Γενικά ανά τις εποχές η διάθεσή μας αλλάζει. Άλλοι γινόμαστε πιο νοσταλγικοί, άλλοι πιο ενεργητικοί, άλλοι πιο χαρούμενοι. Τα Χριστούγεννα όμως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μια τάση να μελαγχολούμε για κάποιο λόγο. Πάμε να δούμε γιατί μπορεί να γίνεται αυτό αλλά και πώς να μετατρέψουμε αυτή την μελαγχολία σε χαρά με απλές σκέψεις.
Πίσω από αυτήν την απλή μελαγχολία που μικροί και μεγάλοι μπορεί να νιώθουν, υπάρχει και το βλέμμα ορισμένων άλλων ανθρώπων, οι οποίοι «μολύνονται» από την κατάθλιψη που η πιο, φαινομενικά, χαρούμενη γιορτή επιφέρει.
Οι λόγοι που την τροφοδοτούν είναι αρκετοί και πολυποίκιλοι. Όπως, όμως, σε κάθε πρόβλημα δεν πρέπει να εστιάζουμε τόσο στο ίδιο το τροχοπέδη αλλά στην λύση του, ώστε να λυτρωθούμε από το βραχνά, έτσι κι εδώ, η εσωτερική μας δύναμη αποτελεί το αντίδοτο με το οποίο θα αντιμετωπίσουμε την αρνητική ψυχολογική κατάσταση.
Τρεις σκέψεις είναι αρκετές.
Reset mode
Κάθε χρονιά τέτοια εποχή νιώθουμε μια νέα πνευματική επανεκκίνηση. Σαν να ξεκινάμε πάλι από την αρχή και να δίνουμε στον εαυτό μας καινούργιες ευκαιρίες να αναλογιστεί σωστά και λάθη. Κάπου εκεί ας σταθούμε στα θετικά. Την εξέλιξη, την πρόοδο και τη γνώση που η ίδια η ζωή μας χάρισε. Ένα χρόνο σοφότερη, λοιπόν.
Νέοι στόχοι
Όσο καλά ή άσχημα κι αν κρίνεις πως τα έχεις πάει στον απολογισμό της χρονιάς, σκέψου πως είναι η κατάλληλη στιγμή να αρχίσεις πάλι από την αρχή. Άρπαξε την ευκαιρία και θέσε στον εαυτό σου τους στόχους, τους οποίους θα κυνηγήσεις με τη νέα χρονιά.
Πρόκειται για τα κλαδιά που θα σε ανεβάσουν ακόμα πιο ψηλά, ενώ θα σε κρατήσουν απασχολημένη με θετικές και φιλόδοξες σκέψεις.
Μην λές όχι
Μην αρνείσαι προσκλήσεις, πήγαινε όπου σε καλούν, ποτέ δεν ξέρεις πως θα περάσεις, μην προδικάζεις μία κατάσταση ότι δεν θα είναι καλά, άλλωστε έχεις πάντα την εναλλακτική αν πραγματικά βαρεθείς να φύγεις…
Ανεκτίμητες αξίες
Ναι, τα φετινά Χριστούγεννα θα είναι διαφορετικά, όπως και όλη η υπόλοιπη χρονιά, όμως εάν θα μπορούσες να βάλεις κάτω σε ένα κομμάτι χαρτί τα διδάγματα εκείνα θα είναι σίγουρα θετικά, καθώς μάθαμε να εκτιμάμε συναισθήματα που θεωρούνταν δεδομένα. Όπως εκείνο της ελευθερίας, μέσα από τον εγκλεισμό της καραντίνας, εκείνο του εκμηδενισμού του υλισμού, εκείνο της σωματικής υγείας.
Στο τέλος θα συναντήσεις το πιο σημαντικό. Την αγκαλιά.
Η ανθρώπινη επαφή που εκφράζει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη τη στοργικότητα, την αγάπη…