Δεν χωράει καμία αμφιβολία από τα ωραιότερα πράγματα που μπορεί κανείς να απολαύσει στη ζωή του είναι τα φιλιά. Καυτά, φιλικά, στοργικά, ζεστά, πεταχτά, πατρικά όπως και να τα ονομάσετε δύο πράγματα είναι σίγουρα…
Κάθε άνθρωπος στη ζωή του υπολογίζεται ότι θα δεχτεί περίπου 25.000 φιλιά ενώ ο καθένας από μας χάνει 14 ημέρες από τη ζωή του… φιλώντας!
Όσο όμως καλά και αν είναι τα φιλάκια καραδοκεί η νόσος του φιλιού ή όπως ονομάζεται στην ιατρική ορολογία η Λοιμώδης Μονοπυρήνωση.
Σύμφωνα με επιστημονικά στοιχεία η νόσος είναι πιο συχνή κατά την παιδική και εφηβική ηλικία ενώ προσβάλει και τους ενήλικες 30-40 ετών άνδρες και γυναίκες.
Ο ιός μεταδίδεται μέσω επαφής με τις στοματικές εκκρίσεις από το σάλιο των ανθρώπων που πάσχουν, γι` αυτό εξάλλου πήρε το όνομα “νόσος του φιλιού”. Επίσης μεταδίδεται και με την κοινή χρήση ποτηριών, κάτι που μπορεί να γίνει συχνά σε χώρους διασκέδασης .
Από τη στιγμή που κάποιος θα κολλήσει τον ιό θα εμφανίσει συμπτώματα σε 4-6 εβδομάδες.
Οι άρρωστοι παραπονιούνται ότι αισθάνονται έντονα κουρασμένοι, έχουν μειωμένη όρεξη και γενικευμένη αδυναμία. Τα συμπτώματα που εμφανίζει είναι υψηλός πυρετός, πονόλαιμος έντονα διογκωμένους λεμφαδένες ,πόνο στους μύες,διόγκωση του ήπατος και της σπλήνας και σπανιότερα εξανθήματα, στα χέρια ή στον κορμό
Στις εξετάσεις αίματος ο ασθενής μπορεί να παρουσιάζει: αυξημένα λευκά αιμοσφαίρια και κυρίως αύξηση των “άτυπων” λεμφοκυττάρων
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση δεν απαιτεί ειδική θεραπεία, όπως και οι περισσότερες ιώσεις.
Για διάστημα 15 ημερών συνιστάται ξεκούραση, ενώ τουλάχιστον την πρώτη από τις δύο εβδομάδες ο ασθενής με λοιμώδη μονοπυρήνωση είναι προτιμότερο να παραμείνει στο σπίτι του. Αντιπυρετικά και παυσίπονα αν χρειαστεί ενώ η χορήγηση αντιβιοτικών γίνεται μόνο όταν το κρίνει ο θεράπων ιατρός.