Αναρωτηθήκατε ποτέ τι δύναμη έχουν οι σκέψεις των άλλων ανθρώπων σε σάς;
Μιλάμε πάντα για τη σημασία που έχουν οι σκέψεις μας όσον αφορά σε αποφάσεις γύρω από παρέες, συνεργασίες, συντρόφους και φίλους, γάμο, κ.ά.
Αλλά άραγε είμαστε σίγουροι ότι η επιρροή των σκέψεων των άλλων ανθρώπων πάνω μας δεν είναι τόσο σημαντική για μας τους ίδιους:
Αν ψάξουμε ειλικρινά και ψύχραιμα τον εαυτό μας, θα διαπιστώσουμε πως οι «δικές» μας σκέψεις είναι κατασκευασμένες με τα υλικά των άλλων, ειδικότερα των φίλων αλλά και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Όλοι οι άλλοι είναι μέσα μας. (Έτσι, θα καταλάβετε ευκολότερα γιατί οι κομματικοί ισχυροί σκοτώνονται ποιος θα έχει άδεια τηλεοπτικής πανελλήνιας εμβέλειας).
Στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσω να εμβαθύνω στο θέμα και να σας δώσω κάποιες συμβουλές βασισμένος στις προσωπικές εμπειρίες και σε επιστημονικές έρευνες.
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από την αρχή: αν το καλοσκεφτείτε, ο καθένας από εμάς έχει επηρεαστεί από άλλους ανθρώπους: οι πρώτοι ήταν αυτοί που μας μεγάλωσαν και μας εκπαίδευσαν, γονείς, παππούδες και γιαγιάδες, δάσκαλοι. Σίγουρα το μόνο που έκαναν, το έκαναν αποβλέποντας στο καλό μας, αλλά δυστυχώς, πολλές φορές, αυτές οι σκέψεις, εκτός από το ότι δεν μας κάνουν τόσο καλό, όπως είναι οι προκαταλήψεις, μας επηρέασαν αρνητικά και κατά συνέπεια επηρέασαν όλη τη ζωή μας.
Βρισκόμαστε λοιπόν ενήλικες, ασχολούμενοι με περιοριστικές σκέψεις, με χαμηλή αυτοεκτίμηση, όχι σπάνια με ενοχές ή και πολλά άλλα ψυχολογικά και κοινωνικά προβλήματα.
Και τι μας συμβαίνει όταν προσπαθούμε να κάνουμε ένα όνειρο πραγματικότητα, να πετύχουμε έναν στόχο, να υλοποιήσουμε μια απόφαση, χρησιμοποιώντας τον Νόμο της φυσικής έλξης προς το άλλο φύλο; Συμβαίνει όλες αυτές οι σκέψεις και πεποιθήσεις που έχουμε συγκεντρωμένες στο μυαλό μας να εμποδίζουν τη ροή της ενέργειας και κατά συνέπεια το όνειρό μας δεν πραγματοποιείται.
Σε αυτήν την περίπτωση, το καλύτερο είναι να πάμε και να αλλάξουμε αυτές τις σκέψεις και να δουλέψουμε λίγο στον εαυτό μας, για να βεβαιωθούμε ότι η πρόθεσή μας είναι “καθαρή” και αφιλοκερδής.
Ας δώσουμε τώρα προσοχή στους ανθρώπους που συναντάμε στο δρόμο, στο σχολείο, στη δουλειά. και με τους οποίους μοιραζόμαστε τις μέρες μας. Ας πάρουμε το παράδειγμα της εργασίας:
Ξυπνήσατε ήρεμα, έξω ο καιρός είναι υπέροχος, υπάρχει ένας καλός ζεστός ήλιος και πηγαίνετε στη δουλειά φορτισμένοι με θετική διάθεση. Μπαίνετε στο γραφείο. Οι συνάδελφοί σας, παράξενα, έχουν κακή διάθεση, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Εδώ, μετά από λίγο, σε αυτό το περιβάλλον, η διάθεσή σας αλλάζει και προφανώς οι σκέψεις και τα συναισθήματα των συναδέλφων σας σάς επηρέασαν.
Λοιπόν, πώς θα ήταν δυνατόν να διατηρείτε την αρχική ηρεμία; Ένα πράγμα που συνιστάται είναι ότι, όταν βρίσκουμε τον εαυτό μου με όχι πολύ θετικούς ανθρώπους, πρέπει να προστατευτούμε από αυτούς, από την τοξική ενέργεια που αποπνέουν και την επιρροή τους (αυτό μπορεί επίσης να γίνει με συγγενείς ή φίλους που υπονομεύουν την αυτοεκτίμησή μας ή ακόμα χειρότερα που κλαίνε για την κατάντια τους-μιζέρια !).
Πώς όμως μπορούμε να προστατευθούμε;
Το πιο σημαντικό πράγμα είναι η πρόθεση, η αποφασιστικότητα, η θέληση να μην πέσουμε θύματα των άλλων. Δεν θα γίνουμε όπως οι άλλοι. Αυτό είναι ένα έγκυρο εργαλείο θωράκισης, της συνείδησής μας απέναντι προς όλους εκείνους τους ανθρώπους που με κάποιο τρόπο έχουν τη δύναμη να μας επηρεάσουν.
Στο σημείο αυτό, θα ήθελα να προσθέσω τον προσωπικό μου προβληματισμό, που αφορά στη συλλογική σκέψη, δηλαδή το άθροισμα των σκέψεων των ανθρώπων, κι αυτό μπορεί να μεταδοθεί από το ένα άτομο προς το άλλο.
Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί όταν βρίσκεστε σε ένα μέρος όπου οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αρνητικοί, όλη η ενέργεια των σκέψεων που προέρχεται από αυτήν τη ενότητα, σχηματίζεται όπως ένα σύννεφο, και όσο περισσότεροι άνθρωποι έχουν αυτόν τον τύπο ψυχισμικού συγκλονισμού, τόσο πιο δύσκολο είναι να προχωρήσουμε πέρα από αυτό το σκοτεινό κάλυμμα.
Το γεγονός αυτό μας κάνει να καταλαβαίνουμε τη σημασία της συλλογικής σκέψης, να φανταστούμε αν η συλλογική σκέψη θα ήταν μια ενότητα πρωτοβουλιών που δονείται να ζήσουμε με ευτυχία και γαλήνη. Αν η συνισταμένη των βουλήσεων του συνόλου φωτίζόοναν από τον ήλιο της αγάπης και της προσφοράς ασφαλώς και ΄μεις ως άτομα θα ζούσαμε σε ένα χαριτωμένο κήπο απέραντης χαράς.
Γι ‘αυτό πιστεύω ότι είναι σημαντικό να διδάξουμε σε όλους γύρω μας και να διασφαλίσουμε ότι με την αλληλοδιδακτική διαχρονικών αξιών και προτύπων θα σχηματίσουμε ένα αόρατο νήμα που περνά από χέρι σε χέρι και μας ενώνει όλους.
Οι πιο πάνω διαπιστώσεις συγκλίνουν στην επιστημονική απόδειξη του πώς μπορούν να μας επηρεάσουν τα λόγια των ανθρώπων που βρίσκονται κοντά μας και σε ποιο βαθμό.
*Ο Αντώνης Ιακώβου Ελευθεριάδης είναι καθηγητής δρ. Φιλολογίας και Θεολόγος