Φανταστείτε να γεννηθήκατε με φυσική αντοχή στον SARS-CoV-2 και να μην χρειάζεται να ανησυχείτε ποτέ για τη μόλυνση από τον COVID-19 ή τη διάδοση του ιού.
Εάν έχετε αυτήν την υπερδύναμη, οι ερευνητές θέλουν να σας γνωρίσουν, να σας εγγράψουν στη μελέτη τους.
Όπως περιγράφεται σε μια εργασία στο Nature Immunology 1 αυτόν τον μήνα, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων έχει ξεκινήσει ένα παγκόσμιο κυνήγι για ανθρώπους που είναι γενετικά ανθεκτικοί στη μόλυνση από τον ιό της πανδημίας.
Η ομάδα ελπίζει ότι ο εντοπισμός των γονιδίων που προστατεύουν αυτά τα άτομα θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη φαρμάκων αποκλεισμού του ιού, που όχι μόνο προστατεύουν τους ανθρώπους από το COVID-19, αλλά και τους εμποδίζουν να μεταδώσουν τη μόλυνση.
«Είναι μια καταπληκτική ιδέα», λέει η Mary Carrington, ανοσογενετολόγος στο Εθνικό Εργαστήριο Έρευνας για τον Καρκίνο Frederick στο Bethesda του Μέριλαντ.
«Πραγματικά, είναι σοφό να κάνουμε», προσθέτει.
“Αλλά η επιτυχία δεν είναι εγγυημένη.
Εάν υπάρχει γενετική αντίσταση στον κορωνοϊό SARS-CoV-2, μπορεί να υπάρχουν «μόνο μια χούφτα» ανθρώπων με αυτό το χαρακτηριστικό“, λέει η Isabelle Meyts, παιδοανοσολόγος και γιατρός στο Καθολικό Πανεπιστήμιο του Leuven στο Βέλγιο, η οποία είναι μέρος του κοινοπραξία πίσω από την προσπάθεια.
«Το ερώτημα είναι πώς να βρούμε αυτούς τους ανθρώπους», λέει ο Sunil Ahuja, ειδικός σε μολυσματικές ασθένειες στο Κέντρο Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Σαν Αντόνιο.
«Είναι πολύ προκλητικό.
Αυτό δεν είναι για τους αδύναμους», προσθέτει.
Ασυνήθιστα ζευγάρια
Παρόλα αυτά, οι συγγραφείς της μελέτης, συμπεριλαμβανομένου του Ευάγγελου Ανδρεάκου, ανοσολόγου στο Ίδρυμα Βιοϊατρικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών, δηλώνουν σίγουροι για τον εντοπισμό των ατόμων αυτών.
«Ακόμα κι αν εντοπίσουμε έναν, θα είναι πραγματικά σημαντικό», λέει.
Το πρώτο βήμα είναι να περιοριστεί η αναζήτηση σε άτομα:
-που έχουν εκτεθεί, χωρίς προστασία, σε ένα άρρωστο άτομο για μεγάλο χρονικό διάστημα και δεν έχουν βρεθεί θετικά,
-ή δεν έχουν αναπτύξει ανοσοαπόκριση έναντι του ιού.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι άνθρωποι που μοιράζονταν το σπίτι και το κρεβάτι με έναν μολυσμένο σύντροφο — ζευγάρια γνωστά ως ασύμφωνα ζευγάρια.
Η ομάδα των συν-συγγραφέων από 10 ερευνητικά κέντρα σε όλο τον κόσμο, από τη Βραζιλία μέχρι την Ελλάδα, έχει ήδη προσλάβει περίπου 500 πιθανούς υποψηφίους, που θα μπορούσαν να πληρούν αυτά τα κριτήρια.
Και από τη δημοσίευση της εργασίας τους πριν από λιγότερο από 2 εβδομάδες, άλλα 600 άτομα, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων από τη Ρωσία και την Ινδία, επικοινώνησαν μαζί τους, προτείνοντας τους εαυτούς τους ως πιθανούς υποψηφίους.
“Η απάντηση ήταν μια πραγματική έκπληξη”, λέει ο Jean-Laurent Casanova, γενετιστής και συν-συγγραφέας της μελέτης στο Πανεπιστήμιο Ροκφέλερ στη Νέα Υόρκη.
«Δεν πίστευα ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι οι ίδιοι οι άνθρωποι, εκτεθειμένοι και προφανώς μη μολυσμένοι, θα επικοινωνούσαν μαζί μας».
Ο στόχος είναι να υπάρχουν τουλάχιστον 1.000 προσλήψεις.
Ο Ανδρεάκος λέει ότι έχουν ήδη αρχίσει να αναλύουν δεδομένα.
-Μια τεράστια πρόκληση μπροστά“Αλλά οι ερευνητές μπορεί να έχουν ένα σχεδόν αδύνατο έργο, δεδομένων των δυσκολιών να αποδείξουν ότι οι υποψήφιοι ήταν πολύ εκτεθειμένοι στον ιό“, υποστηρίζει ο Ahuja.
“Θα πρέπει να επιβεβαιώσουν ότι ο άρρωστος σύντροφος απέκρουε υψηλές δόσεις ζωντανού ιού όταν το ζευγάρι αλληλεπιδρούσε στενά μεταξύ τους.
Δεν είναι ασυνήθιστα τα ασύμφορα ζευγάρια, αλλά είναι σπάνιο να βρεθούν εκείνα που πληρούν αυτά τα κριτήρια και να έχουν υποβληθεί σε τακτικά τεστ“, λέει.
“Το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι έχουν τώρα εμβολιαστεί, καλύπτοντας πιθανώς οποιαδήποτε γενετική αντίσταση στον ιό, περιορίζει περαιτέρω τη συγκέντρωση των ανθρώπων για μελέτη“, προσθέτει ο Ahuja.
Μόλις εντοπίσουν πιθανούς υποψηφίους, οι ερευνητές θα συγκρίνουν τα γονιδιώματα των ατόμων με αυτά των ατόμων που έχουν μολυνθεί, αναζητώντας γονίδια που σχετίζονται με την αντίσταση.
Οποιαδήποτε ανταγωνιστικά γονίδια θα μελετηθούν σε κυτταρικά και ζωικά μοντέλα για να επιβεβαιωθεί η αιτιώδης σύνδεση με την αντίσταση και να καθοριστεί ο μηχανισμός δράσης.
Η ομάδα του Casanova έχει εντοπίσει στο παρελθόν σπάνιες μεταλλάξεις που κάνουν τους ανθρώπους πιο ευάλωτους στον σοβαρό COVID-19 , αλλά οι ερευνητές αλλάζουν τώρα ταχύτητα από την ευαισθησία στην αντίσταση.
Σε γενετικές έρευνες που ονομάζονται μελέτες συσχέτισης σε επίπεδο γονιδιώματος (GWAS), άλλες ομάδες έχουν σαρώσει το DNA δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων σε αναζήτηση μονονουκλεοτιδικών αλλαγών – οι οποίες συνήθως έχουν μόνο αδύναμο βιολογικό αποτέλεσμα – και εντόπισαν ορισμένους πιθανούς υποψηφίους που σχετίζονται με μειωμένη ευαισθησία στη μόλυνση.
“Ένα από αυτά βρίσκεται στο γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την ομάδα αίματος τύπου Ο, αλλά η προστατευτική του δράση είναι μικρή”, λέει ο Carrington, και δεν είναι σαφές πώς αποδίδεται.
-Μηχανισμοί αντίστασηςΟι ερευνητές πίσω από το νέο έργο έχουν υποθέσει το είδος των μηχανισμών αντίστασης που μπορεί να βρουν.
Το πιο προφανές θα μπορούσε να είναι ότι μερικοί άνθρωποι δεν έχουν έναν λειτουργικό υποδοχέα ACE2, τον οποίο χρησιμοποιεί ο SARS-CoV-2 για να εισέλθει στα κύτταρα.
Σε ένα GWAS, που δημοσιεύτηκε ως προεκτύπωση 2 , και επομένως δεν αξιολογήθηκε από ομοτίμους, οι ερευνητές εντόπισαν μια πιθανή σχέση μεταξύ μιας σπάνιας μετάλλαξης που πιθανώς μειώνει την έκφραση του γονιδίου ACE2 και ενός μειωμένου κινδύνου μόλυνσης.
Αυτός ο τύπος μηχανισμού έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν με τον HIV, τον ιό πίσω από το AIDS.
Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1990, οι Ahuja και Carrington συμμετείχαν σε εργασίες που βοήθησαν στον εντοπισμό μιας σπάνιας μετάλλαξης που απενεργοποιεί τον υποδοχέα CCR5 στα λευκά αιμοσφαίρια, εμποδίζοντας τον HIV να εισέλθει σε αυτά.
Υπερ-ανοσία COVID: ένα από τα μεγάλα παζλ της πανδημίας
«Αυτή η γνώση ήταν πραγματικά χρήσιμη», λέει ο Carrington.
Οδήγησε σε μια κατηγορία φαρμάκων που αναστέλλουν τον HIV, και δύο άτομα απαλλάχθηκαν επίσης από τον ιό HIV μετά τη λήψη μεταμοσχεύσεων μυελού των οστών από δότες με δύο αντίγραφα των ανθεκτικών γονιδίων.
Άλλα άτομα που είναι ανθεκτικά στον SARS-CoV-2 μπορεί να έχουν πολύ ισχυρές ανοσολογικές αποκρίσεις, ειδικά στα κύτταρα που καλύπτουν το εσωτερικό της μύτης τους.
Ο Ανδρεάκος λέει ότι “ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να έχουν μεταλλάξεις που ενισχύουν γονίδια που εμποδίζουν τον ιό να αναδιπλασιαστεί και να επανασυσκευαστεί σε νέα ιικά σωματίδια ή που διασπούν το ιικό RNA στο κύτταρο“.
Παρά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, είναι αισιόδοξος για την ανακάλυψη ανθρώπων που είναι φυσικά ανθεκτικοί.
«Είμαστε σίγουροι ότι θα τα βρούμε», λέει.