Πρόκειται για ένα από τα πλέον συχνά σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.
Προσβάλει άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικιακών ομάδων, αν και παρατηρείται συχνότερα στις γυναίκες νεαρής ηλικίας.
Προκαλείται από ένα ενδοκυττάριο βακτήριο που λέγεται Chlamydia trachomatis .
Συνήθης κλινική εκδήλωση στη γυναίκα είναι η τραχηλίτιδα, ενώ στους άνδρες μπορεί να εντοπιστεί στην ουρήθρα, το φάρυγγα η τον πρωκτό ανάλογα με το είδος της σεξουαλικής επαφής.
Μεταδίδεται με το κολπικό, στοματικό ή πρωκτικό σεξ, χωρίς προφυλάξεις.
Οι έγκυες επίσης μπορούν να μεταδώσουν τη νόσο στο έμβρυο κατά τον φυσιολογικό τοκετό, προκαλώντας στο μωρό πυώδη επιπεφυκίτιδα ή πνευμονία.
Γι αυτό είναι απαραίτητη η διενέργεια εξέτασης για χλαμύδια προ εγκυμοσύνης και κατά τη διάρκεια αυτής.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα εκδηλώνονται περίπου 1-4 εβδομάδες μετά την «ύποπτη» επαφή και διαφέρουν λίγο μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Στις γυναίκες περιλαμβάνουν:
-ασυνήθιστες κολπικές εκκρίσεις,
-αίσθημα πόνου ή καύσου κατά την ούρηση,
-εντοπισμένο πόνο χαμηλά στην κοιλιά, ή,
-μικρές αιμορραγίες που εμφανίζονται εκτός περιόδου.
Οι άνδρες υποφέρουν κυρίως από:
-δυσουρικά ενοχλήματα,
-έκκριμα από το πέος ή,
-πόνο στους όρχεις.
Δυστυχώς όμως τα χλαμύδια τις περισσότερες φορές είναι «σιωπηλά » και οι ασθενείς δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα.
Σχεδόν το 75% των γυναικών που έχουν χλαμύδια δεν παρουσιάζουν συμπτώματα, σε αντίθεση με τους άνδρες που εμφανίζουν συμπτώματα σε ποσοστό άνω του 50%.
Αν δεν χορηγηθεί εγκαίρως θεραπεία, η λοίμωξη μπορεί να επεκταθεί στις ωοθήκες και τις σάλπιγγες και να προκαλέσει τη λεγόμενη φλεγμονώδη νόσο της πυέλου (PID-Pelvic inflammatory Disease).
Αυτή η νόσος είναι εξαιρετικά σοβαρή αφού αποτελεί ένα από τα κυριότερα αίτια γυναικείας υπογονιμότητας και στειρότητας παγκοσμίως.
Τα χλαμύδια έχει βρεθεί ότι επηρεάζουν και το σπέρμα των ανδρών περιορίζοντας τη γονιμότητά τους.
Οι ειδικοί συνιστούν, όλες οι γυναίκες ηλικίας κάτω των 25 ετών καθώς και οι μεγαλύτερες με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους να εξετάζονται τουλάχιστον μία φορά ετησίως για χλαμύδια.
Δυστυχώς, σύμφωνα με έρευνα, ένας πολύ μικρός αριθμός από αυτές εξετάζεται ετησίως κυρίως λόγω άγνοιας.
Οι άνδρες επίσης θα πρέπει να ζητούν άμεσα ιατρική βοήθεια εάν εμφανίσουν συμπτώματα.
Τι χρειάζεται για την εξέταση:
Η συλλογή δειγμάτων μπορεί να γίνει από το έσω στόμιο της ουρήθρας (ουρηθρικό έκκριμα) ή τον ενδοτράχηλο της μήτρας (τραχηλικό επίχρισμα).
Στις περιπτώσεις στοματικής ή πρωκτικής επαφής γίνεται από τον φάρυγγα, την περιοχή των αμυγδαλών και τον πρωκτό.
Η ανίχνευση των χλαμυδίων μπορεί να γίνει και σε δείγμα ούρων.
Τι πρέπει να γνωρίζετε:
Αν κάνατε στοματικό ή πρωκτικό σεξ, πρέπει να ενημερώσετε το γιατρό σας γιατί αυτές οι περιοχές μπορεί να έχουν μολυνθεί και το δείγμα ούρων να είναι αρνητικό.
Υπάρχουν διάφορες εργαστηριακές μέθοδοι για τη διάγνωση των λοιμώξεων του ουροποιογεννητικού συστήματος από χλαμύδια.
Ως πλέον ευαίσθητες θεωρούνται οι μοριακές μέθοδοι (NAAT’s) που στηρίζονται στην ενίσχυση και πολλαπλασιασμό του νουκλεϊνικού οξέος των χλαμυδίων.
Επιτρέπουν τον έλεγχο μεγάλων πληθυσμιακών ομάδων όπως και ασυμπτωματικών ατόμων.
Οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται με χλαμύδια, θα πρέπει να εξετάζονται και για άλλα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα όπως είναι ο γονόκοκκος, η σύφιλη και ο HIV.
Θεραπεία
Τα χλαμύδια θεραπεύονται σχετικά εύκολα με αντιβιοτικά.
Ο γιατρός σας, θα σας ενημερώσει για το καταλληλότερο αντιμικροβιακό σχήμα.
Ουσιώδους σημασίας είναι η αναζήτηση και η θεραπεία συντρόφων έως 60 ημέρες πριν την έναρξη της συμπτωματολογίας, καθώς και η αποχή από τη σεξουαλική επαφή για όσο διάστημα λαμβάνεται η αντιβιοτική αγωγή.
Οι άνδρες και οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία για χλαμύδια θα πρέπει να επανεξετάζονται περίπου 3 μήνες μετά τη θεραπεία.
Υποτροπή μετά την θεραπεία
Οι περισσότερες λοιμώξεις που προκύπτουν μετά την ολοκλήρωση της, δεν αφορούν αποτυχία της θεραπείας, αλλά περισσότερο περιπτώσεις υποτροπής.
Οι υποτροπές των μολύνσεων από χλαμύδια ταλαιπωρούν τις νέες γυναίκες, ως 20 ετών, όπως έδειξε έρευνα στις ΗΠΑ.
Η υποτροπή παρουσιάστηκε στο 30% όσων είχαν νοσήσει από χλαμύδια.
Προκύπτει κυρίως:
-από την αδυναμία των σεξουαλικών συντρόφων να ακολουθήσουν πιστά τις θεραπευτικές οδηγίες, ή,
–την γρήγορη επιστροφή τους μετά την ίαση, σε σεξουαλικές συνήθειες και πρακτικές του παρελθόντος.
Αυτό υποδεικνύει την ανάγκη για τη βελτίωση της εκπαίδευσης και της θεραπείας των ερωτικών συντρόφων.
Η καλύτερη πρόληψη ενάντια στα χλαμύδια είναι η τήρηση των ακόλουθων οδηγιών:
- σταθερή σεξουαλική σχέση
- σωστή χρήση του προφυλακτικού
- θεραπεία για χλαμύδια και στους δύο παρότι νοσεί ο ένας
- αποχή από την σεξουαλική πράξη κατά την διάρκεια της θεραπείας
- επανεξέταση 3-4 μήνες μετά την θεραπεία