Αυτά τα φάρμακα προσφέρουν ανακούφιση από τον οξύ πόνο, αλλά μπορεί στην πραγματικότητα να αυξήσουν τις πιθανότητες του ατόμου να αναπτύξει χρόνιο πόνο, αναφέρει η σχετική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Science Translational Medicine.
Η μελέτη δείχνει ότι η φλεγμονή είναι ένα φυσιολογικό μέρος της ανάρρωσης από έναν επώδυνο τραυματισμό και ότι η αναστολή της φλεγμονής μπορεί να καταστήσει πιο δύσκολο το να αντιμετωπιστεί ο χρόνιος πόνος.
“Εδώ και δεκαετίες είναι καθιερωμένη ιατρική πρακτική η θεραπεία του πόνου με αντιφλεγμονώδη φάρμακα”, δήλωσε ο Jeffrey Mogil, καθηγητής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο McGill. “Αλλά διαπιστώσαμε ότι αυτή η βραχυπρόθεσμη λύση θα μπορούσε να οδηγήσει σε μακροπρόθεσμα προβλήματα”.
Οι ερευνητές εξέτασαν τον πόνο στην μέση επειδή είναι συνηθισμένος: το 25% των ενηλίκων των ΗΠΑ λένε ότι είχαν οσφυαλγία τους προηγούμενους τρεις μήνες, σύμφωνα με το CDC. Η οξεία οσφυαλγία ορίζεται ότι διαρκεί λιγότερο από έναν μήνα, ενώ η χρόνια οσφυαλγία διαρκεί περισσότερο από 3 μήνες.
Εξετάζοντας δείγματα αίματος, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι, των οποίων ο πόνος στην μέση είχε επιλυθεί, είχαν υψηλή φλεγμονή που προκλήθηκε από ουδετερόφιλα, έναν τύπο λευκών αιμοσφαιρίων που βοηθά το σώμα να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις.
«Τα ουδετερόφιλα κυριαρχούν στα πρώιμα στάδια της φλεγμονής και θέτουν τις βάσεις για την αποκατάσταση της βλάβης των ιστών. Η φλεγμονή έχει λόγο που εμφανίζεται και φαίνεται ότι είναι επικίνδυνο να παρέμβουμε σε αυτήν», δήλωσε ο Mogil.
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι ο αποκλεισμός των ουδετερόφιλων σε ποντίκια παρατείνει τον πόνο στα ζώα έως και 10 φορές. Ο πόνος επίσης παρατάθηκε όταν στα ποντίκια χορηγήθηκαν αντιφλεγμονώδη φάρμακα και στεροειδή.
Το Πανεπιστήμιο McGill ανέφερε ότι υπάρχουν και άλλες μελέτες που υποστηρίζουν αυτά τα ευρήματα. Μια ανάλυση σε 500.000 άτομα στο Ηνωμένο Βασίλειο έδειξε ότι όσοι έπαιρναν αντιφλεγμονώδη φάρμακα για τον πόνο είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν πόνο 2 έως 10 χρόνια αργότερα.
Αν και λένε ότι η μελέτη τους υποδηλώνει ότι είναι καιρός να επανεξεταστεί ο τρόπος αντιμετώπισης του πόνου, οι ερευνητές ζήτησαν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, όχι μόνο παρατηρήσεις ατόμων με οσφυαλγία.