Ο κανόνας 80/20 αποτελεί μια από τις πιο χρήσιμες έννοιες σχετικά με τη διαχείριση του χρόνου και της ζωής. Είναι επίσης γνωστός και ως αρχή του Παρέτο, από τον Ιταλό οικονομολόγο Βιλφρέντο Παρέτο, ο οποίος έγραψε γι’ αυτό το 1895.
Ο Παρέτο παρατήρησε ότι οι άνθρωποι στην κοινωνία όπου ζούσε έμοιαζαν να κάνουν ένα φυσικό διαχωρισμό ανάμεσα στους σημαντικούς ολίγους, δηλαδή ένα είκοσι τοις εκατό που αποτελεί την αφρόκρεμα της κοινωνίας όσον αφορά τα χρήματα και την επιρροή, και τους ασήμαντους πολλούς, δηλαδή το υπόλοιπο ογδόντα τοις εκατό.
Αργότερα ανακάλυψε πως σχεδόν όλη η οικονομική δραστηριότητα βασιζόταν σε αυτή την αρχή.
Για παράδειγμα, ο εν λόγω κανόνας ισχυρίζεται ότι από το είκοσι τοις εκατό των δραστηριοτήτων μας θα προκύψει το ογδόντα τοις εκατό των αποτελεσμάτων.
Από το είκοσι τοις εκατό των πελατών θα εξαρτάται το ογδόντα τοις εκατό των πωλήσεών μας.
Το είκοσι τοις εκατό των προϊόντων ή των υπηρεσιών θα μας επιφέρει το ογδόντα τοις εκατό του κέρδους, και ούτω καθεξής.
Αυτό σημαίνει πως, εάν έχετε μια λίστα με δέκα πράγματα, τα οποία πρέπει να κάνετε, τα δύο από αυτά θα αξίζουν πέντε ή δέκα φορές περισσότερο από το σύνολο των υπολοίπων.
Ο αριθμός των εργασιών και η σπουδαιότητά τους
Ας συλλογιστούμε λοιπόν ένα σημαντικό συμπέρασμα που προκύπτει.
Καθεμιά από τις δέκα εργασίες απαιτεί κάποιο χρόνο προκειμένου να ολοκληρωθεί.
Αλλά μία ή δύο από αυτές αξίζουν πέντε ή δέκα φορές περισσότερο από τις υπόλοιπες.
Συχνά, ένα στοιχείο από τα δέκα της λίστας σας μπορεί να αξίζει περισσότερο από τα υπόλοιπα εννιά μαζί.
Αυτό, αναμφίβολα, είναι και ο βάτραχος, τον οποίο πρέπει να φάτε.
Μπορείτε να μαντέψετε ποια εργασία ο μέσος άνθρωπος αναβάλλει συνήθως;
Δυστυχώς οι περισσότεροι θα μεταθέσουν την ενασχόληση με εκείνο το δέκα ή το είκοσι τοις εκατό των εργασιών, οι οποίες φυσικά είναι και οι σημαντικότερες.
Θα ασχοληθούν, αντίθετα, με το όχι και τόσο σημαντικό ογδόντα τοις εκατό, από το οποίο απορρέουν ελάχιστα ουσιώδη αποτελέσματα.
Στο επίκεντρο οι δραστηριότητες, όχι τα αποτελέσματα
Θα έχετε συναντήσει συχνά ανθρώπους, οι οποίοι, ενώ εμφανίζονται πολυάσχολοι, καταφέρνουν στην ουσία πολύ λίγα.
Αυτό συμβαίνει επειδή απασχολούνται με εργασίες χαμηλής αξίας, ενώ αναβάλλουν εκείνες τις δύο εργασίες, τις οποίες εάν ολοκλήρωναν γρήγορα όπως πρέπει, θα έκαναν τη διαφορά στην καριέρα τους.
Οι εργασίες με την μεγαλύτερη αξία είναι συχνά και οι πιο επίπονες.
Αλλά το αποτέλεσμα και οι ανταμοιβές για την επίτευξή τους είναι τεράστια. Γι’ αυτόν τον λόγο θα πρέπει να αρνηθείτε να δουλέψετε σε εργασίες που ανήκουν στο ογδόντα τοις εκατό, ενώ σας έχουν απομείνει ανολοκλήρωτες εργασίες από το είκοσι τοις εκατό.
Προτού αρχίσετε να δουλεύετε, αναρωτηθείτε: «ανήκει αυτή η εργασία στο είκοσι τοις εκατό των δραστηριοτήτων μου ή στο υπόλοιπο ογδόντα;»
Κανόνας: αντισταθείτε στον πειρασμό να ξεκινήσετε με τα μικροπράγματα.
Θυμηθείτε πως οτιδήποτε διαλέξετε να κάνετε ξανά και ξανά θα καταλήξει κάποτε συνήθεια και οι συνήθειες κόβονται δύσκολα.
Εάν επιλέξετε να αρχίσετε τη μέρα σας δουλεύοντας εργασίες μικρής σημασίας, σύντομα θα αναπτύξετε τον εθισμό να ξεκινάτε πάντα τη δουλειά σας με εργασίες τέτοιου τύπου. Κάτι που φυσικά δεν θέλετε.
Το δυσχερέστερο μέρος κάθε σημαντικής εργασίας είναι η εκκίνηση.
Μόλις αρχίσετε να εργάζεστε πάνω σε κάτι σημαντικό, θα παρακινηθείτε να εξακολουθήσετε.
Ένα μέρος του μυαλού σας λατρεύει την ενασχόληση με σημαντικές υποθέσεις, που μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Η καθημερινή σας ασχολία είναι ταΐζετε συνεχώς αυτό το μέρος του μυαλού.
Παρακινήστε τον εαυτό σας
Και μόνο η σκέψη να αρχίσετε και να ολοκληρώσετε μια σημαντική εργασία, σας δίνει ένα επιπλέον κίνητρο και σας βοηθά να υπερνικήσετε τη δυσκινησία.
Είναι γεγονός πως ο χρόνος που χρειάζεστε για να παραδώσετε μια σημαντική δουλειά είναι συχνά ο ίδιος με εκείνον που χρειάζεστε για να παραδώσετε μια ασήμαντη δουλειά.
Η διαφορά έγκειται στην υπερηφάνεια και στην ικανοποίηση που θα νιώσετε από την επιτέλεση μιας εργασίας μεγάλης αξίας και σημασίας. Αντιθέτως, όταν τελειώσετε μια εργασία χαμηλής αξίας, καταβάλλοντας τον ίδιο χρόνο και την ίδια ενέργεια, δεν θα νιώσετε την ίδια ικανοποίηση.
Η διαχείριση του χρόνου ισοδυναμεί με διαχείριση της ζωής.
Συνεπάγεται τη διαχείριση τους εαυτού σας.
Λαμβάνετε τον έλεγχο της αλληλουχίας των γεγονότων.
Διαχείριση του χρόνου σημαίνει να κατέχετε έλεγχο του τι θα κάνετε στη συνέχεια.
Η ικανότητά σας να επιλέγετε το σημαντικό από το ασήμαντο είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την προσωπική και επαγγελματική σας επιτυχία.
Οι αποτελεσματικοί και χαρισματικοί άνθρωποι αρχίζουν με την πιο σημαντική εργασία που έχουν να επιτελέσουν.
Αναγκάζουν τον εαυτό τους να φάει τον βάτραχο, όποιος και εάν είναι αυτός.
Ως αποτέλεσμα, καταφέρνουν πολύ περισσότερα από το μέσο άτομο και είναι περισσότερο ευτυχισμένοι. Έτσι πρέπει να δουλεύετε κι εσείς.
Τρόποι να θέσετε τις προτεραιότητές σας
Φάτε κι εσείς τον βάτραχο!
1. Κάντε μια λίστα με όλους τους σημαντικούς στόχους, δραστηριότητες, σχέδια και ευθύνες στη ζωή σας. Ποια από αυτά ανήκουν στο δέκα ή στο είκοσι τοις εκατό των εργασιών που προαναφέραμε και ποια αντιστοιχούν στο υπόλοιπο ογδόντα ή ενενήντα τοις εκατό των αποτελεσμάτων σας;
2. Αποφασίστε σήμερα πώς θα ξοδέψετε περισσότερο χρόνο δουλεύοντας σε αυτούς τους τομείς που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στη ζωή και στην καριέρα σας και όχι σε δραστηριότητες χαμηλής αξίας.
Το παρόν άρθρο αποτελεί αδειοδοτημένο απόσπασμα από το βιβλίο “Φάε τον βάτραχό σου” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.
Τμήμα Σύνταξης της Πύλης Ψυχολογίας Psychology.gr
