειώνουν.
Ένα φάρμακο το οποίο εξετάζει η επιστημονική ομάδα είναι μία παλιά πειραματική θεραπεία για την αντιμετώπιση της σήψης.
Το φάρμακο αυτό θα μπορούσε ίσως να χρησιμοποιηθεί για να περιορίσει τη δράση των παθολογικών Th17, περιορίζοντας έτσι τα συμπτώματα της πολλαπλής σκλήρυνσης.
«Έχουμε παρατηρήσει τόσο στα πειραματόζωα όσο και στον άνθρωπο ότι οι NETs ενεργοποιούν τα Th17 κύτταρα με αποτέλεσμα τα τελευταία να γίνονται επιβλαβή.
Επομένως θα ήταν λογικό να εξετάσουμε ένα φάρμακο που αναστέλλει τα NETs στην αντιμετώπιση παθήσεων όπως η πολλαπλή σκλήρυνση», αναφέρουν οι συγγραφείς στη μελέτη τους.
«Αν και δεν μπορούμε να αποτρέψουμε την εμφάνιση αυτοάνοσων νόσων, όπως για παράδειγμα η πολλαπλή σκλήρυνση, θεραπείες όπως η παραπάνω μπορεί να βελτιώσουν την πρόγνωση των ασθενών περιορίζοντας τα συμπτώματα της νόσου», καταλήγει η μελέτη.