Η παραμόρφωση που χαρακτηρίζουμε κότσι είναι αρκετά συχνή, καθώς αφορά το 30% των ενήλικων γυναικών, ενώ η εμφάνισή της είναι μεγαλύτερη μετά τα 65.
Οι γυναίκες προσβάλλονται σε πολύ μεγαλύτερη αναλογία σε σύγκριση με τους άνδρες.
Αιτίες
–Η γενετική προδιάθεση που σχετίζεται με το ύψος της ποδικής καμάρας, τον τύπο των μεταταρσίων και την υπερκινητικότητα του μεγάλου δακτύλου.
-Παραμορφώσεις του άκρου πόδα, όπως η βλαισοπλατυποδία
–Παθήσεις όπως η ρευματοειδής και η ουρική αρθρίτιδα
-Η παχυσαρκία
–Τα στενά παπούτσια (με πλάτος μικρότερο κατά 0,5 cm από το πλάτος του ποδιού)
-Τα ψηλά τακούνια
Συμπτώματα
–Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος που συνοδεύεται από διόγκωση, φλεγμονή και ερυθρότητα.
–Ο πόνος μπορεί να δυσχεραίνει τη βάδιση, ενώ σε ηλικιωμένους ασθενείς μπορεί να επηρεάσει και την ισορροπία.
“Σταδιακά, τα φορτία κατά τη στήριξη του ποδιού μεταφέρονται από την κεφαλή του πρώτου προς τις κεφαλές των υπόλοιπων μεταταρσίων (μεταφερόμενη μεταταρσαλγία) και δημιουργούνται επώδυνοι κάλοι στο πέλμα, ενώ το πρόσθιο πόδι γίνεται πιο φαρδύ και ο πάσχων δυσκολεύεται να «βρει» παπούτσια“, λέει ο Αντώνιος Παρτσινέβελος, Xειρουργός Ορθοπαιδικός ΜD, MSc, προσθέτοντας:
“Συχνά, συμβαίνουν παραμορφώσεις και στα άλλα δάκτυλα με τη μορφή σφυροδακτυλίας και γαμψοδακτυλίας”.
Θεραπεία
Ι. Συντηρητική θεραπεία
–Στοχεύει στην ανακούφιση του πόνου και ενδεχομένως στην επιβράδυνση της εξέλιξης της παραμόρφωσης.
Σε γενικές γραμμές δεν έχει καλά αποτελέσματα.
Περιλαμβάνει:
-Ευρύχωρα στο πρόσθιο τμήμα παπούτσια με χαμηλό τακούνι που ελαχιστοποιούν τις δυνάμεις παραμόρφωσης στο μεγάλο δάκτυλο
-Νυκτερινούς νάρθηκες που ευθυγραμμίζουν το δάκτυλο
-Διαχωριστικά ενθέματα σιλικόνης μεταξύ 1ου και 2ου δακτύλου
-Ενίσχυση του έσω τμήματος του πέλματος αλλά και των κεφαλών των μεταταρσίων με ειδικά διαμορφωμένα ορθωτικά πέλματα (μετά από πελματογράφημα)
Επικάλια
-Διατάσεις, κινητοποίηση, χειρισμούς στα δάκτυλα για διατήρηση της κινητοποίησης της άρθρωσης
-Παγοθεραπεία
-Αναλγητικά ή αντιφλεγμονώδη
ΙΙ. Χειρουργική θεραπεία
“Η χειρουργική θεραπεία βασίζεται σε μια σειρά από τεχνικές, οι οποίες περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων ανακατασκευή των μαλακών μορίων, οστεοτομίες, αρθρόδεση.
Εφαρμόζεται και διαδερμική χειρουργική με τομή 1-3 mm όπως και ελάχιστα επεμβατική τεχνική”, εξηγεί ο κ. Παρτσινέβελος.
Η επιλογή της καταλληλότερης μεθόδου προτείνεται από τον ειδικό χειρουργό ορθοπαιδικό, ύστερα από ενδελεχή ακτινολογικό έλεγχο και πλήρη αξιολόγηση της βλάβης.
Για την επέμβαση μπορεί να χρησιμοποιηθεί τοπική, επισκληρίδιος ή γενική αναισθησία. Μετά το χειρουργείο ο ασθενής παραμένει στην κλινική από μερικές ώρες μέχρι ένα βράδυ. Η βάδιση επιτρέπεται χωρίς πατερίτσες με ειδικό παπούτσι (πέδιλο) από την πρώτη μετεγχειρητική ημέρα, το οποίο θα πρέπει να φορεθεί -ανάλογα με το είδος της επέμβασης- για διάστημα από λίγες ημέρες έως 6 εβδομάδες.
“Όταν γίνει σωστή αξιολόγηση της παραμόρφωσης και επιλεγεί η κατάλληλη χειρουργική τεχνική, τα αποτελέσματα είναι πολύ καλά και υποτροπή συμβαίνει πολύ σπάνια“, καταλήγει ο κ. Πρατσινέβελος.