Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Άντονι Μόρισον του πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, ειδικό σε θέματα ψύχωσης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους ιατρικό περιοδικό «The Lancet», σύμφωνα με το BBC και το «Science», αφού επί ενάμιση χρόνο έκαναν κλινικές δοκιμές σε σχιζοφρενείς με ψυχοθεραπεία (συγκεκριμένα με γνωσιακή – συμπεριφορική θεραπεία), κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι αυτή η μέθοδος αντιμετώπισης της ψυχικής ασθένειας είναι λίγο πολύ το ίδιο (αν και εν μέρει μόνο) αποτελεσματική με τα αντιψυχωτικά φάρμακα.
Η ψυχοθεραπεία είχε θετικό αποτέλεσμα σχεδόν στους μισούς ασθενείς (46%), σχεδόν το ίδιο ποσοστό που εμφανίζουν θετική αντίδραση στα ψυχοφάρμακα. Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι μέχρι σήμερα μόνο ένα μικρό ποσοστό ατόμων που πάσχουν από σχιζοφρένεια (ή κάποια παρεμφερή πάθηση) αντιμετωπίζονται με ψυχοθεραπεία, καθώς οι γιατροί συνιστούν στην μεγάλη πλειονότητα των ασθενών την χρήση φαρμάκων.
Όμως τα ψυχοφάρμακα δεν έχουν αποτέλεσμα σε πολλούς ασθενείς, ενώ μακροπρόθεσμα μπορούν να επιφέρουν και παρενέργειες, όπως εμφάνιση διαβήτη τύπου 2, μυϊκούς σπασμούς, κίνδυνο εμφράγματος και αύξηση βάρους. Τουλάχιστον οι μισοί ασθενείς με σχιζοφρένεια, σύμφωνα με την έρευνα, καταλήγουν να μην παίρνουν τα φάρμακά τους, επειδή δεν είναι αποτελεσματικά.
Σύμφωνα με τους Βρετανούς επιστήμονες, η γνωσιακή – συμπεριφορική θεραπεία θα μπορούσε να βοηθήσει κυρίως αυτούς τους ασθενείς που δεν αντιδρούν στα φάρμακα.
Η εν λόγω θεραπευτική τεχνική απομονώνει επιμέρους προβλήματα του ασθενούς, όπως το άκουσμα ανύπαρκτων φωνών, τις παρανοϊκές σκέψεις και την ακραία αντικοινωνικότητα, προσπαθώντας να τα εξαλείψει με το να ωθήσει στον ασθενή να υιοθετήσει νέες νοητικές στάσεις και συμπεριφορές.
«Βρήκαμε ότι η γνωσιακή – συμπεριφορική θεραπεία όντως μειώνει τα συμπτώματα και επίσης βελτιώνει την προσωπική και κοινωνική λειτουργία (του ασθενούς). Δείξαμε πολύ πειστικά ότι είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική θεραπεία», δήλωσε ο Άντονι Μόρισον. Υπογράμμισε όμως πως, παρά τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα, «αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι ασθενείς με σχιζοφρένεια μπορούν ή θα έπρεπε να σταματήσουν τα φάρμακά τους».
Περίπου το 1% του παγκόσμιου πλυθησμού πάσχει από σχιζοφρένεια και εμφανίζει συμπτώματα όπως ψευδαισθήσεις, παραισθήσεις, παράνοια, συναισθηματικές διαταραχές, αδυναμία κοινωνικών σχέσεων και σοβαρή δυσκολία εκτέλεσης των αναγκαίων καθημερινών καθηκόντων.
Στην αγορά κυκλοφορούν περίπου 20 αντιψυχωτικά φάρμακα (όπως ρισπεριδόνη, αλοπεριδόλη, κλοζαπίνη κ.α.), που συχνά είναι αποτελεσματικά στην πρόσκαιρη μείωση των συμπτωμάτων.
ΑΜΠΕ