Δεν μετανιώνω για τίποτα, τραγουδά με τη σπαρακτική φωνή της η Εντίθ Πιαφ, ωστόσο δεν είναι αλήθεια. Οι άνθρωποι μετανιώνουν και είναι για τα απλά πράγματα στη ζωή που άφησαν να τους ξεγλιστρήσουν, αυτά για τα οποία μετανιώνουν περισσότερο. Μία πρώην νοσοκόμα που για αρκετά χρόνια φρόντιζε ετοιμοθάνατους ασθενείς, μας μεταφέρει τα 5 πιο συνηθισμένα πράγματα για τα οποία οι περισσότεροι θα ήθελαν να γυρίσουν πίσω τον χρόνο και να τα κάνουν διαφορετικά. Και μας τα λέει για να μην κάνουμε τα ίδια λάθη…
Η Bronnie Ware, μία νοσοκόμα ανακουφιστικής φροντίδας που αναλάμβανε ασθενείς τις τελευταίες 3-12 εβδομάδες της ζωής τους, κατέγραψε σε ένα βιβλίο τις εμπειρίες της. Να τι έμαθε:
«Οι ασθενείς μου ήταν αυτοί που πήγαιναν σπίτι τους για να πεθάνουν, και μοιραστήκαμε μερικές μοναδικές στιγμές. Οι άνθρωποι ωριμάζουν πολύ όταν έρχονται αντιμέτωποι με τη θνητότητά τους και μερικές φορές η αλλαγή είναι απίστευτη. Ο καθένας τους βίωσε ένα εύρος συναισθημάτων που, όπως μπορεί να φανταστεί κανείς, ποίκιλλε από την άρνηση, στον φόβο, τον θυμό, τις τύψεις, ακόμη περισσότερη άρνηση και στο τέλος αποδοχή. Παρ’ όλα αυτά, όλοι οι ασθενείς κατόρθωσαν να βρουν γαλήνη προτού φύγουν. Όταν τους ρωτούσα για το αν μετανιώνουν για κάτι που θα ήθελαν να κάνουν διαφορετικά, τα ίδια θέματα έβγαιναν στην επιφάνεια ξανά και ξανά».
1. Μακάρι να είχα το κουράγιο να ζήσω μια ζωή αληθινή για μένα και όχι τη ζωή που προσδοκούσαν οι άλλοι από εμένα
«Αυτός είναι ο πιο συνηθισμένος λόγος για τον οποίο μετανιώνουν οι άνθρωποι. Όταν συνειδητοποιούν ότι η ζωή τους έχει σχεδόν τελειώσει και κοιτούν με διαύγεια προς τα πίσω, είναι εύκολο να δουν πόσα όνειρα έμειναν ανεκπλήρωτα. Οι περισσότεροι δεν πραγματοποίησαν ούτε τα μισά από τα όνειρά τους και έπρεπε να πεθάνουν γνωρίζοντας ότι ήταν εξαιτίας των επιλογών που είχαν ή δεν είχαν κάνει. Η υγεία προσφέρει μια ελευθερία που οι ελάχιστοι συνειδητοποιούν, παρά μόνο αφού την έχουν χάσει».
2. Μακάρι να μην δούλευα τόσο σκληρά
«Το συγκεκριμένο παράπονο εκφράστηκε από όλους τους άντρες ασθενείς. Έχασαν τα πρώτα χρόνια των παιδιών τους και τη συντροφιά της συζύγου τους. Και οι γυναίκες ανέφεραν το συγκεκριμένο θέμα, αλλά καθώς ανήκαν στην παλιότερη γενιά, οι περισσότερες δεν είχαν βγει στην αγορά εργασίας. Όλοι οι άντρες που φρόντισα, λυπούνταν βαθύτατα που αφιέρωσαν τόση πολλή από τη ζωή τους στον εργασιακό στίβο».
3. Μακάρι να είχα το κουράγιο να εκφράσω τα αισθήματά μου
«Πολλοί άνθρωποι καταπίεζαν τα αισθήματά τους για να μην έρθουν σε σύγκρουση με τους άλλους. Ως αποτέλεσμα, συμβιβάστηκαν σε μια μέτρια ύπαρξη και δεν έγιναν ποτέ αυτό που θα μπορούσαν πραγματικά να γίνουν. Αρκετοί εμφάνισαν ασθένειες που σχετίζονταν με την επακόλουθη πικρία και απογοήτευση».
4. Μακάρι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου
«Πολλοί δεν αντιλαμβάνονταν πραγματικά τα πλεονεκτήματα των παλιών φίλων παρά μόνο τις τελευταίες εβδομάδες της ζωής τους, και δεν ήταν πάντα εφικτό να τους εντοπίσουμε. Απορροφημένοι στην καθημερινότητα της ζωής τους, είχαν αφήσει “χρυσές φιλίες” να χαθούν με το πέρασμα των χρόνων. Πάρα πολλοί ήταν αυτοί που μετάνιωναν επειδή δεν είχαν δώσει στις φιλίες τους τον χρόνο και την προσπάθεια που άξιζαν».
5. Μακάρι να είχα αφήσει τον εαυτό μου να είναι πιο ευτυχισμένος
«Αυτή η ευχή είναι ασυνήθιστα συνηθισμένη. Πολλοί δεν συνειδητοποίησαν παρά μόνο στο τέλος ότι η ευτυχία είναι επιλογή. Είχαν μείνει κολλημένοι σε παλιά μοτίβα και συνήθειες. Αυτό που λέμε “βόλεμα” επικράτησε στα συναισθήματά τους, όπως επίσης και στις ζωές τους. Ο φόβος της αλλαγής τούς έκανε να προσποιούνται στους άλλους και στον εαυτό τους ότι είναι ευχαριστημένοι, ενώ μέσα τους επιθυμούσαν να γελάσουν και να είναι και πάλι χαζοχαρούμενοι».