Το χρώμα του φλέγματος που συνοδεύει τον βήχα μπορεί, εν μέρει, να βοηθήσει στη διάγνωση διαφορετικών ασθενειών του αναπνευστικού συστήματος. Σε αυτό το άρθρο, μάθετε τι θα μπορούσε να σημαίνει ένας βήχας με πράσινο φλέγμα.
Τι σημαίνει ένας βήχας με πράσινο φλέγμα; Είναι πάντα μια λοίμωξη που πρέπει να αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά;
Αυτό το σωματικό υγρό εκκρίνεται από τον βλεννογόνο της αναπνευστικής οδού στα θηλαστικά και, σύμφωνα με βιβλιογραφικές πηγές, η λειτουργία του είναι να διατηρεί την υγρασία της αναπνευστικής οδού. Επίσης, το φλέγμα παγιδεύει και διευκολύνει την απομάκρυνση ξένων παραγόντων από το σώμα σας. Επειδή περιέχει επίσης λυσοζύμες (αντιβακτηριακές ουσίες) και αντισώματα, μπορούμε να πούμε ότι έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες.
Όσο παράξενο και αν φαίνεται, το χρώμα του φλέγματος μπορεί να αποκαλύψει τη φύση της ασθένειας του ατόμου. Σε αυτό το άρθρο, θα σας πούμε τι σημαίνει και ειδικά όταν το φλέγμα είναι πρασινωπό χρώμα. Θα εξηγήσουμε επίσης ποια μέτρα πρέπει να λάβετε.
Τα διαφορετικά χρώματα του φλέγματος
Όσο δυσάρεστο φαίνεται, η κατανόηση του από πού προέρχεται ο χρωματισμός του φλέγματος και γιατί συμβαίνει αυτή η αλλαγή χρώματος είναι απαραίτητη για την ανίχνευση διαφόρων ασθενειών.
Οι ιατρικοί οργανισμοί λαμβάνουν υπόψη το νόημα αυτής της παραλλαγής:
- Πράσινο ή κίτρινο: Ενδεικτικό βρογχίτιδας, κυστικής ίνωσης, πνευμονίας ή ιγμορίτιδας
- Καφέ: Ενδεικτικό βρογχίτιδας, κυστικής ίνωσης, για πνευμονικό απόστημα (κοιλότητα γεμάτη πύον στον πνεύμονα), πνευμονία ή πνευμονοκονίαση (διήθηση πνευμόνων ορυκτών ουσιών)
- Λευκό: Υποδεικνύει βρογχίτιδα, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια ή γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (GERD)
- Μαύρο: Ένα σημάδι μυκητιασικής λοίμωξης (μύκητας στην αναπνευστική οδό), απόστημα πνευμόνων, πνευμονοκονιοποίηση και χρήση καπνού
- Κόκκινο: Ένα σημάδι καταστάσεων που περιλαμβάνουν εσωτερική αιμορραγία του αναπνευστικού συστήματος, όπως τα ήδη περιγραφόμενα αποστήματα, ή φυματίωση ή καρκίνο του πνεύμονα
Όπως έχουμε δει, ο χρωματισμός του φλέγματος δείχνει τι προσπαθεί να αποβάλει το ανοσοποιητικό σύστημα από το σώμα. Ο βήχας που συνοδεύεται από καφέ φλέγμα μπορεί να σημαίνει, για παράδειγμα, ότι ο ασθενής εισπνέει έδαφος ή ανόργανα συστατικά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα μπορούσε επίσης να δείξει ότι υπάρχει αποξηραμένο αίμα σε κάποιο μέρος της αναπνευστικής οδού.
Από την άλλη πλευρά, ένας κόκκινος χρωματισμός μπορεί να υποδηλώνει μια σοβαρή ασθένεια σε ορισμένες περιπτώσεις. Μπορεί να δείξει ότι υπάρχει αιμορραγία σε κάποιο μέρος του σώματος που έρχεται σε επαφή με τη ρινική κοιλότητα και το στόμα.
Στην επόμενη ενότητα, θα επικεντρωθούμε στο θέμα αυτού του συγκεκριμένου άρθρου: Τι σημαίνει βήχας με πράσινο φλέγμα;
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η παρουσία πράσινου φλέγματος με βήχα δείχνει ότι το σώμα καταπολεμά μια μόλυνση. Παράδοξο, όπως μπορεί να είναι, αυτός ο πρασινωπός χρωματισμός οφείλεται στον μεγάλο αριθμό νεκρών λευκών αιμοσφαιρίων και άλλων ουσιών που προέρχονται από τη μάχη κατά του ιού ή των βακτηρίων.
Οι πιο συχνές λοιμώξεις που προκαλούν αυτό το πτύελο είναι οι ακόλουθες.
Οξεία βρογχίτιδα
Σύμφωνα με έρευνα, η οξεία βρογχίτιδα είναι η πιο κοινή αιτία διάγνωσης σε άτομα με βήχα που βρίσκονται σε νοσοκομεία. Σε αυτήν την περίπτωση, αντιμετωπίζουμε μια λοίμωξη από ιογενή προέλευση, καθώς οι ρινοϊοί (που προκαλούν το κοινό κρυολόγημα) είναι η αιτία στο 90% των περιπτώσεων.
Αν και δεν είναι τόσο συνηθισμένο, πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι κάποια είδη βρογχίτιδας προκαλούνται από βακτήρια. Σύμφωνα με την προαναφερθείσα πηγή, το 32% των ασθενών με βήχα που διαρκεί περισσότερο από δύο εβδομάδες μολύνονται με βακτήρια Bordetella pertussis.
Ορισμένα πρόσθετα συμπτώματα είναι τα εξής:
- Δυσφορία στο στήθος
- Κούραση
- Πυρετός
- Δύσπνοια και συριγμός
Κυστική ίνωση
Σε αυτήν την περίπτωση, αντιμετωπίζουμε μια πολύ πιο επιθετική και σοβαρή ασθένεια από την προηγούμενη, καθώς σχετίζεται με έναν ορισμένο κίνδυνο θνησιμότητας (έως 1,33 ανά εκατομμύριο κατοίκους, σύμφωνα με μελέτες). Το Ίδρυμα Κυστικής Ίνωσης (CFF) αναφέρει ότι αυτή η ασθένεια είναι κληρονομική και χαρακτηρίζεται από δυσλειτουργία των εξωκρινών αδένων.
Σε μια φυσιολογική κατάσταση, οι αδένες παράγουν βλέννα, σάλιο και άλλα υγρά που βοηθούν το σώμα να λειτουργεί κανονικά. Σε ασθενείς με κυστική ίνωση, αυτή η βλέννα είναι πολύ παχιά, φράζοντας τους πνεύμονες και τα έντερα. Ένας βήχας με επίμονο πρασινωπό φλέγμα προσπαθεί να απαλλαγεί από αυτήν την παχιά, δυσλειτουργική βλέννα.
Άλλα σημαντικά γεγονότα σχετικά με αυτήν την ασθένεια είναι ότι:
- Δεν είναι μεταδοτική.
- Μέχρι σήμερα, δεν έχει καμία θεραπεία.
- Εμφανίζεται σε ένα στα 3.200 μωρά.
Πνευμονία και βήχας με πράσινο φλέγμα
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), η πνευμονία ευθύνεται για το 15% όλων των θανάτων σε παιδιά κάτω των πέντε ετών. Είναι μια ασθένεια που προκαλείται από λοίμωξη, είτε από ιό, βακτήρια ή μύκητες. Και πάλι, ο βήχας με πρασινωπό φλέγμα είναι ενδεικτικός της ανοσολογικής καταπολέμησης αυτών των μικροοργανισμών.
Μερικές από τις ασθένειες που την προκαλούν είναι τα βακτήρια Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae Type b, ο παθογόνος μύκητας Pneumocystis Jiroveci και ο αναπνευστικός συγκυτιακός ιός. Αναγκάζει την πνευμονική κυψελίδα του ασθενούς να γεμίσει με υγρά και πύον. Αυτό καθιστά την αναπνοή επώδυνη και περιορίζει την απορρόφηση οξυγόνου.
Ιγμορίτιδα
Ο βήχας με πρασινωπό φλέγμα είναι χαρακτηριστικός της ιγμορίτιδας με βακτηριακή προέλευση. Σύμφωνα με στατιστικές μελέτες που διεξήχθησαν στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτή η κατάσταση επηρεάζει περίπου 31 εκατομμύρια ασθενείς ετησίως.
Σε αυτήν την περίπτωση, τα παθογόνα βακτήρια εγκαθίστανται στους κόλπους, προκαλώντας βουλωμένη μύτη, εκβολή φλέγματος και πόνο ή πίεση στις περιοχές γύρω από τη μύτη και τα μάτια.
Η ιγμορίτιδα εμφανίζεται με πονοκεφάλους πίσω από τα μάτια και γύρω από τη μύτη.
Βήχας με πράσινο φλέγμα: Πώς αντιμετωπίζεται
Όπως έχουμε δει, το πράσινο φλέγμα με βήχα μπορεί να είναι ενδεικτικό ανοσολογικής απόκρισης σε λοίμωξη ή κληρονομική ασθένεια, όπως η κυστική ίνωση. Πολλές φυσικές θεραπείες μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση του ερεθισμού του λαιμού, αλλά ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης, μπορεί να είναι απαραίτητες ιατρικές θεραπείες.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι θεραπείες του αναπνευστικού συστήματος δεν είναι απαραίτητες, καθώς είναι αυτοδύναμες. Αυτό σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της την εισβολή. Το σώμα θα είναι συνήθως απαλλαγμένο από συμπτώματα σε περίπου μία εβδομάδα.
Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να είναι απαραίτητη η χρήση αντιβιοτικών, συσκευών εισπνοής για το άνοιγμα των στενών αεραγωγών των πνευμόνων, ακόμη και χειρουργικών επεμβάσεων. Η απόφαση θα ληφθεί από τον ειδικό που φροντίζει τη διαταραχή.
Γι ‘αυτό είναι σημαντικό να επισκεφτείτε έναν γιατρό.
