Την 25η Μαρτίου η παράδοση “επιτάσσει” να κλεβει την παράσταση στο τραπέζι ο μπακαλιάρος με την σκορδαλιά! Πώς συνδυάστηκε, όμως, το συγκεκριμένο πιάτο με την εθνική μας εορτή;
Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, η Εκκλησία επέτρεπε στους πιστούς να φάνε ψάρι μόνο δύο φορές τον χρόνο, συγκεκριμένα του Ευαγγελισμού και την Κυριακή των Βαΐων.
Στα ορεινά μέρη της Ελλάδας και στις φτωχότερες περιοχές ο παστός μπακαλιάρος ήταν μια εύκολη και οικονομική λύση.
Ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες οι πιστοί χριστιανοί γνώριζαν ότι θα βρουν παστό μπακαλιάρο ακόμη και στα μικρά μπακάλικα.
Καθώς τα χρόνια περνούσαν, αυτή η συνήθεια εδραιώθηκε στη ζωή των ανθρώπων και έγινε μέρος της εθιμοτυπίας του διπλού εορτασμού.
Είναι εντυπωσιακό πως η ιστορία του μπακαλιάρου ξεκινάει μάλιστα με την εποχή των Βίκινγκς το 800 μ.Χ.
Πρώτοι τον πάστωσαν οι Βάσκοι, που ξεκίνησαν το εμπόριο του μπακαλιάρου από το Μεσαίωνα και τον ονόμασαν «ψάρι του βουνού», ενώ στη χώρα μας ήρθε τον 15ο αιώνα και στο ελληνικό τραπέζι μπήκε μέσω της σαρακοστιανής νηστείας.