Κράμπες και αίσθημα πόνου στην περιοχή των ποδιών μπορούν να εμφανιστούν σε αρκετούς ανθρώπους κατά τη διάρκεια της άσκησης. Αν όμως ο πόνος είναι δυνατός και ξαφνικός και η συχνότητά του είναι μεγάλη, τότε αυτά τα συμπτώματα θα μπορούσαν να προμηνύουν την εμφάνιση περιφερικής αρτηριακής νόσου.
Η περιφερική αρτηριακή νόσος αποτελεί την πιο συχνή αιτία κινητικής αναπηρίας αγγειακής αιτιολογίας. Μπορεί να προσβάλλει όλες τις αρτηρίες των άκρων και στην συντριπτική πλειοψηφία η αθηροσκλήρυνση αποτελεί την υποκείμενη νόσο.
Η περιφερική αρτηριακή νόσος εμφανίζεται συχνότερα σε μεγαλύτερες ηλικίες και επηρεάζει περίπου το 10% των ατόμων 60-70 ετών. Η πάθηση κάνει την εμφάνισή της όταν περιορίζεται η ροή του αίματος στα κάτω ή ορισμένες φορές και τα άνω άκρα, πραγματοποιείται δηλαδή στένωση ή απόφραξη των αρτηριών του ποδιού, που προκαλείται συνήθως από την αθηροσκλήρωση (σκλήρυνση των αρτηριών).
Μια από τις πιο ανησυχητικές πτυχές της νόσου είναι το γεγονός ότι στο αρχικό στάδιο δεν εμφανίζονται συμπτώματα.
Το συχνότερο σύμπτωμα είναι η διαλείπουσα χωλότητα, δηλαδή πόνος σε γάμπες, μηρούς ή πέλματα κατά τη βάδιση, ενώ εξαφανίζεται μέσα σε λίγα λεπτά μόλις σταματήσετε. Μπορεί να μην αισθάνεστε ακριβώς πόνο, αλλά σφίξιμο, βάρος ή αδυναμία στο μέλος σαν κράμπα. Η αιτία πίσω από αυτά τα συμπτώματα είναι η κακή αιμάτωση της περιοχής, που δεν επιτρέπει τη σωστή οξυγόνωση, αλλά και την διείσδυση των θρεπτικών συστατικών.
Όσο η νόσος εισέρχεται στα επόμενα της στάδια, παράλληλα εξελίσσεται και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων. Σε αυτά, προστίθενται το μούδιασμα και η αδυναμία της επούλωσης των πληγών στα πόδια που θεωρούνται εξαιρετικά σοβαρά.
«Τα αγγειακά προβλήματα τείνουν να κλιμακώνονται γρήγορα χωρίς να μεσολαβεί η έγκαιρη διάγνωση και παρέμβαση, ιδιαίτερα σε ασθενείς που έχουν πληγές στα πόδια που δεν επουλώνονται», σημειώνει o Δρ Matthew Cindric, αγγειοχειρουργός του πολυνοσοκομειακού συστήματος υγείας Penn State Health και προειδοποιεί ότι «όσο νωρίτερα παρατηρήσετε τα σημάδια και διαγνωσθείτε, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσετε να οδηγηθείτε στην επούλωση».
Επομένως, ακόμα και τα πιο απλά και αρχικά σημάδια θα πρέπει να σας θορυβήσουν και να συμβουλευτείτε έναν ειδικό, για το τι μέλλει γενέσθαι. Οι θεραπευτικές λύσεις που προσφέρονται αφορούν αλλαγές στη διατροφή και την άσκηση, αλλά και φαρμακευτικές αγωγές ή διαδικασίες για τη διάνοιξη των αποφραγμένων αρτηριών.
Όσον αφορά τους παράγοντες κινδύνου, σε αυτούς ανήκουν το κάπνισμα, η υπέρταση, η υψηλή χοληστερόλη, το υψηλό σάκχαρο αίματος και ο σακχαρώδης διαβήτης.
Πέραν της γενετικής προδιάθεσης οι παραπάνω παράγοντες μπορούν να ρυθμιστούν με καθημερινές παρεμβάσεις, εάν προσθέσουμε στην καθημερινότητά μας την άσκηση και βελτιώσουμε τη διατροφή μας. «Ακόμη κι αν τελικά πρέπει να υποβληθείτε σε χειρουργική επέμβαση, τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο καλά αντιμετωπίζονται αυτοί οι άλλοι παράγοντες» καταλήγει ο Δρ Matthew Cindric.