Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί επιλέγουμε να φάμε κάτι; Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν τις γευστικές μας επιλογές, αλλά θα σας παρουσιάσω τους επτά που βγάζουν περισσότερο νόημα σε μένα.
1. Η γεύση και η υφή ενός φαγητού. Είναι έμφυτο ανθρώπινο χαρακτηριστικό να προτιμάμε τα γλυκά από τα πικρά τρόφιμα. Βέβαια, ανάλογα με τις εμπειρίες μας και με το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε, αυτό με την πάροδο του χρόνου διαφοροποιείται. Τα γλυκά και συγχρόνως λιπαρά τρόφιμα προκαλούν μια ευχαρίστηση και γι’ αυτό τείνουμε όταν τα καταναλώνουμε να μην μπορούμε να περιοριστούμε σε μικρή ποσότητα. Το ίδιο ισχύει και με την υφή των φαγητών! Δεν είναι τυχαίο ότι όταν «αράζουμε» τρώμε φαγητά που είναι τραγανά πχ. πατατάκια, ποπ κορν ή ξηρούς καρπούς, ενώ όταν θέλουμε παρηγοριά προτιμάμε κάτι μαλακό όπως το παγωτό ή μια τούρτα…
2. Τα συναισθήματά μας. Πέρα από το πώς νιώθουμε, μεγάλη σημασία έχει και το πώς συνδυάζουμε στο μυαλό μας τα διάφορα τρόφιμα. Αν δηλαδή όποτε ήμασταν στεναχωρημένοι η γιαγιά μας μάς έπαιρνε την αγαπημένη μας σοκολάτα, αυτή η αγάπη τείνει να γίνει πραγματικά παντοτινή και να μας συνοδεύει και στις ενήλικες στεναχώριες μας.
3. Το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνουμε. Η οικογένεια μπορεί να δράσει είτε θετικά είτε αρνητικά στην κατανάλωση κάποιου τροφίμου. Τι θέλω να πω με αυτό: είναι πολύ πιθανό να συνεχίσουμε να λατρεύουμε τα γεμιστά επειδή η μαμά μας τα έφτιαχνε τέλεια, αλλά είναι εξίσου πιθανό να μην ξαναφάμε σπανακόρυζο επειδή στο σπίτι μας γίνονταν ομηρικοί καυγάδες για να τελειώσουμε τη μερίδα μας. Σκεφτείτε το εξής: δεν υπάρχει κανένα μωρό στο οποίο να μην αρέσει το ψωμί, ακριβώς επειδή δεν υπάρχει καμία μαμά που να το έχει πιέσει να το φάει.
4. Η κουλτούρα και ο περίγυρος. Στη συνέχεια της επιρροής μας από την οικογένεια, σημαντικό ρόλο παίζει και ο κόσμος τον οποίο συναναστρεφόμαστε, από τους συμμαθητές μας και τα σνακ στο σχολείο, μέχρι τους συναδέλφους και το Lunch break. Αντίστοιχα λειτουργεί και η κουλτούρα και τα έθιμα. Το ότι σε εμάς φαίνεται φυσιολογικό να περνάμε στη σούβλα τα ζωτικά όργανα του αρνιού και να τα τυλίγουμε με το εντεράκι του, είναι εξίσου αλλόκοτο με το να φάει κάποιος τηγανητές ακρίδες.
5. Οι οικονομικοί παράγοντες. Οκ, είναι λογικό ότι δεν είναι δυνατό κάποιος άνεργος φοιτητής να τρώει καθημερινά ψάρι ή φιλέτο… Από την άλλη, μια πιο άνετη οικονομική κατάσταση δεν εξασφαλίζει ένα πιο υγιεινό διαιτολόγιο, αλλά δίνει δυνατότητα για περισσότερες επιλογές.
6. Οι πεποιθήσεις που έχουμε για τα τρόφιμα είτε αυτές είναι λανθασμένες είτε όχι. Με την τόσο έντονη προβολή της διατροφής στα μέσα, οι πληροφορίες που παίρνουμε είναι διάχυτες και επηρεάζουν τις επιλογές μας. Ένα τρανό παράδειγμα είναι τα super foods! Ξαφνικά μπήκαν στη ζωή μας το ιπποφαές και διαφόρων ειδών μούρα. Πέρα από τις πεποιθήσεις βέβαια, εδώ διαδραματίζει ρόλο και ο παράγοντας μόδα…
7. Οι προσδοκίες που έχουμε από τα τρόφιμα. Έρευνες έδειξαν ότι αν ένα τρόφιμο σε κανονικές συνθήκες μας κάνει να «ξυπνάμε» τότε έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα ακόμα και αν το ενεργό συστατικό λείπει.
Στην πραγματικότητα λοιπόν, ίσως καταναλώνουμε ιδέες και σκέψεις και όχι απλά φαγητό… Μάλλον τελικά «είμαστε ό,τι τρώμε».
Πηγή savoirville.gr