Σύμφωνα με τις έρευνες, ειδικά τα δυο πρώτα χρόνια της πατρότητας, οι μπαμπάδες χτίζουν με δυναμισμό την αυτοεκτίμηση και την αυτοεικόνα τους. Αυτό το πετυχαίνουν, κυρίως αλλάζοντας οπτική για την δουλειά τους.
Η εμπειρία της πατρότητας τους επιτρέπει να αναπτύξουν πιο οργανωτική στάση απέναντι στη δουλειά τους, να γίνουν πιο προσαρμοστικοί, αλλά και πιο ευαίσθητοι για τις ζωές των άλλων, τις δυσκολίες, τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδερφοί τους. Άρα γίνονται πιο ανθρώπινοι και σαφώς πιο κοινωνικοί.
Μιλούν για την καθημερινότητα που βιώνουν με το παιδί, αναπτύσσουν σχέσεις με άλλους γονείς από το εργασιακό τους περιβάλλον και ζητούν ανακούφιση από την ανταλλαγή εμπειριών.