Ο πόνος σε παιδιά με εγκεφαλική παράλυση (ΕΠ) αποτελεί ένα πρόβλημα, στο οποίο δεν έχει δοθεί μεγάλη βαρύτητα, παρά το γεγονός ότι γενικά ο πόνος αποτελεί ένα από τα πιο μείζονα θέματα για τους ειδικούς.
Πολύ σημαντική είναι η ικανότητα ανίχνευσης του πόνου στα παιδιά με ΕΠ, με κλίμακες και ερωτηματολόγια πόνου, που μπορούν τα ίδια ή οι γονείς, φροντιστές, προσωπικοί γιατροί, θεραπευτές τους να συμπληρώσουν, λαμβάνοντας υπόψιν τις νοητικές και αισθητηριακές ιδιαιτερότητες των παιδιών αυτών.
Ο πόνος στα παιδιά με ΕΠ έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ως προς τα ποσοστά εμφάνισής του, τόσο γενικά στον πληθυσμό αυτών των παιδιών όσο και συγκεκριμένα στο κάθε παιδί.
Ακόμα περιοχές, οι παράγοντες και αιτίες εμφάνισης του πόνου, η παθοφυσιολογία του και ο τρόπος προσέγγισης και διαχείρισης-αντιμετώπισής του είναι διαφορετικός σε σχέση με τα φυσιολογικά παιδιά.
Σημαντικό ποσοστό πόνου στα παιδιά με ΕΠ
Παράγοντες πόνου στα παιδιά με ΕΠ αποτελούν η ηλικία, τα μεγαλύτερα επίπεδα GMFCS, το φύλο.
Πιο συχνές περιοχές πόνου είναι:
-τα κάτω άκρα,
-η μέση,
-άνω κορμός και άνω άκρα,
εξαρτώνται από τα επίπεδα GMFCS.
Πολλαπλές αιτίες πόνου στα παιδιά αυτά, με πιο συχνές μυοσκελετική παραμόρφωση, υπερτονία και δυστονία.
Παράγοντες ισχιακού πόνου αποτελούν:
-η αυξανόμενη ηλικία,
-το μειωμένο ROM συγκεκριμένων κινήσεων,
-ποσοστό εξάρθρωσης ισχίου,
-επίπεδο GMFCS 5 και,
-θεραπείες με απαγωγή ισχίου.
Σε εξαρθρωμένα ισχία παιδιών με ΕΠ υπάρχει αναλογία πόνου με αλλοιώσεις χόνδρου της μηριαίας κεφαλής, πυκνότητας νευρικών ινών στις συνδεσμικές και θυλακικές δομές που περιβάλλουν την άρθρωση και γωνιάς πρόσθιας απόκλισης του μηριαίου αυχένα.
Παράγοντες πόνου στη ράχη αποτελούν:
-η ηλικία,
-το φύλο και,
-οι παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης.
Εμφάνιση χρόνιου πόνου σε μεγαλύτερο ποσοστό σε παιδιά με ΕΠ από τα φυσιολογικά παιδιά ανεξαρτήτως ηλικίας τους και σοβαρότητας της ΕΠ.
Απαιτείται σφαιρική αντιμετώπιση του πόνου με συνεργασία φυσικοθεραπευτών με τους άλλους επαγγελματίες υγείας και τους γονείς καθώς επίσης και αναζήτηση και χρήση πιο αποτελεσματικών στρατηγικών αντιμετώπισης πόνου.