Το μεγαλύτερο τίμημα που πληρώνει ο ανασφαλής άνθρωπος είναι οι παραχαραγμένες ερμηνείες για τις σχέσεις του με τους υπόλοιπους.
Η διαστρέβλωση των προφανών στοιχείων, η ανάγκη για διαρκή επιβεβαίωση, η υποτίμηση και άρνηση των νοημάτων ακολουθούν ένα συγκεκριμένο, νοσηρό μοτίβο, που επαναλαμβάνεται μαζοχιστικά και επηρεάζει το γνωστικό, συναισθηματικό και πραξιακό τομέα.
Οι επαίτες αυτοί της ζωής μετατρέπονται σε δυνάστες της προσωπικότητας και τυράννους της αλληλεπίδρασης, επειδή κατά βάθος περιμένουν και εκλιπαρούν την επιβεβαίωση των φόβων τους σε λεπτομέρειες και αβλεψίες, που για τους άλλους είναι παντελώς ασήμαντες.
Σύντομα γίνονται θιασώτες θεωριών, που ενισχύουν την νευρωσική στάση τους, έχοντας όμως χάσει ενδιάμεσα την πεμπτουσία της ύπαρξης, που είναι ο αυθορμητισμός στην καθημερινή διαπραγμάτευση.
Κρίμα που τόση ψυχική ενέργεια γρήγορα θα μετατραπεί σε άγχος, κατάθλιψη και επιθετικότητα.
Του Ευστράτιου Παπάνη, Καθηγητή Κοινωνιολογίας Πανεπιστημίου Αιγαίου