Η δυσθυμία είναι μια ήπια, αλλά μακροχρόνια μορφή κατάθλιψης που χτυπά κυρίως τις γυναίκες. Συνήθως εμφανίζεται μετά από μία στρεσογόνο περίοδο, όπως μετά την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, μετά το τέλος του σχολείου και των σπουδών και λόγω οικονομικών δυσκολιών.
Τα συμπτώματα συνήθως διαρκούν πολλά χρόνια και επηρεάζουν την καθημερινότητα, γιατί το άτομο με δυσθυμική διαταραχή δεν απολαμβάνει τη ζωή. Έτσι μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα στην οικογένεια, στις φιλίες, στη δουλειά και στο σχολείο.
Τα άτομα με δυσθυμία δεν ενδιαφέρονται για τις καθημερινές δραστηριότητες, νιώθουν μία έντονη και συχνή θλίψη και πιστεύουν ότι δεν μπορούν να διασκεδάσουν. Μπορεί να αισθάνονται απελπισία, κούραση, έλλειψη παραγωγικότητας, να έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και ένα γενικό συναίσθημα ανικανότητας.
Συχνά αποφεύγουν τις κοινωνικές εκδηλώσεις, διαμαρτύρονται συνεχώς, θυμώνουν εύκολα και πολλές φορές νιώθουν ενοχές και τύψεις για το παρελθόν. Πολλές φορές παρατηρούνται διαταραχές στην όρεξη (ανορεξία ή υπερφαγία) και στον ύπνο (αϋπνία ή πολλές ώρες ύπνου).
Τα συμπτώματα έρχονται και φεύγουν κατά τη διάρκεια των ετών, αλλά συνήθως δεν υποχωρούν για περισσότερο από δύο μήνες. Η ένταση των συμπτωμάτων μπορεί να αλλάζει και να γίνονται περισσότερο ή λιγότερο έντονα και υπάρχουν και μέρες που το άτομο νιώθει καλά.
Πολλές φορές τα άτομα με δυσθυμία κριτικάρονται αρνητικά από συγγενείς και φίλους γιατί τα συμπτώματα και η κακή διάθεση επιμένουν ακόμα και σε ευτυχείς περιπτώσεις.
Κάποιος που έχει κατάθλιψη είναι πολύ πιο πιθανό να αναζητήσει ιατρική βοήθεια, επειδή υπάρχει μια προφανής αλλαγή στη διάθεση. Αλλά η δυσθυμία τις περισσότερες φορές δεν αναγνωρίζεται ούτε από το άτομο που την έχει, ούτε από τους συγγενείς και φίλους.
Όταν εμφανιστεί ιδίως σε νεαρή ηλικία τα συμπτώματα αρχίζουν να ενσωματώνονται σιγά-σιγά στην καθημερινή ζωή με αποτέλεσμα αυτοί που τη βιώνουν να θεωρούν ότι είναι φυσιολογικό να νιώθουν έτσι, γιατί «έτσι είναι ο χαρακτήρας τους».
Έτσι πιστεύουν ότι η θλίψη και η απαισιοδοξία είναι μέρος της ζωής τους και δεν αναζητάνε ιατρική βοήθεια. Κατά τον ίδιο τρόπο οι συγγενείς και οι φίλοι θεωρούν ότι απλά πρόκειται για ένα μελαγχολικό άτομο. Όμως με τα χρόνια και αν δεν αντιμετωπιστεί η δυσθυμία μπορεί να επιδεινωθεί σε κατάθλιψη.
Είναι φυσιολογικό να αισθάνεστε λυπημένοι και μελαγχολικοί κάποιες φορές. Αλλά αν αυτό συνεχίζεται για πολλά χρόνια και επηρεάζει τον τρόπο της ζωής σας δημιουργώντας προβλήματα στις σχέσεις σας απευθυνθείτε σε έναν γιατρό. Ο γιατρός σας θα σας συμβουλεύσει σχετικά με τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής και τη ψυχοθεραπεία, ώστε να νιώσετε και πάλι τη χαρά της ζωής!
Χριστίνα Ι. Μπουντούρη, Γενικός – Οικογενειακός Ιατρός