Ο ρόλος της φρουκτόζης στην ανάπτυξη της παχυσαρκίας και της λιπώδους διήθησης του ήπατος παραμένει ασαφής, με έρευνες να υποστηρίζουν ότι τα συγκεκριμένα προβλήματα οφείλονται στην κατανάλωσή της, καθώς και στη διατροφή υψηλού θερμιδικού περιεχομένου.
Ωστόσο, νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε ζώα στο Ιατρικό Κέντρο «Wake Forest Baptist», έδειξε ότι η φρουκτόζη γρήγορα προκαλεί βλάβη στο ήπαρ, ακόμη και χωρίς την αύξηση του σωματικού βάρους. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι κατά τη διάρκεια των έξι εβδομάδων που κράτησε η μελέτη, η ηπατική βλάβη υπερδιπλασιάστηκε στα ζώα που ακολουθούσαν μια διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη συγκριτικά με αυτά στην ομάδα ελέγχου.
Πιο συγκεκριμένα, 10 πίθηκοι μέσης ηλικίας και κανονικού βάρους, που δεν κατανάλωναν φρουκτόζη χωρίστηκαν σε δύο ομάδες με βάση την περίμετρο μέσης και το σχήμα σώματός τους. Στη συνέχεια, η μία ομάδα ακολούθησε διατροφή περιορισμένων θερμίδων, που περιλάμβανε 24% φρουκτόζη, ενώ η ομάδα ελέγχου ακολούθησε διατροφή περιορισμένων θερμίδων με περίπου 0,5% φρουκτόζη. Και οι δύο δίαιτες είχαν την ίδια ποσότητα λίπους, υδατανθράκων και πρωτεϊνών, αλλά οι πηγές ήταν διαφορετικές. Η διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη αποτελούνταν από αλεύρι, βούτυρο, λίπος χοιρινού κρέατος, αυγά και φρουκτόζη, ενώ η δίαιτα της ομάδας ελέγχου περιείχε σύνθετους υδατάνθρακες και πρωτεΐνη σόγιας.
Κάθε εβδομάδα οι ερευνητές ζύγιζαν τις δύο ομάδες και μετρούσαν την περίμετρο της μέσης τους, προσαρμόζοντας την ποσότητα τροφής, ώστε να αποτραπεί η αύξηση βάρους. Στο τέλος της μελέτης, μέτρησαν συγκεκριμένους βιοδείκτες της ηπατικής βλάβης και εξέτασαν το είδος των βακτηρίων, που βρισκόταν στο έντερο.
«Μας εξέπληξε το πόσο γρήγορα επηρεάστηκε το ήπαρ και το μέγεθος της ζημιάς, ειδικά χωρίς την αύξηση του σωματικού βάρους ως επιβαρυντικό παράγοντα», δήλωσε η Kylie Kavanagh, επίκουρη καθηγήτρια Συγκριτικής Παθολογίας. «Δεν μπορούμε, ωστόσο, να πούμε με βεβαιότητα ότι η φρουκτόζη προκάλεσε την ηπατική βλάβη. Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι ότι τα υψηλά επίπεδα πρόσθετων σακχάρων συνδέονται με κάποιο τρόπο με τον περιορισμό της προστατευτικής δράσης του εντέρου, επιτρέποντας έτσι στα βακτήρια να περάσουν από το έντερο στη ροή του αίματος και να βλάψουν το συκώτι».