Οι δηλητηριάσεις αποτελούν συχνό αίτιο προσέλευσης παιδιών στο νοσοκομείο.
Έχει υπολογιστεί ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες δηλητηριάζονται ημερήσια 300 παιδιά ηλικίας 0-18 ετών με αποτέλεσμα να νοσηλεύονται σε κάποιο νοσοκομείο.
Στις περισσότερες περιπτώσεις συμβαίνει από τυχαία λήψη τοξικής ουσίας, ενώ πολύ σπάνια από υπερδοσολογία φαρμάκου ή από απόπειρα αυτοκτονίας.
Άλλες πάλι φορές μπορεί να οφείλεται στην κατανάλωση προϊόντων που προέρχονται από την ύπαιθρο όπως μανιτάρια, τροφίμων (αλλαντική τοξίνη) καθώς και από την έκθεση του παιδιού σε περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως μονοξείδιο του άνθρακα, τοξικά αέρια ή μετά από δήγματα εντόμου, φιδιού, ψαριού κλπ.
Τα παιδιατρικά περιστατικά που προσέρχονται στα νοσοκομεία με αναφερόμενη λήψη κάποιας δηλητηριώδους ουσίας, ή υπερδοσολογία φαρμάκου μπορεί να αποδειχθούν ιδιαίτερα δύσκολα στο χειρισμό καθώς χαρακτηρίζονται από την αδυναμία λήψης επαρκούς ιστορικού.
Τις περισσότερες φορές οι γονείς δε γνωρίζουν εάν το παιδί τους κατάπιε κάτι που δεν έπρεπε, ενώ ακόμα και όταν το γνωρίζουν δεν είναι σε θέση να είναι βέβαιοι για το ποια ήταν η ποσότητα που καταναλώθηκε.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της σοβαρής δηλητηρίασης ποικίλουν ανάλογα με το είδος της τοξικής ουσίας.
Τις περισσότερες όμως φορές παρατηρείται:
-υπόταση,
-βραδυκαρδία,
-δυσκολία στην αναπνοή,
-γρήγορα αναπνοή (ταχύπνοια),
-ωχρά η μπλε άκρα (κυάνωση),
-έμετοι και,
-κοιλιακό άλγος.
Σπανιότερα μπορεί να παρατηρηθούν σπασμοί, αναπνευστική ανεπάρκεια και κώμα.
Τα “ασυμπτωματικά” παιδιά
Δυστυχώς μερικές φορές, παρά τη λήψη κάποιας τοξικής για τον οργανισμό ουσίας, τα παιδιά μπορεί να παραμένουν ασυμπτωματικά.
Η αντιμετώπιση του παιδιού που αναφέρει ότι κατανάλωσε κάποια τοξική ουσία πρέπει να πραγματοποιείται πάντα λαμβάνοντας υπόψη ότι η ζωή του μπορεί να βρίσκεται σε κίνδυνο.
Για αυτό το λόγο προτιμάται σε γενικές γραμμές να νοσηλεύονται για τουλάχιστον 24 ώρες σε κάποια κλινική με στόχο την απομάκρυνση της τοξικής ουσίας και την εξασφάλιση των ζωτικών λειτουργιών του ασθενούς (αναπνοής, αρτηριακής πίεσης κλπ).
Αντιμετώπιση της δηλητηρίασης
Στις περισσότερες περιπτώσεις η αντιμετώπιση του ασθενούς με δηλητηρίαση είναι συμπτωματική με χορήγηση ενδοφλέβιων υγρών, πλύση στομάχου και χορήγηση ενεργού άνθρακα (μιας ουσίας που δεσμεύει τις περισσότερες τοξικές ουσίες που ληφθεί από του στόματος).
Σπανιότερα απαιτείται η χορήγηση αντιδότων σε συνεργασία με το Κέντρο Δηλητηριάσεων.
Η έκβαση είναι σχεδόν πάντα καλή, ιδίως αν ο ασθενής προσέλθει στο νοσοκομείο έγκαιρα και αν υπάρχουν σαφείς πληροφορίες για το είδος, την ποσότητα και το χρόνο που έχει παρέλθει από τη λήψη.