Ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου – και όχι μόνο – μπορεί τελικά να ανταποδώσει την αγάπη που δέχεται από το αφεντικό του, υποστηρίζει νέα μελέτη αμερικανών επιστημόνων. Αν και κάτι τέτοιο δεν αποτελεί είδηση – τουλάχιστον για τους φιλόζωους –, παρόλα αυτά υπάρχουν πλέον και οι επιστημονικές αποδείξεις.
Σύμφωνα με τα ενδιαφέροντα ευρήματα των ειδικών του Πανεπιστημίου Claremont, στον οργανισμό των κατοικιδίων απελευθερώνεται η ορμόνη της αγάπης, ωκυτοκίνη, στην περίπτωση στενής επαφής με το αφεντικό ή τα μέλη της «οικογένειάς» του. Πρόκειται για την ίδια ορμόνη, που εκκρίνεται στους ανθρώπους και ευθύνεται για το στενό δέσιμο ανάμεσά τους.
Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ερευνητές με επικεφαλής τον καθηγητή Πολ Ζακ πραγματοποίησαν μια σειρά πειραμάτων με σκοπό τη μέτρηση των επιπέδων της ωκυτοκίνης που απελευθερωνόταν στον οργανισμό των σκύλων όταν έρχονταν σε επαφή με άλλα ζώα ή με ανθρώπους.
Οι δοκιμές έλαβαν χώρα σε ένα καταφύγιο ζώων στο Αρκανσο, όπου πολλά είδη έρχονταν σε επαφή μεταξύ τους. Εκεί, οι ειδικοί εντόπισαν έναν σκύλο ο οποίος έπαιζε συχνά με ένα κατσίκι. Τα παιχνίδια τους περιείχαν κυνηγητό, χοροπηδητό και εικονικούς καυγάδες (κατά τους οποίους έδειχναν δόντια και μούγκριζαν ο ένας στον άλλον).
Τα δύο νεαρά ζώα τοποθετήθηκαν μαζί σε έναν χώρο για περίπου 15 λεπτά, όπου άρχισαν να παίζουν. Στη συνέχεια, οι ερευνητές έλαβαν δείγμα αίματος τόσο από τον σκύλο όσο και από το κατσίκι.
«Είδαμε ότι ο σκύλος είχε 48% αύξηση στα επίπεδα της ωκυτοκίνης στο τέλος του παιχνιδιού με τον φίλο του. Αυτό δείχνει ότι ο σκύλος εμφάνιζε ένα δέσιμο με το άλλο ζώο» αναφέρει ο δρ Ζακ.
«Η πιο εντυπωσιακή ήταν ωστόσο η αντίδραση του κατσικιού απέναντι στον σκύλο. Βάσει των αναλύσεων φάνηκε ότι το ζώο εμφάνιζε 210% αύξηση στα επίπεδα της ωκυτοκίνης στον οργανισμό του. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να μεταφραστεί σε πραγματικό “έρωτα”» λέει χαριτολογώντας ο ειδικός.
Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να σημαίνει ότι τα κατοικίδια μπορούν να αγαπούν το αφεντικό τους. «Όπως ο άνθρωπος όταν αγαπάει κάποιον άλλον εμφανίζει αύξηση ως προς τα επίπεδα της ωκυτοκίνης στο αίμα, έτσι και στα ζώα φαίνεται να συμβαίνει το ίδιο. Ενδεχομένως λοιπόν, και εκείνα να είναι σε θέση να αγαπούν και να ερωτεύονται».
Επίσης, σε άλλη δοκιμή οι ερευνητές έλαβαν δείγμα αίματος από 100 φιλόζωους, οι οποίοι μπήκαν σε ένα δωμάτιο για να παίξουν με τον σκύλο ή την γάτα τους. Αμέσως μετά οι ερευνητές προχώρησαν σε μια νέα δειγματοληψία και στη σύγκριση των επιπέδων ωκυτοκίνης στο αίμα των εθελοντών.
Φάνηκε λοιπόν, ότι κατά μέσο όρο, οι ιδιοκτήτες των χαριτωμένων κατοικιδίων εμφάνιζαν μια αύξηση των επιπέδων της ωκυτοκίνης κατά 30%, μετά το παιχνίδι με το αγαπημένο τους ζωάκι.
«Τα άτομα που είχαν σκύλο είχαν περισσότερες πιθανότητες να αισθάνονται ένα έντονο δέσιμο με το ζώο τους, συγκριτικά με τους ιδιοκτήτες γάτας. Αυτό συμβαίνει, γιατί πολύ απλά ο σκύλος είναι πιο εξαρτώμενος από τον ιδιοκτήτη του συγκριτικά με τη γάτα, γεγονός που έχει εκπαιδεύσει τον εγκέφαλό μας ώστε να αναπτύσσουμε βαθύτερο δέσιμο μαζί τους» καταλήγει ο δρ Ζακ.
www.tovima.gr