Τα μωρά και τα νήπια μπορούν να αναγνωρίσουν άτομα που έχουν στενή σχέση με βάση το αν ανταλλάσσουν σάλιο, κάτι που μπορεί να τα βοηθήσει να κατανοήσουν τον κοινωνικό κόσμο γύρω τους.
Τα μικρά παιδιά και οι φροντιστές τους συχνά μοιράζονται το σάλιο, για παράδειγμα:
-εάν φιλιούνται στα χείλη ή,
-τρώνε από το ίδιο κουτάλι.
Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά μπορεί να μάθουν ότι η κοινή χρήση σάλιου είναι σημάδι στενών σχέσεων.
Για να δοκιμάσει αυτή την ιδέα, η Ashley Thomas στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και οι συνεργάτες της, έδειξαν σε μωρά και νήπια βίντεο με μαριονέτες και ηθοποιούς σε διαφορετικά σενάρια.
Σε ένα πείραμα:
– 20 μωρά
-ηλικίας μεταξύ 8,5 και 10 μηνών, και,
-26 νήπια ηλικίας 16,5 έως 18,5 μηνών,
παρακολούθησαν μια μαριονέτα να τρώει από την ίδια φέτα πορτοκαλιού με μια γυναίκα ηθοποιό – υπονοώντας ότι μοιράζεται σάλιο – και να παίζει μπάλα με μια άλλη.
Όταν αργότερα η μαριονέτα άρχισε να κλαίει, τα μωρά και τα νήπια έτειναν να κοιτάζουν πρώτα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα τον ηθοποιό που μοιράζει σάλιο, σαν να υπέθεταν ότι ήταν πιο πιθανό να προσφέρει παρηγοριά.
Το πείραμα επαναλήφθηκε με 118 νήπια στις ΗΠΑ ηλικίας 14,5 έως 19 μηνών από διαφορετικά φυλετικά, οικονομικά και γεωγραφικά υπόβαθρα και έδωσε τα ίδια αποτελέσματα.
Σε ένα άλλο πείραμα, τα νήπια παρακολούθησαν έναν ηθοποιό να βάζει το δάχτυλό της στο στόμα της και μετά στο στόμα μιας μαριονέτας.
Την παρακολούθησαν επίσης να αγγίζει το μέτωπό της και μετά να αγγίζει το μέτωπο μιας άλλης μαριονέτας.
Όταν αργότερα ο ηθοποιός φαινόταν στενοχωρημένος και είπε «ωχ όχι», τα νήπια κοίταξαν πρώτα και για περισσότερο τη μαριονέτα που μοιράζονταν το σάλιο, σαν να περίμεναν ότι θα ήταν η κύρια παρηγοριά.
“Είναι σημαντικό για τα μικρά παιδιά να γνωρίζουν με ποιον έχουν πυκνές σχέσεις επειδή εξαρτώνται από άλλους για την επιβίωση και πρέπει να καταλάβουν ποιος είναι πιο πιθανό να ανταποκριθεί στις ανάγκες και τη στενοχώρια τους“, λέει ο Thomas.
«Το μοτίβο του ποιος μοιράζεται και ποιος δεν μοιράζεται σάλιο μπορεί να βοηθήσει τα βρέφη να διακρίνουν αυτούς που είναι συγγενείς (π.χ. γονείς, αδέρφια, παππούδες) και μη συγγενείς (π.χ. δασκάλους παιδικών σταθμών, νταντάδες) μεταξύ των πολλών φροντιστών τους», προσθέτει.
“Το να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε το επίπεδο εγγύτητας μεταξύ άγνωστων ατόμων είναι επίσης χρήσιμο γιατί επιτρέπει στα παιδιά να κατανοήσουν τις περίπλοκες κοινωνικές δομές γύρω τους», γράφει η Christine Fawcett στο Πανεπιστήμιο της Ουψάλα στη Σουηδία σε ένα σχόλιο που συνοδεύει τη μελέτη.
Το μοίρασμα σάλιου είναι μια συμπεριφορά που τα παιδιά ερμηνεύουν ως σημάδι στενής σχέσης, αλλά πιθανώς υπάρχουν πολλές άλλες, όπως:
-η αγκαλιά και,
-η παροχή συναισθηματικής άνεσης, λέει ο Thomas.
Η ομάδα της θέλει τώρα να μελετήσει πώς τα μωρά και τα νήπια εφαρμόζουν την κατανόησή τους για τις στενές σχέσεις.
Για παράδειγμα, σχεδιάζουν να δοκιμάσουν εάν τα βρέφη “προτιμούν να παίρνουν φαγητό από τους στενούς συντρόφους των γονιών τους παρά τους λιγότερο οικείους φίλους τους”, λέει.
Αναφορά περιοδικού: Science , DOI: 10.1126/science.abh1054