Της Βένης Παπαδημητρίου
Ο Χρόνος δεν κυλά, δεν κινείται στην αιωνιότητα.
Παραμένει ακλόνητος, γελώντας μαζί μας.
Που τρέχουμε, αλίμονο, προς την φθορά μας. Το τέλος μας, που είναι αναπόφευκτο.
Και μόνον αυτό, ως πραγματικό και μη αναστρέψιμο γεγονός αν περνούσε από την σκέψη μια φορά την ημέρα, από τον άνθρωπο, ίσως να άλλαζε πορεία.
Στάση ζωής.
Οι ευχές για τον νέο χρόνο, κάθε που γίνεται η “αλλαγή”- των αριθμών ουσιαστικά-, δεν είναι από Ψυχής.
Αν οι άνθρωποι είχαν Ψυχή, Αληθινή Αγάπη για τον συνάνθρωπο, θ άλλαζε κάτι στην πορεία της Ανθρωπότητας.
Δυστυχώς, υπάρχει μεγάλο έλλειμα Ψυχής, Συναισθήματος, Αλήθειας.
Όλα για το φαίνεσθαι. Κάλπικες ευχές, κάλπικες φιλίες, κάλπικες σχέσεις…
Ποιος μιλά, για Συνείδηση;
Και ποιος την έχει;
“Η Συνείδησή του ήταν καθαρή. Δεν την είχε χρησιμοποιήσει ποτέ”…
Ελάχιστοι, φωτεινοί, λες και είναι εδώ, ανάμεσά μας, να παλεύουν για να κυριαρχεί το Φως κι όχι το σκοτάδι της Ασυνειδησίας.
Ο άνθρωπος, ήταν, είναι και θα είναι πάντα ίδιος.
Τίποτε δεν άλλαξε και δεν “βλέπω” κάτι, που να πυροδοτεί, έστω κι ελάχιστη ελπίδα, πως θ αλλάξει.
Κυριαρχείται από τα κατώτερα ένστικτά του.
Δεν έχει φραγμούς, Ηθική, Αρχές, Αξίες, Ιδανικά.
Αρκεί μόνον να σκεφθεί κανείς, πως οι ίδιοι οι γονείς βιάζουν τα παιδιά τους, ένα φαινόμενο τραγικό, απάνθρωπο, που συμβαίνει κάθε λεπτό που κυλά.
Πάντα συνέβαινε, συμβαίνει και θα συνεχίσει στο μέλλον.
………..
Το μόνο που μπορεί να παλέψει, όποιος “διαθέτει” ακόμη Συνείδηση, Ψυχή, Αγάπη για τον συνάνθρωπο, άλλη οπτική γωνία από τον όχλο, είναι να προσπαθήσει να γίνεται όλο και καλύτερος άνθρωπος.
Η αρχή, ας γίνει από τον κάθε έναν από εμάς.
Δεν θα κρίνουμε μόνον τους άλλους, αλλά θα βλέπουμε πρώτα την δική μας Αλήθεια.
Να παραδεχτούμε τις αδυναμίες μας, τα λάθη μας, τα ελαττώματά μας, τα πάθη μας, ναι. Είμαστε άνθρωποι, ατελή όντα, ουδείς αναμάρτητος!
Με την αποδοχή του Αληθινού Εαυτού, θα έρθει η Λύτρωση.
Η Γαλήνη στις ψυχές μας.
Εφόσον απαλλαχτούμε από τα κατώτερα συναισθήματα και ένστικτα, θα είμαστε πραγματικά Ελεύθεροι.
Κι όταν αρχίσει το ρεύμα προς Το Φως, Την Αλήθεια, Την Αγάπη, τότε θ ανθίσει η Ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον της Ανθρωπότητας.
Η ευχή μου για την νέα χρονιά, να ανεβαίνουμε ένα – ένα τα σκαλοπάτια προς Το Φως, να ανεβαίνουμε επίπεδο ως Υπάρξεις.
Κι όταν έρθει η ώρα που θα περάσουμε την Πύλη, ν αφήσουμε το αποτύπωμα της Αγάπης.
Φως και Αλήθειες!