Η ολική κατάρρευση στο δημόσιο σύστημα υγείας της Βρετανίας είναι «προ των πυλών» και αυτό έρχεται να αποδείξει έρευνα που έγινε για λογαριασμό μιας δημοσκόπησης και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα The Guardian.
Η δημοσκόπηση που διενεργήθηκε από την Ένωση Ιατρικής και Οδοντιατρικής Προστασίας της Σκωτίας (MDDUS), έναν οργανισμό που παρέχει στήριξη στους επαγγελματίες υγείας, σε δείγμα 1.855 ιατρών ανά το Ηνωμένο Βασίλειο, έδειξε πως 7 στους 10 γιατρούς υποφέρουν από την αποκαλούμενη κόπωση ενσυναίσθησης.
Το φαινόμενο αυτό – εξηγεί η βρετανική εφημερίδα- αφορά σε μια σταδιακή απώλεια της ενσυναίσθησης των γιατρών προς τους ασθενείς τους.
Όπως προκύπτει από τα ευρήματα της δημοσκόπησης, το 71% των γενικών γιατρών και το 62% των γιατρών συνολικά έχουν βιώσει κόπωση ενσυναίσθησης, κάτι το οποίο υπονομεύει τη σχέση γιατρού-ασθενούς.
Σημειώνεται πως τα αποτελέσματα αφορούν τους νεότερους του ιατρικού επαγγέλματος, ηλικίας 25 με 34 ετών, οι οποίοι εμφανίζονται να πλήττονται περισσότερο από το φαινόμενο.
Οι οικογενειακοί γιατροί λένε ότι εξουθενώνονται τόσο συναισθηματικά όσο και σωματικά ακούγοντας τα προβλήματα των ασθενών τους.
«Η κόπωση ενσυναίσθησης είναι ουσιαστικά ένα κρυμμένο, δευτερογενές τραύμα με συμπτώματα που τελικά μπορεί να καταστήσει εξαιρετικά δύσκολο στους οικογενειακούς γιατρούς να φροντίσουν τους ασθενείς τους», εξηγεί ο δρ Τζον Χόλντεν της MDDUS.
Επιπλέον, το 85% των γενικών γιατρών που είχαν σκέψεις αυτοκτονίας απέδωσαν αυτή την κατάσταση στις συνθήκες εργασίας τους, τις οποίες θεωρούν υποβαθμισμένες λόγω έλλειψης πόρων.
Η ίδια δημοσκόπηση διαπίστωσε ακόμη ότι το 21% των ερωτηθέντων γιατρών έχουν σκεφτεί τουλάχιστον μια φορά να κάνουν κακό στον εαυτό τους ή να αυτοκτονήσουν, το 84% των γενικών γιατρών δέχτηκαν λεκτική επίθεση και το 24% σωματική επίθεση από ασθενείς τους μέσα στο 2024.
Το ακόμα πιο ενδιαφέρον όμως της συγκεκριμένης δημοσκόπησης και το οποίο δείχνει την δεινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται το ΕΣΥ της Βρετανίας είναι πως οι συχνότεροι λόγοι των παραπάνω επιθέσεων, αφορούσαν σε μεγάλες λίστες αναμονής για ιατρική φροντίδα (79%) και παράπονα για την ίδια την παροχή φροντίδας (51%).