Η ιγμορίτιδα είναι η φλεγμονή της μεμβράνης που καλύπτει τα ιγμόρεια. Τα ιγμόρεια είναι κοιλότητες γεμάτες αέρα που σχηματίζονται από τα οστά που περιβάλλουν τη μύτη και επικοινωνούν με μικρά σωληνάκια με το εσωτερικό της μύτης.
Tα ιγμόρεια άντρα και οι ηθμοειδείς κυψέλες δημιουργούνται αμέσως μετά τη γέννηση, ενώ οι σφηνοειδείς κόλποι στα 3-5 χρόνια και οι μετωπιαίοι στα 5-6 χρόνια της ζωής. Όταν αυτοί για διάφορους λόγους φλεγµαίνουν, τότε δηµιουργούνται οι παραρρινοκολπίτιδες, µε πιο συχνή απ’ όλες, αυτή της ιγµορίτιδας. Σε αυτή την περίπτωση οι παραρρινικοί κόλποι μολύνονται από τα μικρόβια ή τους ιούς των κρυολογημάτων (στρεπτόκοκκοι, αιμόφιλοι κ.ά.), καθώς και από αλλεργικούς ή άλλους παράγοντες.
Συμπτώματα: Όταν κολυμπάτε, το νερό εισχωρεί από τη μύτη σας και φτάνοντας στα ιγμόρεια δημιουργεί φλεγμονή. Το αποτέλεσμα είναι να πονάτε στην περιοχή εκείνη ή και σε ολόκληρο το κεφάλι, να νιώθετε μπούκωμα και δυσφορία.
Πονοκέφαλος ιγμορίτιδας: Όταν υπάρχει φλεγμονή στα ιγμόρεια, προκαλείται πόνος, ο οποίος συχνά συνοδεύεται από πυρετό και πύον, το οποίο ανιχνεύεται με ειδικό μικροσκόπιο από το γιατρό. Ο πόνος σε αυτή την περίπτωση εντοπίζεται στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού, γύρω από το μέτωπο και μάλιστα όταν σκύβετε, νιώθετε ένα βάρος να μετακινείται προς τα μπροστά μέσα στο κεφάλι.
Τι μπορεί να προκαλέσει η ιγμορίτιδα;
• ημικρανίες,
• πονοκεφάλους,
• κούραση,
• βαρύ κεφάλι,
• μπούκωμα στα αυτιά,
• πόνο ανάμεσα στα μάτια ή σε ολόκληρο το πρόσωπο ή
• στο πίσω μέρος του κεφαλιού
Μία σοβαρή επιπλοκή της ιγμορίτιδας, από την οποία κινδυνεύουν τα μικρά παιδιά, είναι η συσσώρευση εκκρίματος μέσα στα αυτιά τους. Το έκκριμα αυτό, αν δεν αφαιρεθεί εγκαίρως, μπορεί να προκαλέσει βαρηκοΐα και σημαντικά χρόνια προβλήματα.
Πώς γίνεται η διάγνωση
Συνήθως η διάγνωση είναι κλινική. Παλαιότερα τόσο οι γενικοί όσο και οι ειδικοί γιατροί χρησιµοποιούσαν πάρα πολύ τις ακτινογραφίες στους παραρρινίους κόλπους, τώρα πια όµως αυτός ο τρόπος διάγνωσης έχει εγκαταλειφθεί για να µην επιβαρύνεται ο ασθενής από την ακτινοβολία. Σε κάποιες περιπτώσεις µπορεί να χρειαστεί ακτινολογική απεικόνιση και καλλιέργεια δείγµατος που λαµβάνεται από το µέσο ρινικό πόρο. Με την σύγχρονη τεχνολογία πιά μπορεί να γίνει υπέρηχος για ιγμορίτιδα, όπου γλιτώνουμε την έκθεση σε ακτινοβολία, και με τον οποίο φαίνεται σε οθόνη το υγρό των κόλπων, η πάχυνση των βλεννογόνων, κάποια κύστη και η χρόνια ιγμορίτιδα. Αυτή η εξέταση είναι ιδιαίτερα χρήσιμη για παιδιά και εγκύους και φυσικά για όλους όσους συχνά ταλαιπωρούνται με αυτό το πρόβλημα (οδηγοί μηχανής, κολυμβητές, δύτες, κλπ).
Αντιμετώπιση: Αν η ιγμορίτιδα, σας κάνει να υποφέρετε πολύ πρέπει να επισκεφθείτε τον ωτορινολαρυγγολόγο για να σας χορηγήσει την κατάλληλη αντιβίωση. Όταν έχουµε διαγνωσµένη βακτηριδιακή, έχουµε δηλαδή µικροβιακή ιγµορίτιδα, πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν δύο πράγµατα. Το πρώτο είναι να καταπολεµηθεί το µικρόβιο µε αντιβίωση και το δεύτερο να αποσυµφορηθεί η µύτη, να µειωθεί δηλαδή το οίδηµα για να καταργηθεί ο µηχανισµός που προκάλεσε την ιγµορίτιδα, έτσι ώστε να «ανοίξει» η µύτη, να ανοίξει το στόµιο του ιγµορείου και να γίνεται φυσιολογικά η παροχέτευση των υγρών.
Προφύλαξη:
• Ένα κλιπ που φράζει τη μύτη μπορεί να σας βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό.
• Μετά το μπάνιο οι εισπνοές ατμού μπορεί να συντελέσουν στην αποσυμφόρηση της περιοχής.
• Αυτό που πρέπει να αποφύγετε είναι να φυσάτε με δύναμη τη μύτη σας για να φύγει το νερό, διότι το μόνο που θα καταφέρετε είναι να σπρώχνετε το νερό πίσω στα ιγμόρεια. Φυσήξτε μαλακά, ένα ρουθούνι κάθε φορά.
medlabnews.gr