Τα εμβόλια της COVID-19, όπως και τα περισσότερα άλλα εμβόλια, χορηγούνται σήμερα ενδομυϊκά, γεγονός που αποτελεί πρόβλημα για τους ασθενείς που φοβούνται τις ενέσεις.
Μία επιστημονική ομάδα από το ΜΙΤ των ΗΠΑ προσπάθησε να δώσει λύση στο παραπάνω πρόβλημα, αναπτύσσοντας ειδικά χάπια για τη χορήγηση των mRNA εμβολίων.
Η προσέγγιση αυτή περιορίζει τις ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολίων, με τους επιστήμονες να υποστηρίζουν ότι μπορεί πιθανώς να χρησιμοποιηθεί και για άλλες DNA ή RNA θεραπείες που στοχεύουν το έντερο.
Όπως τόνισαν στη μελέτη τους, η τεχνολογία αυτή θα ανοίξει το δρόμο για μία σειρά θεραπείες παθήσεων του γαστρεντερικού, όπως για παράδειγμα το πεπτικό έλκος.
«Τα νουκλεϊκά οξέα και ιδιαίτερα το RNA, αποδομούνται πολύ γρήγορα όταν βρεθούν στο γαστρεντερικό σωλήνα.
Στην έρευνά μας καταφέραμε να ξεπεράσουμε αυτό το πρόβλημα, επομένως πλέον ο εμβολιασμός θα μπορεί ίσως να γίνεται και με χάπια», ανέφερε ο Giovanni Traverso, επικεφαλής της μελέτης.
Ο Traverso και η ομάδα του έδειξαν ότι μία ειδική κάψουλα μπορεί να μεταφέρει μέχρι και 150 μικρογραμμάρια RNA στο στόμαχο πειραματοζώων.
Η ποσότητα αυτή είναι μεγαλύτερη από αυτή που περιέχει το τυπικό mRNA εμβόλιο της COVID-19.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Matter.
-Εμβόλια σε μορφή χαπιού
Εδώ και αρκετά χρόνια η επιστημονική ομάδα της παρούσας μελέτης προσπαθεί να αναπτύξει νέες μεθόδους για τη χορήγηση φαρμάκων στο γαστρεντερικό σωλήνα.
Το 2019, η ομάδα ανέπτυξε μία κάψουλα η οποία μπορεί να μεταφέρει στερεά φάρμακα, όπως η ινσουλίνη, στο τοίχωμα του στομάχου.
Η κάψουλα αυτή όταν βρεθεί στο στόμαχο, μπορεί να προσανατολιστεί και να χρησιμοποιήσει μία βελόνα για να μεταφέρει το φάρμακο στο στομαχικό βλεννογόνο.
Το 2021 η επιστημονική ομάδα έδειξε ότι η κάψουλα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη χορήγηση και υγρών φαρμάκων, όπως για παράδειγμα τα μονοκλωνικά αντισώματα.
Στη συνέχεια, οι επιστήμονες θέλησαν να δοκιμάσουν να έχει χρησιμότητα και για μεγαλύτερα μόρια, όπως για παράδειγμα τα νουκλεϊκά οξέα.
Τα τελευταία αποδομούνται άμεσα όταν εισέλθουν στον οργανισμό, επομένως πάντοτε βρίσκονται μέσα σε κάποιο προστατευτικό περίβλημα.
Στην τελευταία τους μελέτη, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν ένα νέο είδος νανοσωματιδίου που είχαν αναπτύξει στο εργαστήριό τους.
Σε προηγούμενες έρευνές τους, οι ερευνητές είχαν δείξει ότι τα νανοσωματίδια αυτά έχουν την ικανότητα να προστατεύουν τα νουκλεϊκά οξέα, μέχρι τα τελευταία να εισέλθουν στα κύτταρα, ενώ είχαν δοκιμάσει επίσης και μοντέλα με διπλό περίβλημα νανοσωματιδίων.
Όπως υποστήριξαν, με την προσέγγιση αυτή μπορούμε να περιορίσουμε τη συνολική ποσότητα νανοσωματιδίων που χορηγούμε στον ασθενή, χωρίς να περιορίζεται η αποτελεσματικότητα του εμβολίου.
Προκειμένου να εξετάσουν την αποτελεσματικότητα της προσέγγισής τους, οι επιστήμονες χορήγησαν αρχικά τα νανοσωματίδια ενέσιμα στο στόμαχο ποντικών, χωρίς να χρησιμοποιήσουν την κάψουλα που είχαν αναπτύξει.
Εξετάζοντας τα ποντίκια διαπίστωσαν ότι τα νανοσωματίδια απορροφήθηκαν, καθώς ανευρέθηκαν τόσο στο στόμαχο όσο και στο ήπαρ των ποντικών.
Στη συνέχεια, οι επιστήμονες τοποθέτησαν τα νανοσωματίδια με το RNA στην ειδική κάψουλα.
Συνολικά, κάθε κάψουλα είχε περίπου 50 μικρογραμμάρια mRNA και χορήγησαν 3 κάψουλες σε κάθε πειραματόζωο.
Η ποσότητα αυτή είναι μεγαλύτερη από αυτή που περιέχουν τα εμβόλια της COVID-19 που κυκλοφορούν σήμερα (30-100 μικρογραμμάρια mRNA).
Στα πειράματά τους, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι:
-το mRNA κατάφερε να μολύνει ορισμένα κύτταρα του στομάχου,
–όχι όμως κύτταρα άλλων οργάνων.
Ωστόσο, όπως τόνισαν στη μελέτη τους, είναι δυνατό να προκληθεί ισχυρή ανοσιακή απόκριση, ακόμα κι αν το mRNA δεν μολύνει άλλα κύτταρα εκτός από αυτά του στομάχου.
«Ο γαστρεντερικός σωλήνας φέρει ένα μεγάλο αριθμό ανοσιακών κυττάρων, επομένως και μόνο με τα κύτταρα που βρίσκονται στο όργανο αυτό μπορεί να προκληθεί επαρκής ανοσίας», αναφέρουν.
-Ενεργοποίηση του ανοσολογικού συστήματος
Στις μελλοντικές μελέτες τους, οι επιστήμονες θα εξετάσουν αν μπορούν να προκαλέσουν συστηματική ανοσιακή απόκριση (με Β και Τ λεμφοκύτταρα) χρησιμοποιώντας την κάψουλά τους για να χορηγήσουν τα εμβόλια της COVID-19 που κυκλοφορούν σήμερα.
Η προσέγγιση αυτή, όπως ελπίζουν, θα έχει ίσως χρησιμότητα και στην αντιμετώπιση παθήσεων του γαστρεντερικού που δεν ανταποκρίνονται επαρκώς στις θεραπείες που χορηγούνται ενδοφλεβίως.