Το μαγνήσιο είναι ένα από τα μέταλλα που θεωρούνται απαραίτητα για τη διατήρηση της υγείας μας.
Οι κυριότερες πηγές μαγνησίου στη διατροφή είναι τα αμύγδαλα, τα φιστίκια και το σπανάκι.
Τα καρύδια περιέχουν επίσης υψηλές ποσότητες του μετάλλου, καθώς 100 γραμμάρια καλύπτουν το 63% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης.
Η επαρκής πρόσληψη μαγνησίου:
-προστατεύει την υγεία των οστών, ενώ,
-έχει συνδεθεί με μειωμένο κίνδυνο διαβήτη τύπου 2 και,
-καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία.
Το μέταλλο παίζει επίσης σημαντικό ρόλο:
-στη σύσπαση των μυών,
-τη λειτουργία των νεύρων,
-τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, καθώς και,
-τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Προηγούμενες μελέτες είχαν δείξει ότι ο καρκίνος εξαπλώνεται ταχύτερα σε ποντίκια που κάνουν διατροφή με χαμηλή κατανάλωση μαγνησίου.
Επιπλέον, το ανοσοποιητικό σύστημα στα πειραματόζωα έχει μειωμένη ικανότητα να αντιμετωπίζει τους ιούς της γρίπης.
Ωστόσο, τα δεδομένα σχετικά με τους μηχανισμούς της σύνδεσης ανάμεσα στο μαγνήσιο και το ανοσοποιητικό σύστημα, είναι αυτή τη στιγμή πολύ περιορισμένα.
Σήμερα, μία νέα μελέτη από την Ελβετία έδειξε ότι ένα είδος ανοσιακών κυττάρων, τα κυτταροτοξικά Τ λεμφοκύτταρα, μπορούν να καταστρέψουν τα νεοπλασματικά, ή τα κύτταρα που έχουν μολυνθεί με παθογόνα, μόνο παρουσία μαγνησίου.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Cell.
Σημείο πρόσδεσης
Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι το μαγνήσιο ενεργοποιεί μία πρωτεΐνη που λέγεται LFA-1 στην επιφάνεια των κυτταροτοξικών Τ λεμφοκυττάρων, την οποία χρησιμοποιούν για να προσδεθούν στα κύτταρα-στόχος.
«Στην αδρανή της μορφή, η παραπάνω περιοχή πρόσδεσης είναι παραμορφωμένη και επομένως δεν μπορεί να προσδεθεί ισχυρά στα κύτταρα του καρκίνου ή τα κύτταρα που έχουν μολυνθεί με παθογόνα», εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης, Dr Christoph Hess, PhD.
«Αν στο περιβάλλον των Τ λεμφοκυττάρων υπάρχουν επαρκείς ποσότητες μαγνησίου, το τελευταίο προσδένεται στο LFA-1 και διασφαλίζει ότι το τελευταίο παραμένει σε εκτεταμένη (και άρα ενεργή) μορφή», προσθέτει.
Όταν η επιστημονική ομάδα ανέλυσε δεδομένα από προηγούμενες κλινικές δοκιμές που είχαν εξετάσει ανοσοθεραπείες για τον καρκίνο, διαπίστωσε ότι τα χαμηλά επίπεδα μαγνησίου συνδέονται με:
-ταχύτερη επιδείνωση της νόσου, και,
-μειωμένα ποσοστά επιβίωσης.
«Με βάση τα πειραματικά μας δεδομένα, καθώς και τις αναλύσεις που κάναμε σε δύο κλινικές δοκιμές, παρατηρήσαμε ότι η ανεπάρκεια μαγνησίου ενοχοποιείται πιθανώς για το γεγονός ότι αρκετοί καρκινοπαθείς δεν ανταποκρίνονται στην ανοσοθεραπεία», επεσήμανε ο Dr Hess.
-Ενίσχυση των επιπέδων μαγνησίου στα νεοπλάσματα
Στο επόμενο βήμα της έρευνάς τους, ο Dr Hess και οι συνεργάτες του εξερευνούν μεθόδους για να αυξήσουν τη συγκέντρωση του μαγνησίου στα νεοπλάσματα των ασθενών με καρκίνο.
Μία προσέγγιση που εξετάζεται είναι:
-η χρησιμοποίηση λιπιδικών νανοσωματιδίων ή λιποσωμάτων, τα οποία θα περιέχουν μαγνήσιο και θα επικαλύπτονται με αντισώματα, με σκοπό να ενισχυθεί η αποτελεσματικότητα της ανοσοθεραπείας.
«Προς το παρόν έχουμε δείξει ήδη ότι η προσέγγιση αυτή έχει καλή αποτελεσματικότητα στα πειραματόζωα», αναφέρει ο επιστήμονας.
Η ομάδα του Dr Hess θα εξετάσει επίσης αν τα συμπληρώματα μαγνησίου (είτε σε μορφή χαπιού είτε ενδοφλεβίως) βελτιώνουν την αποτελεσματικότητα δύο ανοσοθεραπειών (των CAR T και PD1/PDL1).
Ένα άλλο σημαντικό ερώτημα που σκοπεύουν να εξερευνήσουν οι επιστήμονες είναι:
–αν η επαρκής κατανάλωση μαγνησίου είτε μέσω της διατροφής, είτε μέσω συμπληρωμάτων μπορεί να περιορίσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου σε υγιή άτομα.