Το αντισυλληπτικό χάπι μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 κατά περισσότερο από 25% στις γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μίας νέας μελέτης.
Η ίδια μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι γυναίκες που πάσχουν από το παραπάνω σύνδρομο διατρέχουν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 ή προδιαβήτη, γεγονός που αναδεικνύει την ανάγκη για νέα μέτρα πρόληψης σε αυτό τον πληθυσμό.
Εκτός από το διαβήτη τύπου 2, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών έχει συνδεθεί και με αυξημένο κίνδυνο για αρκετές άλλες παθήσεις, μεταξύ των οποίων:
-ο καρκίνος του ενδομητρίου,
-η καρδιαγγειακή νόσος και,
-η μη αλκοολική λιπώδης διήθηση του ήπατος.
Τα συχνότερα συμπτώματα του συνδρόμου περιλαμβάνουν:
-διαταραχές ή,
-απουσία εμμήνου ρύσεως, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε υπογονιμότητα.
Αρκετές γυναίκες έχουν επίσης αυξημένη τριχοφυΐα στο πρόσωπο (υπερτρίχωση) και λιπαρό δέρμα ή ακμή.
Τα συμπτώματα αυτά αποδίδονται στα αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων στο αίμα των γυναικών που πάσχουν από το σύνδρομο.
Οι γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών μπορεί να παρουσιάσουν επίσης:
-αύξηση του σωματικού βάρους, ενώ,
-τα κύτταρά τους δεν ανταποκρίνονται στην ινσουλίνη, δηλαδή την ορμόνη που επιτρέπει στα κύτταρα να απορροφήσουν τη γλυκόζη από το αίμα.
Η μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα, αυξάνοντας έτσι την παραγωγή της ινσουλίνης, γεγονός που οδηγεί σε παραγωγή περισσότερων ανδρογόνων.
Τα ανδρογόνα με τη σειρά τους αυξάνουν τα επίπεδα της ινσουλίνης, γεγονός που δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο.
Οι επιστήμονες της παρούσας μελέτης θέλησαν αρχικά να εξετάσουν τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 και προδιαβήτη στις γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, και ακολούθως να διαπιστώσουν αν τα αντισυλληπτικά μπορούν να τον περιορίσουν.
Το αντισυλληπτικό χάπι χορηγείται συνήθως στις γυναίκες με σκοπό να διορθωθεί η συχνότητα του εμμηνορυσιακού κύκλου.
Στα πλαίσια της μελέτης τους οι επιστήμονες εξέτασαν:
-64.051 γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και,
-123.545 γυναίκες χωρίς το σύνδρομο που αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου.
Όπως διαπίστωσαν, οι γυναίκες της πρώτης ομάδας είχαν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 και προδιαβήτη συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου.
Η υπερτρίχωση, ένδειξη σημαντικής αύξησης στα επίπεδα των ανδρογόνων, ήταν επίσης σημαντικός παράγοντας κινδύνου για το διαβήτη τύπου 2 και τον προδιαβήτη σε αυτές τις γυναίκες.
Θέλοντας να διαπιστώσουν αν το αντισυλληπτικό χάπι μπορεί να περιορίσει τον παραπάνω κίνδυνο σε αυτές τις γυναίκες, οι επιστήμονες έκαναν και μία δεύτερη μελέτη με 4.814 γυναίκες με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.
Όπως παρατήρησαν, το παραπάνω χάπι μειώνει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 και προδιαβήτη κατά περίπου 26%.
Οι επιστήμονες της μελέτης, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Diabetes Care, σκοπεύουν να κάνουν νέες έρευνες με σκοπό να επιβεβαιώσουν τις παρατηρήσεις τους σε ένα μεγαλύτερο δείγμα.
«Γνωρίζαμε από προηγούμενες μελέτες ότι το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2.
Ωστόσο, στην παρούσα μελέτη εξετάσαμε ένα μεγάλο δείγμα και δείξαμε ότι το αντισυλληπτικό χάπι μπορεί να περιορίσει τον παραπάνω κίνδυνο», αναφέρουν οι επιστήμονες.
Η θεωρία των ερευνητών ήταν ότι το αντισυλληπτικό χάπι μειώνει τον κίνδυνο διαβήτη περιορίζοντας τη δράση των ανδρογόνων.
Πράγματι, τα οιστρογόνα που περιέχει το χάπι αυξάνουν τα επίπεδα της πρωτεΐνης SHBG στο αίμα.
Η πρωτεΐνη αυτή προσδένεται στα ανδρογόνα και τα αδρανοποιεί.
Μέσω του παραπάνω μηχανισμού, η δράση των ανδρογόνων περιορίζεται και επομένως μειώνει τον κίνδυνο διαβήτη.
Οι επιστήμονες τόνισαν επίσης ότι το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών ένα μεταβολικό νόσημα που επηρεάζει 1 στις 10 γυναίκες σήμερα, επομένως είναι σημαντικό να ανακαλύψουμε νέες μεθόδους για να περιορίσουμε τις επιπλοκές του.
«Η σημαντικότερη παρατήρηση της μελέτης μας ήταν ότι και οι γυναίκες που έχουν φυσιολογικό σωματικό βάρος διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 αν πάσχουν από σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.
Στο παρελθόν είχαμε διαπιστώσει ότι οι ίδιες γυναίκες διατρέχουν και αυξημένο κίνδυνο μη αλκοολικής λιπώδους διήθησης του ήπατος, γεγονός που ενισχύει τη θεωρία ότι οι παραπάνω επιπλοκές δεν συνδέονται με την παχυσαρκία.
Από τα δεδομένα προκύπτει ότι ο αυξημένος μεταβολικός κίνδυνος αποδίδεται στη δράση των ανδρογόνων», καταλήγει η μελέτη.
Πηγή: Αντώνιος Δημητρακόπουλος – Ερρίκος Ντυνάν Hospital Center