Τα αμιγώς μεταλλικά εμφυτεύματα που τοποθετούνται στο ισχίο, παύουν να λειτουργούν σωστά σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό σε σχέση με άλλες εναλλακτικές λύσεις, γι’ αυτό ίσως δεν πρέπει να τοποθετούνται σε ασθενείς. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν βρετανοί επιστήμονες, που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα πιθανά προβλήματα από τέτοια εμφυτεύματα, μια προειδοποίηση που έρχεται λίγο καιρό μετά το σκάνδαλο με τα επικίνδυνα εμφυτεύματα στήθους.
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου του Μπρίστολ, με επικεφαλής την ‘Αλισον Σμιθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «The Lancet», σύμφωνα με το BBC και το πρακτορείο Ρόιτερ, μελέτησαν σε βάθος το ζήτημα (πάνω από 402.000 εμφυτεύματα) και συμπέραναν ότι μέσα σε πέντε χρόνια από την εγκατάστασή τους το 6,2% των πλήρως μεταλλικών εμφυτευμάτων ισχίου δεν λειτουργούσαν πια σωστά, έναντι ποσοστού αποτυχίας μόνο 2,3% των κεραμικών εμφυτευμάτων και 1,7% όσων είναι μικτά (μεταλλικά και πλαστικά). Ο κίνδυνος αποτυχίας, σύμφωνα με τα στοιχεία, είναι μεγαλύτερος για τις γυναίκες (έως τέσσερις φορές μεγαλύτερος σε σχέση με τους άνδρες, αν και οι τελευταίοι έχουν τριπλάσια πιθανότητα να χρειαστούν τέτοιο εμφύτευμα), καθώς και για τους νέους και γενικότερα για τα μεταλλικά εμφυτεύματα που είναι μεγάλου μεγέθους. Κάθε αύξηση του μεγέθους κατά ένα χιλιοστό εκτιμάται ότι αυξάνει τον κίνδυνο δυσλειτουργίας κατά 2%. Αντίθετα, τα κεραμικά εμφυτεύματα φαίνεται πως λειτουργούν καλύτερα, όσο αυξάνει το μέγεθός τους.
Τα εμφυτεύματα του ισχίου θεωρούνται μια από τις μεγάλες επιτυχίες της σύγχρονης ιατρικής, καθώς αποκαθιστούν τη δυνατότητα κίνησης του ασθενούς και μειώνουν τον πόνο. Παρόλα αυτά, όπως δείχνει η νέα μελέτη, ο κίνδυνος αποτυχίας δεν είναι καθόλου αμελητέος, ιδίως για τα αμιγώς μεταλλικά εμφυτεύματα. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στις μεταλλικές αρθρώσεις, οι οποίες σιγά-σιγά είτε φθείρονται με τη χρήση, είτε βγαίνουν από τη σωστή θέση τους.
Όμως, σύμφωνα με την αρμόδια βρετανική Ρυθμιστική Αρχή στον τομέα της υγείας (MHRA), όσοι έχουν τοποθετήσει στο σώμα τους μεταλλικά εμφυτεύματα, χρειάζεται να κάνουν τεστ αίματος κάθε χρόνο, επειδή μπορεί μικροσκοπικά κομματάκια τοξικού μετάλλου να αποσπώνται από το εμφύτευμα και να εισέρχονται στο κυκλοφορικό σύστημα. Αυτό είναι πιθανό να προκαλέσει ζημιά στους μυς και στα οστά ή νευρολογικό πρόβλημα.
Όμως η Αρχή, ενώ αναγνώρισε, μετά και τη νέα έρευνα, ότι τα μεταλλικά εμφυτεύματα ενέχουν σημαντικό κίνδυνο αποτυχίας, θεωρεί ότι προς το παρόν τα κλινικά δεδομένα είναι ανάμικτα και ακόμα δεν συντρέχει λόγος για να απαγορευθούν. Όμως οι ερευνητές του πανεπιστημίου Μπρίστολ, που έκαναν τη νέα μελέτη, την εκτενέστερη που έχει γίνει μέχρι σήμερα πάνω στο θέμα, εισηγούνται την απαγόρευση κυκλοφορίας των αμιγώς μεταλλικών εμφυτευμάτων.