Ένας σημαντικός αριθμός βρεφών και παιδιών αντιμετωπίζει δυσκοιλιότητα. Μάλιστα, αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο 3 από τα 100 παιδιά επισκέπτονται τον παιδίατρο και 1 στα 4 το ειδικό γαστρεντερολογικό ιατρείο.
Αν και δεν υπάρχει ένας συγκεκριμένος ορισμός, συνήθως, ως δυσκοιλιότητα θεωρείται η δυσκολία ή η καθυστέρηση στην αφόδευση ή η τάση για σκληρά, στεγνά κόπρανα που αποβάλλονται επώδυνα. Σε κάθε περίπτωση, το παιδί νιώθει δυσφορία που επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα ζωής του και ανησυχεί τους γονείς του.
Φυσιολογικά, την πρώτη εβδομάδα ζωής, τα νεογνά έχουν 1 ως 9 κενώσεις την ημέρα, που μειώνονται σε 2 κενώσεις την ημέρα το δεύτερο χρόνο και σε 1 στον τέταρτο χρόνο. Τα βρέφη που θηλάζουν σπάνια παρουσιάζουν δυσκοιλιότητα.
Η δυσκοιλιότητα χωρίζεται:
- σε λειτουργική ή ιδιοπαθής 95% (χωρίς υποκείμενη οργανική νόσο ή ανατομική βλάβη) και
- σε οργανική 5% (υπάρχει υποκείμενη οργανική βλάβη).
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΥΣΚΟΙΛΙΟΤΗΤΑΣ
1.Ενημέρωση, καθησύχαση, εκπαίδευση του παιδιού και των γονέων. Διδάσκεται η χρήση τουαλέτας, το παιδί τοποθετείται στη τουαλέτα στη κατάλληλη θέση με τα πόδια του να εφάπτονται στο πάτωμα, για περίπου 10 λεπτά μετά τα γεύματα για να ενεργοποιηθεί το γαστροκολικό αντανακλαστικό. Επίσης είναι απαραίτητη η διατήρηση ημερολογίου καταγραφής της συχνότητας των κενώσεων. Εάν υπάρχει ραγάδα πρωκτού η επάλειψη με αλοιφή βαζελίνης μειώνει τον πόνο κατά την αφόδευση.
2.Βελτίωση της διατροφής του παιδιού, άφθονη κατανάλωση υγρών(νερό, χυμοί, χαμομήλι), μέλι, φρούτα (δαμάσκηνα, αχλάδια, ροδάκινα, ακτινίδια, πορτοκάλι, κεράσια, σύκα) όσα καταναλώνονται μαζί με τον εξωτερικό τους φλοιό, φυτικές ίνες όπως ψωμί ολικής άλεσης, λαχανικά, όσπρια, αποφυγή αμυλούχων τροφών (μακαρόνια, ρύζι, πατάτες, άσπρο ψωμί, μπισκότα, σοκολάτα).Σε βρέφη μικρότερα του έτους αποφεύγεται το μέλι λόγω κινδύνου μετάδοσης του κλωστηριδίου της αλλαντίασης.
3.Προσθήκη φαρμακευτικής αγωγής με μαλακτικά των κοπράνων φάρμακα, όπως οι ημισυνθετικοί πολυσακχαρίτες (λακτουλόζη, λακτιτόλη) και το παραφινέλαιο και περιστασιακά τα υπόθετα γλυκερίνης για την κένωση του εντέρου.
4.Σε περίπτωση όπου πολύ σκληρά κόπρανα βρίσκονται στο ορθό, μπορεί να χρειαστεί να γίνει η κένωση του εντέρου με υποκλυσμούς οι οποίοι είναι καλύτερα να αποφεύγονται και να γίνονται απο το παιδίατρός σας όταν κριθεί απαραίτητο.
5. Εάν τα μέτρα αυτά αποτύχουν το παιδί πρέπει να εισαχθεί στο νοσοκομείο για περαιτέρω αντιμετώπιση.
Απαγορεύονται οι συχνοί υποκλυσμοί από τους γονείς χωρίς την σύσταση του παιδιάτρου γιατί μπορούν να προκαλέσουν εξασθένηση του γαστροκολικού αντανακλαστικού, επίσης προκαλούν τραυματισμό, διάτρηση και νέκρωση του εντέρου και γιαυτό πρέπει να χορηγούνται με προσοχή !