Μια νέα μελέτη που έγινε σε ποντίκια, κατέληξε στο συμπέρασμα πώς η ασπαρτάμη ενδέχεται να έχει επιπτώσεις στην υγεία των αγγείων που μακροπρόθεσμα αυξάνουν τον κίνδυνο εμφράγματος και εγκεφαλικού.
Επιστήμονες από τη Σουηδία έδιναν καθημερινά και επί 12 εβδομάδες στα ποντίκια τροφή που αποτελείτο από ασπαρτάμη σε ποσοστό 0,15%.
Η ποσότητα αυτή στους ανθρώπους αντιστοιχεί σε τρία κουτάκια λάιτ αναψυκτικό την ημέρα.
Εξετάσεις στα ποντίκια έδειξαν πως απέκτησαν μεγαλύτερες και περισσότερες αθηρωματικές πλάκες στις αρτηρίες τους. Οι πλάκες αυτές δημιουργούνται από την επικάθηση λιπωδών ιζημάτων στα εσωτερικά τοιχώματα των αρτηριών. Τα ποντίκια είχαν επίσης υψηλότερα επίπεδα φλεγμονής στον οργανισμό τους.
Και οι δύο αυτές επιδράσεις αποτελούν χαρακτηριστικές ενδείξεις ότι έχει υπονομευθεί η καρδιαγγειακή υγεία, λένε οι ερευνητές.
Οι επιστήμονες δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στην ιατρική επιθεώρηση Cell Metabolism. Όπως εξηγούν, δεν είναι η πρώτη φορά που η καθημερινή κατανάλωση τεχνητών γλυκαντικών σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αναπτύξεως χρονίων παθήσεων.
Εν τούτοις, οι μηχανισμοί που θα μπορούσαν να εξηγούν αυτή τη συσχέτιση δεν έχουν διερευνηθεί.
Τη μελέτη τους πραγματοποίησαν για να βρουν πως θα μπορούσε η ασπαρτάμη να επηρεάσει την υγεία, όταν καταναλώνεται σε μεγάλες δόσεις. Όπως έδειξαν αναλύσεις αίματος στα ποντίκια, αμέσως μετά την κατανάλωση της τροφής με το τεχνητό γλυκαντικό παρουσίαζαν κατακόρυφη αύξηση στα επίπεδα ινσουλίνης.
Η ινσουλίνη είναι η ορμόνη που διασπά τη γλυκόζη (σάκχαρο). Το στόμα, τα έντερα και άλλοι ιστοί του σώματός μας είναι επιστρωμένοι με υποδοχείς που ανιχνεύουν τις γλυκιές γεύσεις.
Η ασπαρτάμη είναι 200 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη. Ως φαίνεται «ξεγελά» τους υποδοχείς αυτούς που νομίζουν ότι έχει γίνει υπερκατανάλωση ζάχαρης. Έτσι ο οργανισμός υπερπαράγει ινσουλίνη για να την διασπάσει.
Από την ινσουλίνη στις αθηρωματικές πλάκες
Η νέα έρευνα έδειξε ακόμα πως τα αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης τροφοδοτούσαν την ανάπτυξη των αθηρωματικών πλακών στις αρτηρίες των τρωκτικών.
Το εύρημα αυτό υποδηλώνει ότι η ινσουλίνη μπορεί να είναι ο «κρίκος» που συνδέει την ασπαρτάμη με την καρδιαγγειακή υγεία.
Οι επιστήμονες από το ακαδημαϊκό Ινστιτούτο Καρολίνσκα, στη Στοκχόλμη, ανακάλυψαν επίσης ότι ένα μόριο που λέγεται CX3CL1 βρίσκεται πίσω από την συσσώρευση των λιπωδών ιζημάτων στις αρτηρίες. Το μόριο αυτό προσκολλάται στα εσωτερικά τοιχώματά τους και προσελκύει κύτταρα του ανοσοποιητικού που προκαλούν φλεγμονή.
Όταν οι ερευνητές εξάλειψαν τους υποδοχείς του μορίου CX3CL1 από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού ορισμένων ποντικιών, τα ζώα δεν ανέπτυξαν αθηρωματικές πλάκες όταν κατανάλωσαν ασπαρτάμη.
Το εύρημα αυτό «αποδεικνύει τον ρόλο που παίζει το μόριο CX3CL1 στις επιδράσεις της ασπαρτάμης στα αιμοφόρα αγγεία», δήλωσε ο επιβλέπων ερευνητής Dr. Yihai Cao, καθηγητής Αγγειακής Βιολογίας στο Καρολίνσκα.
Ο Dr. Cao και οι συνεργάτες του προγραμματίζουν να επαληθεύσουν τα ευρήματά τους σε μελέτες με ανθρώπους. Αν και το γονιδίωμα ανθρώπων και ποντικιών μοιάζει πολύ, δεν ισχύουν απαραιτήτως όλα τα ευρήματα και στους δύο.
Σε κάθε περίπτωση «τα τεχνητά γλυκαντικά έχουν εισδύσει σε σχεδόν όλα τα είδη τροφής. Επομένως πρέπει να ξέρουμε ποιος είναι μακροπρόθεσμα ο αντίκτυπός της στην υγεία», κατέληξε ο Dr. Cao.