Όλοι γνωρίζουμε το χαρακτηριστικό θόρυβο που κάνουν οι κλειδώσεις των δαχτύλων μας, αυτό το «κρακ» όταν τα τραβάμε και ήρθε η ώρα να πέσει φως στο βιολογικό μηχανισμό και στον τρόπο που παράγεται αυτός ο θόρυβος.
Καναδοί ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή ιατρικής Γκρεγκ Κάβτσουκ του Πανεπιστημίου της Αλμπέρτα, που έκαναν τη δημοσίευση στο περιοδικό «PLoS One», χρησιμοποίησαν σύγχρονες τεχνικές μαγνητικής απεικόνισης (MRΙ) για να δουν τι συμβαίνει μέσα στα δάχτυλα, όταν παράγεται ο θόρυβος των αρθρώσεων.
Ένας ειδικός στη χειροπρακτική τραβούσε το ένα μετά το άλλο τα δάχτυλά του στο εργαστήριο και οι επιστήμονες κατέγραφαν σε πραγματικό χρόνο τι συνέβαινε στο εσωτερικό της κλείδωσης.
Το μυστικό βρίσκεται σε μια κοιλότητα –φυσαλίδα– γεμάτη αέριο, η οποία δημιουργείται πολύ γρήγορα στο εσωτερικό του αρθρικού υγρού που προστατεύει και λιπαίνει τα οστά της άρθρωσης. Ο θόρυβος προκαλείται από την αστραπιαία δημιουργία αυτής της φουσκάλας μέσα στο υγρό, σε χρόνο λιγότερο από 310 χιλιοστά του δευτερολέπτου.
Όταν κανείς τραβά ένα δάχτυλό του προς τα έξω, τότε δεν υπάρχει αρκετό αρθρικό λιπαντικό υγρό για να γεμίσει όλο το κενό στο εσωτερικό της άρθρωσης, με αποτέλεσμα να σχηματίζεται ξαφνικά μια κοιλότητα αερίου και αυτό παράγει τον γνώριμο θόρυβο.
Πιο συγκεκριμένα η φυσαλίδα αερίου προέρχεται από το αρθρικό υγρό, όταν η πίεση του τελευταίου πέφτει μετά το τράβηγμα της άρθρωσης, για τον ίδιο λόγο που όταν ανοίγει ένα μπουκάλι αναψυκτικού δημιουργούνται αμέσως φυσαλίδες. Αυτή η παραγωγή φυσαλίδων δημιουργεί δονήσεις που ταξιδεύουν στον αέρα και φθάνουν στα αυτιά μας ως ήχοι.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ήδη, από το 1947, Βρετανοί γιατροί του νοσοκομείου του Αγίου Θωμά του Λονδίνου είχαν προτείνει αυτή ακριβώς την εξήγηση. Στο ερώτημα κατά πόσο η εν λόγω συνήθεια είναι αβλαβής ή όχι, η απάντηση των επιστημόνων είναι ότι δεν φαίνεται να προκαλείται κάποιο πρόβλημα σε βάθος χρόνου.