Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας μελέτης, η λοίμωξη με τον ιό της γρίπης συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο διάγνωσης με νόσο του Parkinson μετά από 10 ή περισσότερα χρόνια.
Το αποτέλεσμα αυτό αναμοχλεύει μία συζήτηση για τη σύνδεση των δύο παθήσεων που είχε διατυπωθεί για πρώτη φορά πριν αρκετά χρόνια.
Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες της παρούσας μελέτης, 15 χρόνια μετά τη λοίμωξη με τον ιό της γρίπης οι ασθενείς είχαν:
-90% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης νόσου του Parkinson, ενώ,
-στα 10 χρόνια υπήρχε και πάλι 70% αυξημένος κίνδυνος.
«Προφανώς η έρευνά μας δεν αποδεικνύει σύνδεση ανάμεσα στις δύο παθήσεις, ωστόσο δείχνει ότι η γρίπη μπορεί να προκαλέσει μακροπρόθεσμες επιπλοκές», αναφέρει η επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό JAMA Neurology.
Ιστορία της θεωρίας για τη σύνδεση των δύο Νόσων
Η θεωρία για τη σύνδεση ανάμεσα στη γρίπη και τη νόσο του Parkinson διατυπώθηκε για πρώτη φορά στην πανδημία της γρίπης το 1918, όταν επιστήμονες διαπίστωσαν για πρώτη φορά συμπτώματα παρκινσονισμού σε ασθενείς που είχαν ιστορικό γρίπης.
Οι επιστήμονες της παρούσας μελέτης, χρησιμοποιώντας δεδομένα από το Danish patient registry, ξεχώρισαν 10.271 ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με νόσο του Parkinson στο διάστημα από το 2000 μέχρι το 2016.
-Από αυτούς:
-το 38.7% ήταν γυναίκες και,
-η μέση ηλικία των ασθενών ήταν τα 71.4 χρόνια.
Οι επιστήμονες δημιούργησαν επίσης μία ομάδα ελέγχου με 51.355 άτομα χωρίς νόσο του Parkinson.
Συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου, στην ομάδα των ασθενών με νόσο του Parkinson τα ποσοστά χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας ή εμφυσήματος ήταν χαμηλότερα, ενώ οι διαγνώσεις καρδιαγγειακών νόσων ήταν συγκρίσιμες στις δύο ομάδες.
Ακολούθως, η επιστημονική ομάδα εξέτασε το ιστορικό διαγνώσεων με γρίπη για το διάστημα 1977-2016.
Με βάση αυτό το δεδομένο, χώρισαν τους ασθενείς σε 3 ομάδες ανάλογα με το χρόνο που είχε περάσει από τη λοίμωξη με γρίπη μέχρι τη διάγνωση της νόσου του Parkinson (πάνω από 10 χρόνια, 10-15 χρόνια, πάνω από 15 χρόνια).
Σύμφωνα με την επικεφαλής της μελέτης, Noelle Cocoros, η παθολογία της νόσου ξεκινά αρκετά χρόνια πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων, επομένως θα ήταν αναμενόμενο η διάγνωση της γρίπης να έχει τεθεί 10 χρόνια ή περισσότερο πριν την εμφάνιση συμπτωμάτων νόσου του Parkinson.
Όπως διαπιστώθηκε από τα αποτελέσματα, όσοι είχαν νοσήσει από γρίπη πριν από 10 χρόνια ή περισσότερο:
-είχαν 70% αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν συμπτώματα νόσου του Parkinson, ενώ ,
-όσοι είχαν νοσήσει πριν από 15 χρόνια είχαν 90% αυξημένο κίνδυνο.
Αύξηση στα περιστατικά νόσου του Parkinson εξ’ αιτίας της πανδημίας COVID-19;
Στα πλαίσια της μελέτης τους, οι επιστήμονες αποφάσισαν να εξετάσουν επίσης τη σύνδεση ανάμεσα στη νόσο του Parkinson και άλλες ιογενείς λοιμώξεις.
Ορισμένες από αυτές, όπως για παράδειγμα οι λοιμώξεις του γαστρεντερικού και η σηψαιμία, συνδέθηκαν επίσης με αυξημένο κίνδυνο νόσου του Parkinson εντός 5 ετών, ωστόσο στα 10 χρόνια δεν υπήρχε αυξημένος κίνδυνος.
Όπως υποστήριξαν οι επιστήμονες, αυτό αποδεικνύει ότι μάλλον δεν υπάρχει σύνδεση για αυτές τις λοιμώξεις.
Εξαίρεση αποτέλεσαν οι ουρολοιμώξεις, για τις οποίες παρατηρήθηκε 19% αυξημένος κίνδυνος νόσου του Parkinson μετά από 10 χρόνια.
Οι συγγραφείς τόνισαν, ωστόσο, ότι ενδεχομένως αποτελούν πρώιμο σύμπτωμα της νόσου του Parkinson και όχι αιτιολογικό παράγοντα.
Προς το παρόν δεν είναι σαφές μέσω ποιου μηχανισμού η γρίπη μπορεί να προκαλεί νόσο του Parkinson, ωστόσο ο ιός ενδέχεται να εισέρχεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα και να προκαλεί νευροφλεγμονή.
Οι κυτταροκίνες που παράγονται από την απόκριση στον ιό της γρίπης, πιθανώς φτάνουν στον εγκέφαλο και προκαλούν βλάβες.
Δεν ήταν λίγοι οι επιστήμονες που υποστήριξαν ότι, καθώς και ο SARS-CoV-2 μπορεί να προκαλέσει νευρολογικές βλάβες, ενδεχομένως να υπάρχει αυξημένος κίνδυνος νόσου του Parkinson και στους ασθενείς που μολύνονται με αυτό τον ιό.
Οι επιστήμονες της παρούσας μελέτης τόνισαν, ωστόσο, ότι υπάρχουν και αρκετοί γενετικοί ή περιβαλλοντικοί παράγοντες που επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.
Ένας περιορισμός της έρευνας ήταν ότι δεν είχε επαρκή δεδομένα για διάφορες λοιμώξεις, όπως για παράδειγμα η ηπατίτιδα C ή η λοίμωξη με το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, επομένως δεν ήταν δυνατό να δείξει αν υπάρχει σύνδεση και γι’ αυτές τις νόσους.
Επιπλέον, αρκετοί ασθενείς που νοσούν από γρίπη δεν προσέρχονται στο νοσοκομείο, επομένως, ορισμένοι ασθενείς μπορεί να τοποθετήθηκαν λανθασμένα στην ομάδα ελέγχου ενώ είχαν ιστορικό γρίπης.
Πηγή: Αντώνιος Δημητρακόπουλος – Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center