Η νέα χρονιά αρχίζει πάντα με ευχές, δίνεις και παίρνεις πολλές ευχές, ευχές για υγεία, ευτυχία, προκοπή και πολλά άλλα.
Συνήθως οι ευχές έχουν ένα γενικό περιεχόμενο, δεν είναι πολύ συγκεκριμένες, δε δίνουν πληροφορίες για τον τρόπο και τις ενέργειες που πρέπει να κάνεις για να πετύχεις κάτι.
Άλλοτε πάλι αναφέρονται σε πράγματα και καταστάσεις που δεν είναι και πολύ πιθανό να συμβούν, για παράδειγμα, να κερδίσεις το λαχείο, ή σε πράγματα που μόνον ως έναν βαθμό εξαρτώνται από εσένα, όπως το να είσαι γερός.
Οι ευχές μπορούν να ειπωθούν ως μια επίκληση σε μια ανώτερη δύναμη ή ως μια έκφραση επιθυμίας να γίνει κάτι καλό, χωρίς απαραίτητα να εκφράζουν το βαθμό που διατίθεσαι να προσπαθήσεις ώστε να γίνει αυτό το καλό.
-Οι ευχές είναι όμορφες, αλλά δεν αποτελούν δείκτη ετοιμότητας για αλλαγές.
Εκτός, λοιπόν, από τις ευχές είναι καλό να έχεις στόχους, μικρούς και μεγάλους που θα σε κινητοποιούν και θα σε βάλουν σε δράση.
Οι στόχοι εκφράζουν μια συνειδητή επιλογή, μια ξεκάθαρη απόφαση και βέβαια την αυτονόητη πεποίθηση ότι τα πράγματα δε θα γίνουν από μόνα τους αλλά πρώτα από όλα εσύ είσαι που θα βάλεις το χεράκι σου, θα κινήσεις τα νήματα.
Για να πετύχεις τους στόχους σου τρία συστατικά είναι απαραίτητα να συνυπάρχουν, και τα τρία εξίσου σημαντικά.
–Η σύνδεση των στόχων με τις ανάγκες και τις αξίες
–Πρώτον, οι στόχοι που θέτεις είναι σημαντικό να σχετίζονται με τις δικές σου ανάγκες και αξίες που θέλεις να υπηρετήσεις στη ζωή.
Το πλαίσιο που ζεις, οικογένεια, ευρύτερη κοινωνία, κουλτούρα επηρεάζουν πολλές φορές τόσο ύπουλα και υπόγεια τη ζωή σου ώστε τις περισσότερες φορές, δυστυχώς, δεν έχεις συνειδητή επίγνωση του βάθους αυτής της επιρροής.
Αν λοιπόν στοχεύεις σε κάτι που στην ουσία είναι επιθυμία, ή έμμεση προσταγή των άλλων, οι πιθανότητες να τα καταφέρεις είναι λίγες.
Οι στόχοι θα πρέπει να συνδέονται με τις δικές σου αξίες για τη ζωή.
Ποιες είναι, όμως, οι αξίες σου στη ζωή, οι αληθινές ανάγκες και επιθυμίες σου;
Πώς θα τις αναδείξεις ανάμεσα σε δεκάδες κοινωνικές επιταγές, γονικά απωθημένα ή προγονικές αντιλήψεις και στάσεις;
Η αλήθεια είναι πως ότι διαπερνά στη σφαίρα του ασυνείδητου δεν είναι ποτέ η ανάδυση του μια εύκολη διαδικασία.
Χρειάζεται αρκετή προσωπική δουλειά μαζί με μια βαθιά πεποίθηση ότι όλο αυτό αξίζει πολύ τον κόπο.
Τι θα απαντούσες αν σε ρωτούσαν πώς θα ήθελες να σε θυμούνται όταν θα έχεις φύγει από τη ζωή;
Μη φοβάσαι, τόλμησε να αναλογιστείς.
Τι θα ήθελες να λένε για σένα: ένας δοτικός άνθρωπος που νοιαζόταν για τους άλλους, ένας καλός οικογενειάρχης, πατέρας ή μητέρα, ένας επαναστάτης, ένας ελεύθερος άνθρωπος, ένας ικανός επαγγελματίας, ένας άνθρωπος που προσέφερε με τις γνώσεις του, χρήσιμος στην κοινωνία κτλ.;
Ανακάλεσε, επίσης, μια πολύ όμορφη, ευτυχισμένη στιγμή που βίωσες στο παρελθόν. Κλείσε τα μάτια και κάνε την εικόνα.
Τι κάνεις; Είσαι μόνος; Με παρέα; Με ποια άτομα; Σε τι σε φέρνει κοντά αυτή η στιγμή; Σε ποια κατάσταση; Σε ποια συναισθήματα; Ποιες ανάγκες αισθάνεσαι ότι ικανοποιούνται;
Δοκίμασε να αναλογιστείς τα παραπάνω και δες τα ως ενδιαφέρουσες ερωτήσεις, ασκήσεις ή προκλήσεις ώστε να μπορέσεις σιγά σιγά να έρθεις σε επαφή με τον αληθινό εαυτό σου και ο σκοπός και οι στόχοι να έχουν μια και μοναδική αφετηρία, εσένα.
Ρεαλιστικοί στόχοι που ικανοποιούν το όραμα
–Δεύτερον, οι στόχοι πρέπει να έχουν ένα μέτρο ρεαλισμού, συγχρόνως όμως, και φαντασίας, οράματος.
Μπορείς να έχεις μικρούς, απλούς στόχους άλλα και μεγαλύτερους, να οραματίζεσαι και μεγαλύτερα, σπουδαιότερα πράγματα.
Ο πολύς ρεαλισμός ενέχει τον κίνδυνο να σε κάνει να βαρεθείς γρήγορα και φανερώνει μια πιο απαισιόδοξη και επιφυλακτική στάση στα πράγματα.
Από την άλλη, είναι καλό να έχεις υψηλότερες προσδοκίες, να ανεβάζεις τον πήχη.
Το στοίχημα είναι να βρεις το μέτρο και να μπορείς με μεθοδικότητα και σταθερότητα να σπάσεις έναν υψηλότερο στόχο σε μικρότερους.
Άλλωστε, γνωρίζεις καλά και ίσως να το έχεις κιόλας αισθανθεί ότι η γοητεία είναι στην προσπάθεια, το ταξίδι και όχι πάντα στον προορισμό.
Δέσμευση με το όραμα
–Τρίτον και σημαντικό στην επίτευξη των στόχων, διαδραματίζει ο παράγοντας της δέσμευσης, δηλαδή η ικανότητα να δεσμεύεσαι σε πράγματα, στόχους, ανθρώπινες σχέσεις κτλ.
Η δέσμευση ως ικανότητα αποτελεί στην ψυχική υγεία μια πολύ κομβική έννοια που αξιολογείται σε ένα άτομο που αναζητεί βοήθεια καθώς μπορεί να ευθύνεται σημαντικά για την εξέλιξη ή την στασιμότητα του.
Είναι η ικανότητα να αφοσιώνεσαι, να έχεις υπομονή και επιμονή, να μην τα παρατάς με την παραμικρή δυσκολία και να αναλαμβάνεις ευθύνες.
Τα άτομα με χαμηλή ικανότητα δέσμευσης θα βρουν εύκολα μια δικαιολογία να διακόψουν μια προσπάθεια και θα πείσουν μάλιστα τον εαυτό τους ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
Τα άτομα αυτά συνήθως φοβούνται την απόρριψη, την αποτυχία, έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και πιθανόν να έχουν συναισθηματικά τραυματισθεί από έναν ασταθή, ανασφαλή δεσμό με τους γονείς τους.
Είναι όμως πολύ σημαντικό να έχεις κατά νου και αυτόν τον παράγοντα όταν ξεκινάς να βάζεις στόχους και, πολύ περισσότερο, όταν συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να θέλει να τα παρατήσει.
Είναι χρήσιμο να αναλογίζεσαι κάθε φορά αν αντικειμενικές δυσκολίες σε οδηγούν σε αλλαγή πορείας ή αν αυτές αποτελούν απλά ένα άλλοθι επειδή στην ουσία φοβάσαι ότι δεν θα τα καταφέρεις.
Ο νέος χρόνος ας φέρει, λοιπόν, το ρεαλισμό που χρειάζεσαι, συγχρόνως όμως ας συμπαρασύρει και όραμα, προοπτική, φαντασία και δημιουργικότητα.
Κολύμπησε στα βαθιά, ας είναι και νύχτα, και κάπου εκεί που το σώμα σου, ο ρεαλισμός σου, συναντηθεί με το φως των αστεριών θα βρεις την πυξίδα που χρειάζεσαι για να πορευτείς.
Της Σοφίας Κουτσογιαννίδου
