Οι ασθενείς με καρκίνο του εντέρου θα μπορούσαν να αυξήσουν τις πιθανότητές τους να επιβιώσουν από την ασθένεια τρώγοντας λιπαρά ψάρια μία φορά την εβδομάδα, σύμφωνα με νέα έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Harvard. Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό BMJ Gut, περιελάμβανε για περίοδο 10 ετών ανάλυση των ιατρικών δεδομένων 170.000 Αμερικανών, από τους οποίους οι 1.659 εμφάνισαν καρκίνο του εντέρου. Από αυτούς, οι 169 πέθαναν ως αποτέλεσμα της νόσου.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσοι κατανάλωναν τουλάχιστον 0,3 γραμμάρια ωμέγα-3 οξέων την ημέρα ήταν 41% λιγότερο πιθανό να πεθάνουν από καρκίνο του εντέρου σε σύγκριση με εκείνους που κατανάλωναν λιγότερα από 0,1 γρ. ημερησίως. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι όσοι αύξησαν την πρόσληψη τους σε 0,15 γρ. καθημερινά, ήταν 70% λιγότερο πιθανό να πεθάνουν. Αντίστροφα, μια μείωση της πρόσληψης ωμέγα-3 κατά 0,15 γρ, συνδέθηκε με 10% αυξημένο κίνδυνο θανάτου από την ασθένεια.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι απαιτείται περαιτέρω έρευνα, αλλά εάν τα αποτελέσματα μπορούν να αναπαραχθούν, τότε οι ασθενείς με καρκίνο του εντέρου θα μπορούσαν να επωφεληθούν από την κατανάλωση περισσότερων λιπαρών ψαριών.
Πιστεύουν ότι τα λιπαρά οξέα στον σολομό, τη σαρδέλα, το σκουμπρί, την πέστροφα και τον τόνο καταστέλλουν την ανάπτυξη του όγκου και περιορίζουν την παροχή αίματος σε καρκινικά κύτταρα. Τα κρούσματα καρκίνου του εντέρου που διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο στον κόσμο αυξάνονται σημαντικά, καθιστώντας τον τέταρτο πιο συχνό καρκίνο.
Τα ποσοστά επιβίωσης για την ασθένεια αυτή συνήθως εξαρτώνται από το πόσο γρήγορα γίνεται η διάγνωση. Οτιδήποτε μπορεί να βελτιώσει αυτά τα ποσοστά μπορεί να έχει ενδιαφέρον και αυτή η μεγάλη αμερικανική μελέτη έχει αρκετό μέγεθος και πεδίο εφαρμογής ώστε να θεωρείται σημαντική σε αυτόν τον τομέα. Παραμένει ασαφές και όπως πάντα χρειάζονται περισσότερες δοκιμές, εάν η αύξηση των ωμέγα-3 επιπέδων στη διατροφή προκαλεί άμεσα αυτόν τον μικρότερο κίνδυνο.
Είναι όμως λογικό, όπως και το itrofi.gr έχει αναφέρει επανειλημμένα, ότι οι γιατροί και οι επιστήμονες συνιστούν μεγαλύτερη κατανάλωσή λιπαρών ψαριών με παράλληλη μείωση της πρόσληψης κόκκινου κρέατος ως μέρος μιας δίαιτας μείωσης του κινδύνου για την ασθένεια αυτή. Οι κανονικές μικρές ποσότητες λιπαρών ψαριών, όπως ο σολομός, η ρέγκα και οι σαρδέλες, είναι αρκετές και αποτελούν μια απλή και εύκολη αλλαγή.