Το πάγκρεας είναι ένα πολύτιμο όργανο ο ρόλος του οποίου συχνά παραγνωρίζεται.
Ο λόγος για το πάγκρεας που παίζει βασικό ρόλο στη διαδικασία της πέψης, ενώ είναι επίσης υπεύθυνο για την έκκριση ορμονών στο αίμα, με κυριότερη την ινσουλίνη, που ρυθμίζει το σάκχαρο.
Τα ένζυμα που εκκρίνει το πάγκρεας εκκινούν η διαδικασία της διάσπασης της τροφής στο έντερο και διοχετεύουν:
-βιταμίνες,
-υδατάνθρακες,
-πρωτεΐνες και,
-λίπη όπου είναι απαραίτητα.
Το πάγκρεας εκκρίνει ένα αλκαλικό υγρό που εξουδετερώνει το όξινο περιεχόμενο του στομάχου.
Ταυτόχρονα όμως έχει έναν ακόμη βασικό ρόλο.
Κατά μία έννοια ανήκει στο ενδοκρινικό σύστημα, καθώς παράγει ορμόνες (τη γλυκαγόνη, την ινσουλίνη, και τη σωματοστατίνη) που ρυθμίζουν το σάκχαρο στον οργανισμό μας.
Η μεγαλύτερη απειλή για το πάγκρεας είναι το αλκοόλ που μπορεί να το επιβαρύνει (προκαλώντας ακόμα και παγκρεατίτιδα) ιδιαίτερα σε περιπτώσεις υπερκατανάλωσης.
Οι ειδικοί συνιστούν να πίνουμε αλκοόλ με μέτρο και ιδανικά να μην ξεπερνάμε το ένα ποτήρι την ημέρα.
Η ενυδάτωση είναι μια βασική ανάγκη του πολύτιμου αυτού οργάνου.
Συνιστάται να πίνουμε ενάμιση με δυο λίτρα νερό την ημέρα, καθώς και άλλα υγρά που θα μας διατηρούν ενυδατωμένους, όπως φυσικούς χυμούς, τσάι και αφεψήματα.
Οι ειδικοί συστήνουν επίσης με γνώμονα την υγεία του παγκρέατος, να αποφεύγουμε:
-τα πολλά λιπαρά,
-τη σοκολάτα,
-τα αλλαντικά,
-την κρέμα γάλακτος,
-τα πολλά αυγά,
-τα πλούσια γλυκά και,
-το βούτυρο.
Πρόκειται για τροφές που συνιστάται να καταναλώνονται με μέτρο.
Σε εβδομαδιαία βάση είναι καλό να επιλέγουμε:
-το λευκό κρέας (κοτόπουλο, γαλοπούλα),
-κόκκινο κρέας χωρίς ορατό λίπος και ,
-γαλακτοκομικά που είναι χαμηλά σε λιπαρά.
-Επίσης, τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά και γενικότερα λαχανικά και φρούτα.
Βατόμουρα και κεράσια είναι πολύ καλές πηγές αντιοξειδωτικών, ενώ οι γλυκοπατάτες και άλλα πορτοκαλί και κίτρινα λαχανικά όπως τα καρότα και το καλαμπόκι θεωρούνται ευεργετικά για το πάγκρεας.
Συνιστάται επίσης να αποφεύγουμε τα μεγάλα, βαριά και λιπαρά γεύματα και να προτιμάμε τα μικρά και συχνά γεύματα, ώστε να μην υπάρχει υπερπαραγωγή ενζύμων και να αποφεύγουμε έτσι το ενδεχόμενο της επιβάρυνσης και εντέλει της φλεγμονής του παγκρέατος.