Το παντζάρι εδραιώνεται στο εμπόριο ήδη από τον 19ο αιώνα.
Η μεγάλη του διατροφική αξία προέρχεται από την υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο και βιταμίνες Α και C (ειδικά τα πράσινα μέρη), ενώ είναι μια εξαιρετική πηγή φολικού οξέος, φυτικών ινών, μαγγάνιου και καλίου.
Είναι επίσης μία από τις πλουσιότερες πηγές γλουταμίνης, ενός αμινοξέος σημαντικού για την υγεία των εντέρων.
Το φολικό οξύ βοηθάει την φυσιολογική αιμοποίηση, μειώνει την κόπωση και βελτιώνει τις αθλητικές επιδόσεις.
Οι φυτικές ίνες αυξάνουν τα αντιοξειδωτικά ένζυμα του σώματος, και τον αριθμό των λευκών αιμοσφαιρίων που είναι υπεύθυνα για τον εντοπισμό και την εξουδετέρωση των άτυπων κυττάρων.
Το κάλιο βοηθάει την φυσιολογική λειτουργία των μυών βοηθώντας έτσι αυτούς που έχουν αθλητική δραστηριότητα, ενώ ταυτόχρονα συμβάλλει στην διατήρηση φυσιολογικής αρτηριακής πίεσης.
Το μαγγάνιο βοηθάει στην φυσιολογική λειτουργία των μεταβολικών διεργασιών που σχετίζονται με την παραγωγή ενέργειας, ενώ ταυτόχρονα προστατεύει τα κύτταρα από το οδειδωτικό στρες.
Με τα 100 γραμμάρια παντζαριού να δίνουν το 45% της Ημερήσιας Προσλαμβανόμενης Ποσότητας Αναφοράς σε μαγγάνιο, και αντίστοιχα το 25,5% σε κάλιο, το παντζάρι εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια υπετροφή για τους αθλητές.
Άλλωστε έγινε δημοφιλές όταν Ολυμπιονίκες δήλωσαν ότι αποτελούσε το μυστικό της επιτυχίας τους.